Tweet

Το πρακτορείο επισημαίνει ότι το δημόσιο χρέος της χώρας παραμένει σχεδόν στο 180% του ΑΕΠ ακόμη και μετά το κούρεμα των κρατικών ομολόγων το 2012 κι ότι η Ελλάδα επωφελείται από τη μακρά περίοδο ωρίμανσης του χρέους και τα χαμηλά επιτόκια, αλλά αυτό, όπως λέει, είναι παραπλανητικό: αφού «σχεδόν σε κάθε αληθοφανές οικονομικό σενάριο αυτή η πελώρια αναλογία χρέους δεν πρόκειται να μειωθεί αρκετά».

«Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις γνωρίζουν ότι πρέπει να κάνουν περισσότερα. Συμφώνησαν κατ’ αρχή να μαλακώσουν τους όρους υποστήριξης από τα ταμεία διάσωσης της ευρωζώνης μετά το 2022 όσο η Ελλάδα θα παράγει πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2022 και πλεόνασμα 2% ή και περισσότερο από εκεί και μετά. Τέτοιο παρατεταμένο δημοσιονομικό στρίμωγμα είναι ανήκουστο. Αλλά ακόμη κι αν τα καταφέρει η Ελλάδα, πάλι δεν θα βγουν τα νούμερα. Αυτά που έχουν προταθεί ως τώρα απλώς δεν είναι αρκετά για να μπει σε βιώσιμη και αξιόπιστη καθοδική τροχιά η αναλογία του χρέους.»

Το Bloomberg παρατηρεί ότι τα συνταγματικά κωλύματα που επικαλούνται οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις για την απομείωση της ονομαστικής αξίας του χρέους θα μπορούσαν να ξεπεραστούν με αντάλλαγμα νέες δεσμεύσεις από την Αθήνα, μια συμφωνία που θα μπορούσε να πείσει τους ψηφοφόρους άλλων χωρών να βοηθήσουν και πάλι την Ελλάδα. Παράλληλα, σημειώνει, πρέπει να ενθαρρυνθεί η Αθήνα να ανανεώσει τις προσπάθειές της για έλεγχο των δαπανών και αύξηση της παραγωγικότητας της οικονομίας της.

«Οι κυβερνήσεις π.χ. θα μπορούσαν, όπως πρότεινε ο οικονομολόγος Μπάρι Άιχενγκριν και άλλοι, να συνδέσουν την συνεχιζόμενη δημοσιονομική πειθαρχία με τη ρητή μείωση του χρέους: για κάθε αύξηση του πρωτογενούς πλεονάσματος πάνω από ένα συμφωνημένο ελάχιστο όριοι να υπάρχει ένα μέτρο περαιτέρω μείωσης του χρέους, που θα το έχουν υποσχεθεί εκ των προτέρων. Τα νούμερα τότε θα μπορούσαν να βγουν. Το σωστό μείγμα μέτριας δημοσιονομικής πειθαρχίας και ανακούφισης του χρέους θα ήταν αρκετό για να μειώσει αξιόπιστα την αναλογία του χρέους».

Το πρακτορείο θεωρεί, πάντως, ότι αν και με αυτό τον τρόπο θα καθησυχάζονταν οι επενδυτές η Ελλάδα θα χρειαστεί κι ένα «μαξιλαράκι» σε περίπτωση νέας κρίσης ρευστότητας, μια προληπτική πιστωτική γραμμή: «Η ιδέα δεν αρέσει στην ελληνική κυβέρνηση, που θέλει να κηρύξει φέτος μια “καθαρή έξοδο” από τα οικονομικά της προβλήματα. Αυτό είναι λανθασμένο. Αν δεν μειωθεί η αναλογία του χρέους και η Ελλάδα είναι σίγουρη ότι διαθέτη επαρκή ρευστότητα σε περίπτωση νέας κρίσης μια τέτοια διακήρυξη θα είναι άνευ αξίας».

Και καταλήγει: «Χρειαζόταν προ πολλού ένα αξιόπιστο σχέδιο για την αποκατάσταση των δημοσιονομικών της Ελλάδας. Κι αυτό το καλοκαίρι το πρόβλημα πρέπει να λυθεί μια και καλή».