Η μαζική μετανάστευση
προς τη βορειοδυτική
Ευρώπη άλλαξε τον τρόπο
με τον οποίο η γηραιά
ήπειρος μιλούσε για τα
σύνορα. Τα σύνορα ή τα
συνοριακά
συρματοπλέγματα από μόνα
τους δεν θεωρούνται
πλέον από πολλούς
Ευρωπαίους ως κάτι κακό
ή αρνητικό. Το ότι στις
ΗΠΑ κυβερνά ένας
πρόεδρος που υποσχόταν
προεκλογικά συνοριακά
τείχη, αποτελεί κομμάτι
αυτής της μετατόπισης.
Σε αυτό το πεδίο όμως,
στα Βαλκάνια, σε όλο
αυτό το τοπίο μικρών
χωρών, που αποτελούσαν
συχνά ένα είδος
σεισμογράφου για τις
παγκόσμιες πολιτικές
εξελίξεις, ξυπνά ξανά
μέσα από τα ερείπια του
πρόσφατου πολέμου η ιδέα
νέων συνόρων».
Από την πλευρά της η Süddeutsche
Zeitung εκτιμά
ότι ενδεχόμενες εδαφικές
και συνοριακές αλλαγές
μεταξύ Σερβίας και
Κοσόβου ενδέχεται να
οδηγήσουν σε «ντόμινο»
εξελίξεων στην περιοχή
με «αβέβαιες συνέπειες».
Αναφέρει επίσης τα εξής:
«Οι μετατοπίσεις συνόρων,
που για τη Σερβία και το
Κόσοβο ενδέχεται να
διευκολύνουν την
ευρωπαϊκή πορεία τους.
δεν έρχονται μόνο σε
αντίθεση με τη συνολική
διεθνή πολιτική για τα
Βαλκάνια. Έρχονται και
σε διαμετρική αντίθεση
με τη θεμελιώδη ιδέα της
ΕΕ ως κοινού ευρωπαϊκού
ειρηνευτικού
εγχειρήματος. Η έννοια
της ευρωπαϊκής
ενοποίησης βασίζεται,
παρά τις σημερινές
απειλές, στο ότι τα
προβλήματα δεν λύνονται
με τον απομονωτισμό ή
τον αποκλεισμό μέσω
συνόρων αλλά με το
άνοιγμα. Όποιος λοιπόν
θέλει ειρήνη στα
Βαλκάνια, όπου κράτη που
επί μακρόν ήταν εχθροί
θέλουν να συνδεθούν με
την ΕΕ, τότε δεν θα
πρέπει να ζητά να
αλλάξουν τα σύνορα αλλά
αντίθετα να γίνουν οι
βαλκανικές χώρες ως
κράτη που συνθέτονται
από πολλές εθνότητες,
μέρος μια Κοινότητας
πολλών εθνών».
|
|
