Και το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να περιμένει, αφενός
γιατί οι απώλειες των τραπεζικών μετοχών από την αρχή του
χρόνου είναι 80% με 90% (ουσιαστικά η αρχική επένδυση έχει
μηδενίσει), αφετέρου γιατί όπως είχαμε γράψει και προσφάτως,
μια περαιτέρω ισχυρή αντίδραση δε μπορεί να αποκλειστεί (ήδη
σε ένα βαθμό συμβαίνει αυτό – κυρίως στην ΕΤΕ και την
Alpha Bank
οι οποίες έχουν αντιδράσει αισθητά από τα πρόσφατα χαμηλά
τους).
Ο επενδυτής λοιπόν περιμένει τις τελικές ανακοινώσεις για
τους όρους των νέων ΑΜΚ (χωρίς να μπορούν να αποκλειστούν οι
εκπλήξεις). Και μετά τι; Θεωρούμε ότι σχεδόν σίγουρα οι
τιμές των ΑΜΚ θα είναι σε σημαντικό
discount
από τις τότε τρέχουσες τιμές (έτσι και αλλιώς, οι όροι θα
πρέπει να είναι ελκυστικοί στους νέους επενδυτές). Ο
επενδυτής λοιπόν περιμένει τις ανακοινώσεις και μετά πουλάει
τις μετοχές τις οποίες έχει και τις ξαναπαίρνει στις τιμές
των ΑΜΚ (είτε μέσω της συμμετοχής στην αύξηση κεφαλαίου –
αυτή θα είναι μέσω βιβλίου προσφορών – είτε απευθείας από το
ταμπλό), κερδίζοντας ουσιαστικά τη διαφορά (τρέχουσας και
τιμής ΑΜΚ) και περιορίζοντας (σε ένα βαθμό φυσικά) τις
τεράστιες χασούρες τις οποίες έχει μετά την πτώση των
τελευταίων μηνών. |
Όσο περνάνε οι ημέρες και βλέπουμε το πώς εξελίσσονται τα
πράγματα, φθάνουμε στο σημείο να αρχίζουμε να πιστεύουμε ότι
αυτή η κυβέρνηση είναι μια κυβέρνηση ειδικού σκοπού. Αν και
δεν μας αρέσουν οι θεωρίες συνομωσίας (αν και προσωπικά
πιστεύουμε ότι όλα αυτά ήταν μια φυσική εξέλιξη των
γεγονότων και όχι κάτι προσχεδιασμένο), βλέποντας τα
απίστευτα μέτρα που περνάνε (τα πλέον φιλελεύθερα όλων των
εποχών), δεν κρύβουμε ότι δε μπορούμε να αντικρούσουμε την
άποψη που υπάρχει ότι ο Α. Τσίπρας λόγω και των υψηλών
ποσοστών δημοτικότητας του, ανέλαβε να κάνει όλη τη βρόμικη
δουλειά. Να περάσει όλα τα μέτρα που δεν μπόρεσε κανείς και
να πάμε στο επόμενο βήμα. Ποιό είναι το επόμενο βήμα; Πώς
θα μπορούσαν να εξελιχθούν τα πράγματα; Αφού αυτή η
κυβέρνηση ειδικού σκοπού θα περάσει όλα τα μέτρα, με τις
ελάχιστες ως μηδενικές κοινωνικές αντιδράσεις και όταν
αρχίσει να υπάρχει κοινωνική αναστάτωση και δημιουργηθεί μια
νέα πολιτική κρίση (πιθανόν στα μέσα του 2016), θα πάμε σε
μια πανεθνική κυβέρνηση, με τη συμμετοχή όλων των
μνημονιακών κομμάτων ……. και η ζωή συνεχίζεται.
Φυσικά κατά την άποψη σε όλα τα παραπάνω υπάρχει και μια
αρνητική εξέλιξη, την οποία πολλοί δε σταθμίζουν σωστά.
Μπορεί να περνούν τα μέτρα που δεν μπόρεσαν να περάσουνε με
τις προηγούμενες κυβερνήσεις, το σίγουρο όμως είναι ότι οι
δείκτες εμπιστοσύνης στην πραγματική οικονομία είναι σε πολύ
χαμηλά επίπεδα. Και όπως αρκετές φορές έχουμε γράψει. Η
εφαρμογή προγραμμάτων λιτότητας απαιτεί «ηρεμία» και υψηλούς
δείκτες εμπιστοσύνης (καταναλωτικής, επιχειρηματικής,
επενδυτικής κτλ). Σε διαφορετική περίπτωση, τα προγράμματα
αποτυγχάνουν και οδηγούμαστε σε φαύλο κύκλο συνεχούς ανάγκης
για τη λήψη νέων μέτρων και αδιεξόδου στην οικονομία.
|