|
Όπως
έχουμε γράψει στα τελευταία μας σχόλια και παρά την
κερδοσκοπία που σίγουρα υπάρχει, ειδικά σε ένα τόσο ρηχό
χρηματιστήριο όσο το ελληνικό, η εικόνα της αγοράς είναι σαν
να προεξοφλεί αρνητικές ειδήσεις. Ναι μεν αυτή η εικόνα
μπορεί να αναστραφεί ανά πάσα στιγμή. Και ευχόμαστε αυτό να
συμβεί στις τρέχουσες στηρίξεις του τραπεζικού δείκτη και
του ΓΔ. Ωστόσο μέχρι νεοτέρας η εικόνα είναι απλά η εικόνα
μιας αγοράς στην οποία οι «μεγάλοι» ξένοι επενδυτές ξέρουν
και προεξοφλούν αρνητικές ειδήσεις. Και το πιθανότερο είναι
πως αυτές έχουνε σχέση με τις τράπεζες, κάτι το οποίο πέραν
των τραπεζικών μετοχών συνολικά επηρεάζει και το ελληνικό
χρηματιστήριο.
Αυτό
λοιπόν που παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον είναι ότι τις
τελευταίες εβδομάδες ανακυκλώνονται και πάλι τα γνωστά
σενάρια για συγχωνεύσεις τραπεζών. Μάλιστα όσο περνάνε οι
ημέρες αυτές οι πληροφορίες γίνονται ακόμη πιο έντονες, με
κάποιους μάλιστα να φθάνουν στο σημείο να παρουσιάζουν τις
εξελίξεις σαν να βρίσκονται στο τελικό στάδιο. Και πάντα στα
πλαίσια αυτών των σεναρίων – φημών (όπως θέλει τις
χαρακτηρίζει ο κάθε ένας), υπάρχουν αναφορές και σε
προληπτικές ΑΜΚ, οι οποίες πιθανόν να γίνουν ενόψει κάποιου
deal,
αλλά και ενόψει των
stress tests
των
τραπεζών, ΑΜΚ με ότι αυτό σημαίνει για τους μετόχους των
τραπεζών.
Προσωπικά δεν αποκλείουμε τίποτα. Θα επαναλάβουμε ότι η
εικόνα της αγοράς είναι η εικόνα μιας αγοράς που προεξοφλεί
εξελίξεις.
Ας
πιάσουμε όμως ξεχωριστά τα δύο πράγματα.
Αρχικά
όσον αφορά τις συγχωνεύσεις, θα επαναλάβουμε την άποψη μας.
Ότι είναι ακραίο να πιστεύει κανείς ότι μια χώρα της
ευρωζώνης, με 11εκ κατοίκους θα λειτουργήσει με μόλις 3
τράπεζες. Ότι θα λειτουργήσει έτσι ο ανταγωνισμός για
συμφέρον της οικονομίας.
Αυτό
που δε μπορούμε να αποκλείσουμε είναι κάποια τράπεζα να έχει
πολύ σοβαρό πρόβλημα και να υπάρχει ανάγκη για κάποια
υποχρεωτική συμφωνία συγχώνευσης (για τους λόγους που όλοι
καταλαβαίνουνε). Υπερβολικό μεν, αλλά επαναλαμβάνουμε ότι δε
μπορούμε να αποκλείσουμε τίποτα. Σε διαφορετική περίπτωση
και εφόσον δεν συντρέχει τέτοιος λόγος (πράγμα και το
πιθανότερο – για να μην υιοθετούμε τις αρνητικές θεωρίες που
συνηθίζεται να αναπτύσσονται στις μεγάλες πτώσεις των τιμών)
δε μπορούμε να καταλάβουμε γιατί οι 4 τράπεζες πρέπει να
γίνουν 3, πόσο μάλλον 2. Όχι μόνο δε μπορούμε να το
καταλάβουμε, αλλά το θεωρούμε και λάθος, εκτός αν …. όπως
γράψαμε παραπάνω ….
Το
δεύτερο σκέλος αφορά τις προληπτικές ΑΜΚ. Αυτό προσωπικά το
θεωρούμε πιο πιθανό. Επαναλαμβάνουμε για ακόμη μια φορά πως
η εικόνα της αγοράς είναι η εικόνα μιας αγοράς που
προεξοφλεί εξελίξεις. Πιθανόν στη χώρα (ευχόμαστε και
πιστεύουμε πως όχι) και μάλλον στον τραπεζικό κλάδο. Η
εικόνα δείχνει ότι δύσκολα θα αποφευχθούν μέσα στο 2018 οι
νέες ΑΜΚ (νέα ανακεφαλαιοποίηση). Δεν ξέρουμε αν αυτές θα
είναι προληπτικές και θα γίνουν πολύ πιο γρήγορα του
αναμενομένου, πράγμα που δε μπορεί να αποκλειστεί (όχι
πάντως το πιθανότερο). Αυτό όμως που φαίνεται είναι πως οι
ΑΜΚ είναι σχεδόν βέβαιες για το 2018. Και το πιθανότερο
είναι πως αυτό κάποιοι το γνωρίζουνε. Και κάπως έτσι και εν
μέσω πωλήσεων από μεγάλους ξένους επενδυτές, αλλά και
κερδοσκόπους, οι τραπεζικές μετοχές βρίσκονται σε ένα
διαρκές sell – off. Κάπου εδώ στις τρέχουσες στηρίξεις το
πιθανότερο είναι πως οι τράπεζες θα δώσουν μια αντίδραση.
Εντούτοις όλα δείχνουν ότι μέσα στο 2018 θα έχουμε μια νέα
ανακεφαλαιοποίηση, η οποία έχει αρχίσει ήδη να στοιχειώνει
το ελληνικό χρηματιστήριο, προκαλώντας νέο
κύμα "καταστροφών" στους μικροεπενδυτές του χρηματιστηρίου. |
