|
|
|
00:01 - 16/03/18 |
|
|
|
|
Πολύ ενδιαφέρουσες επισημάνσεις
Δεν κρύβουμε
ότι βρήκαμε το χθεσινό Report του ΣΕΒ πολύ ενδιαφέρον. Από
αυτά που κυρίως κρατάμε ήταν η επισήμανση«εάν η αύξηση των
επενδύσεων και των εξαγωγών δεν απαιτούσε δυσανάλογα μεγάλες
εισαγωγές, τότε ο ρυθμός οικονομικής ανάπτυξης θα ήταν
μεγαλύτερος και αυτό θα συμπαρέσυρε και την κατανάλωση. Και
αυτό συνηγορεί στην αλλαγή του αναπτυξιακού προτύπου, ώστε
να δημιουργείται μεγαλύτερη προστιθέμενη αξία στην Ελλάδα,
μέσω υποκατάστασης εισαγωγών, δημιουργίας δηλαδή νέων
παραγωγικών δραστηριοτήτων».
Και κακά τα
ψέματα, ο προβληματικό παραγωγικό μοντέλο της χώρας είναι
μια μεγάλη πληγή στην προσπάθεια ανάκαμψης.
Στα
επιμέρους στοιχεία, θυμίζουμε πως το 2017 το ΑΕΠ αυξήθηκε
κατά 1,4%, έναντι -0,2% το 2016 και -0,3% το 2015,
αποκλειστικά λόγω θετικής συμβολής των επενδύσεων κατά 1,8
π.μ., με τη συμβολή των καθαρών εξαγωγών (εξαγωγές –
εισαγωγές) και της κατανάλωσης να είναι αρνητική (-0,3 π.μ.
και -0,1 π.μ. αντιστοίχως). Ένα από τα δυσμενή
χαρακτηριστικά του ελληνικού αναπτυξιακού προτύπου, όπως
αποτυπώθηκε και στα στοιχεία του ΑΕΠ το 2017, είναι η
παντελής αδυναμία της κατανάλωσης να συμβάλλει στην αύξηση
του ΑΕΠ της χώρας (συμβολή -0,1 π.μ.). Παρά τη συμβολή των
επενδύσεων κατά 1,8 π.μ. και των εξαγωγών κατά 2,1 π.μ.,
δηλαδή 3,9 π.μ. συνολικά, οι εισαγωγές (συμβολή -2,4 π.μ.)
περιόρισαν τελικά τον ρυθμό ανάπτυξης του ΑΕΠ στο 1,4%, κάτω
από το μισό δηλαδή της συμβολής των επενδύσεων και των
εξαγωγών. Και αυτό συνιστά το μεγάλο πρόβλημα του
ελλείμματος εξωστρέφειας που αντιμετωπίζουμε ως χώρα. Ενώ,
δηλαδή, γίνονται επενδύσεις και εξαγωγές, και οι αντίστοιχοι
κλάδοι της μεταποίησης και του τουρισμού/μεταφορών παράγουν
προστιθέμενη αξία (μισθοί και ακαθάριστα κέρδη) και θέσεις
απασχόλησης, η εγχώρια προστιθέμενη αξία ανά απασχολούμενο
στην Ελλάδα είναι σχετικά μικρή, καθώς οι εισαγωγές
απορροφούν ένα μεγάλο μέρος της προστιθέμενης αξίας κατά
μήκος της παραγωγικής αλυσίδας.
|
|
|
|
|
|
|
Δε γίνεται
Και με αφορμή τα παραπάνω θα επαναλάβουμε αυτό το οποίο
γράφουμε συνεχώς (και φυσικά αυτό που λένε πολλοί
οικονομολόγοι). Ότι με τέτοιους φόρους και με μια τόσο
αυστηρή δημοσιονομική πολιτική (μαζί φυσικά με κάποια λάθη
που συνεχίζει να κάνει η κυβέρνηση που πιστεύει τον κρατισμό)
δε γίνεται η χώρα να δει άσπρη μέρα και να επιτύχει
πραγματικά υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης.
Πρέπει επιτέλους οι δανειστές να καταλάβουν ότι χρειάζεται
αλλαγή του σχεδιασμού του προγράμματος, με μείωση των στόχων
για το πρωτογενές πλεόνασμα (περίπου στο 1,7 με 2%), σε
συνδυασμό (απαραίτητα – για να βγαίνει το χρέος βιώσιμο) με
μια σχετικά πιο γενναία αναδιάρθρωση του χρέους. Μόνο αν
συμβεί αυτό, η ελληνική οικονομία μπορεί να αρχίσει να
επιτυγχάνει πραγματικά υψηλούς, ποιοτικούς, ρυθμούς
ανάπτυξης. |
|
|
|
|
|
|
Αυτογκόλ χωρίς τέλος
Μπορεί να ακουστεί κάπως υπερβολικό αυτό ….. Αλλά αν ήταν
τεράστιο λάθος του κ. Ιβάν Σαββίδη να μπουκάρει στο γήπεδο
με το όπλο, η στάση του γιού του είναι ακόμη χειρότερη.
Ακόμη πιο προκλητική και φέρνει σε δύσκολη θέση τον ίδιο τον
Ιβάν Σαββίδη, με την οικογένεια να μην έχει πλέον το
παραμικρό ελαφρυντικό. Αναφερόμαστε στις απαράδεκτες
αναρτήσεις που έκανε εναντίον του Κ. Μητσοτάκη και όχι μόνο.
Είναι τουλάχιστον απαράδεκτο να θέλει κάποιος να συνδέσει
τις ποδοσφαιρικές ομάδες με τα κόμματα, κάτι εξαιρετικά
επικίνδυνο για μια χώρα. Φυσικά και δεν κάνουμε αυτό το
σχόλιο για να υπερασπιστούμε τη ΝΔ. Και όπως είπαμε μπορεί
τα παραπάνω να ακούγονται κάπως υπερβολικά. Ωστόσο η
οικογένεια Σαββίδη απλά κάνει τα πράγματα χειρότερα με τη
στάση της. |
|
|
|
|
|
|
Και ποιός την πληρώνει;
Όπως έγραφε ένα δημοσίευμα, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας κ.
Καμμένος κάνει, το τελευταίο διάστημα, αισθητή την ...απουσία
του από τα τεκταινόμενα. Δεν εμφανίζεται στη βουλή, δεν
δίνει συνεντεύξεις, δεν βγαίνει στα ραδιόφωνα, μάλλον εις
ένδειξη διαμαρτυρίας για την πολιτική που ακολουθεί η
κυβέρνηση στα ελληνο-τουρκιακά και στο Σκοπιανό, θέλοντας
έτσι να στείλει ηχηρό μήνυμα στον πρωθυπουργό ότι οι όποιες
αποφάσεις ληφθούν θα φέρουν την δική του υπογραφή και θα
έχει ο ίδιος την αποκλειστική ευθύνη (όπως τουλάχιστον
σχολίαζε – προσωπικά νομίζουμε ότι απλά και μόνο βρίσκεται
σε συνεννόηση με το Μέγαρο Μαξίμου να μην πολύ μιλάει – για
να αποφευχθεί ένα ατύχημα).
Είτε έτσι είτε αλλιώς, η απορία μας παραμένει η ίδια. Η χώρα
και όλοι εμείς τι φταίμε; Τι φταίμε σε αυτήν την κρίσιμη σε
γενικές γραμμές χρονική στιγμή για τα ελληνοτουρκικά, να
έχουμε για υπουργό εθνικής άμυνας τον κ. Καμμένο; Όπως τι
φταίγαμε το πρώτο εξάμηνο του 2015 όταν είχαμε για ΥΠΟΙΚ τον
κ. Βαρουφάκη, ο οποίος μας ζημίωσε με αρκετά δις ευρώ (πάντα
φυσικά με ευθύνη του επικεφαλής, δηλαδή του κ. Τσίπρα). Αλλά
ξεχάσαμε όμως. Εμείς (ο ελληνικός λαός δηλαδή) φταίει. Με
εκλογές δε βγαίνουν οι κυβερνήσεις; |
|
|
|
|
|
|
Το «Πεντάγωνο» ψάχνει τον υπουργό του
Τα παρακάτω έγραψαν χθες «Τα Νέα» …
Κόσμος πάει κι έρχεται τις τελευταίες ημέρες στο Πεντάγωνο.
Πληροφορούμαι, ωστόσο, ότι όσοι πηγαίνουν δεν βλέπουν τον
υπουργό Πάνο Καμμένο ή τον αναπληρωτή υπουργό του Φώτη
Κουβέλη, αλλά τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ. Τη συνάντηση του ναυάρχου
Αποστολάκη με τον αμερικανό πρεσβευτή την γνωρίζετε, είμαι
σίγουρος. Αυτό που νομίζω ότι αγνοείτε είναι πως ο αρχηγός
είδε προσφάτως και ορισμένους εκπροσώπους των ηλεκτρονικών
ΜΜΕ, με τους οποίους και συζήτησε off the record που λέμε
στη δημοσιογραφική αργκό για τις τελευταίες εξελίξεις.
Προφανώς και η πρωτοβουλία είναι σωστή και είμαι απολύτως
βέβαιος ότι θα έγινε και ουσιαστική συζήτηση γνωρίζοντας ότι
ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ αντιμετωπίζει με απόλυτη σοβαρότητα την
ένταση που επικρατεί στην παρούσα φάση στις σχέσεις της
Ελλάδας με την Τουρκία. Το ερώτημα για το πού βρίσκεται,
τέλος πάντων, ο υπουργός Εθνικής Αμυνας δεν το θέτω. Διότι
είναι μια ερώτηση που τίθεται πλέον καθημερινά στην πολιτική
πιάτσα, εξού και δεν αποτελεί σε καμία των περιπτώσεων
είδηση. Είναι και μακριά βρε παιδί μου το Κατάρ. |
|
|
|
