Και όμως, ο Αμερικανός βιομήχανος που παρέμεινε επί 42 χρόνια στο τιμόνι της IBM και τη μετέτρεψε σε μία παγκόσμια υπερδύναμη της τεχνολογίας, φέρεται να έχει πει: «Πιστεύω ότι στην παγκόσμια αγορά μπορούν να πουληθούν ίσως πέντε υπολογιστές».

Η φράση, η οποία αποδίδεται ευρέως στον Watson αμφισβητείται, με κάποιους να πιστεύουν ότι πρόκειται για έναν θρύλο και με τον Economist να μην μπορεί να διασταυρώσει την προέλευσή της. Πάντως, ακόμα και εάν την είπε, ο επιχειρηματίας που θεωρείται ένας από εκείνους που «έχτισαν» την αμερικανική οικονομία, θα ήταν σωστός τουλάχιστον για τα επόμενα δέκα χρόνια.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, η σημερινή πραγματικότητα όπου ο καθένας μας έχει έναν υπολογιστή στο σπίτι –και κατά μία έννοια, έναν ακόμα μέσα στην τσέπη του- σίγουρα φάνταζε αδιανόητη.

Το 1955, το περιοδικό Time έγραφε ότι η IBM ήταν η  μεγαλύτερη δύναμη στην νεαρή τότε βιομηχανία των ηλεκτρονικών υπολογιστών, αφού ήλεγχε το 25% της αγοράς των 2 δισ.  δολαρίων.

Πρακτικά, αυτό που έκανε τότε η IBM ήταν να νοικιάζει τους γιγαντιαίους υπολογιστές της που τότε έπιαναν ολόκληρους ορόφους, αντί 20.000 δολαρίων τον μήνα, σε οργανισμούς όπως το αμερικανικό Πολεμικό Ναυτικό, η Αεροπορία των ΗΠΑ, η μετεωρολογική υπηρεσία ή η Lockheed.

Ξεκίνησε πουλώντας πιάνα

Γεννημένος το 1874 στο Κάμπελ της Νέας Υόρκης, ο Thomas J. Watson έκανε τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα πουλώντας πιάνα και ραπτομηχανές πόρτα-πόρτα. 

Η προσωπική ανέλιξή του, όμως, ουσιαστικά θα αρχίσει την 1η Μαΐου του 1914, όταν αναλαμβάνει πρόεδρος της Computing-Tabulating-Recording Company, μιας σχετική μικρής εταιρείας που πουλούσε μηχανήματα πληροφοριών για επιχειρήσεις, όπως ρολόγια, πίνακες όπου οι εργαζόμενοι χτυπούσαν τις κάρτες τους και ζυγαριές για τρόφιμα.

Ο Watson αμέσως εστίασε στην έρευνα, πιστεύοντας ότι η τάση της αυτοματοποίησης και της καταγραφής πληροφοριών στις επιχειρήσεις θα εντεινόταν. Και είχε δίκιο.

Τον Φεβρουάριο του 1924, η εταιρεία του συγχωνεύτηκε με την Business Machines Corporation και μετονομάστηκε σε International Business Machines.  

Η IBM επιβίωσε από το Κραχ του 1929 και ευνοήθηκε από τις πολιτικές του New Deal της Μεγάλης Ύφεσης. Ξαφνικά, οι εταιρείες έπρεπε να κρατούν τους χρόνους εργασίας των υπαλλήλων τους, για να πληρώνουν στο Ταμείο Κοινωνικής Ασφάλισης των ΗΠΑ, που μόλις είχε συσταθεί. Και μόνο η IBM του Watson είχε την τεχνολογία που χρειαζόταν.

Το 1938, ο Watson βοήθησε να ανοίξει η πόρτα της εποχής των υπολογιστών, αναθέτοντας στον επιστήμονα του Χάρβαρντ Howard Aiken να φτιάξει μία ψηφιακή μηχανή υπολογισμών, το Mark I.

Κατά τη διάρκεια του Β’  Παγκοσμίου Πολέμου ο Watson διπλασίασε το προσωπικό της IBM σε 22.000 άτομα, παρέχοντας πολεμικό υλικό και μηχανήματα που διευκόλυναν σύνθετες αποφάσεις που είχαν να κάνουν με τα logistics του πολέμου. Την εποχή εκείνη, γράφεται ωστόσο και μία σκοτεινή σελίδα στην ιστορία της, καθώς δικά της μηχανήματα χρησιμοποιεί το ναζιστικό καθεστώς της Γερμανίας για την καταγραφή των Εβραίων.

Ο πρώτος ηλεκτρονικός υπολογιστής της IBM, ο Selective Sequence Electronic Calculator, ή «Poppy», παρουσιάζεται το 1947.

Η θέση της IBM στην αγορά των υπολογιστών θα γίνει τόσο κυρίαρχη, ώστε η αμερικανική επιτροπή ανταγωνισμού θα προσφύγει εναντίον της.

Ο Watson θα πεθάνει το 1956, λίγο αφότου τα ηνία της IBM περάσουν στα χέρια του γιου του, Thomas Watson Jr.

Πηγή: Money Review