Και επειδή οι ξένοι  βλέπουν επενδυτικά το στοιχείο των ελληνικών τραπεζών οι δημοσιοποιήσεις και οι προοπτικές προσλαμβάνουν έναν χαρακτήρα διαφορετικό στην παρούσα φάση κυρίως όσον αφορά τις προοπτικές που θα αναπτύξουν τα πιστωτικά ιδρύματα για την ερχόμενη χρονιά.

Όπως γράφει η Ειρήνη Σακελλάρη στην Ναυτεμπορική:

Σε τέσσερις άξονες θα ξεδιπλώσουν οι ελληνικές τράπεζες τα αποτελέσματά τους

-Δραστική μείωση των κόκκινων δανείων

Ολες οι τράπεζες θα καταγράψουν πλέον πραγματικά ποσοστά χαμηλότερα του 20%, με πρώτη τη Eurobank η οποία ανακοινώνει ποσοστό 7%, την Εθνική που κινείται στο 13% και τις άλλες δύο τράπεζες, Alpha Bank  και Tράπεζα Πειραιώς με ποσοστά περί το 15%-16% σε ότι αφορά το κόκκινο χαρτοφυλάκιο.

Σε ότι αφορά το θέμα των κόκκινων χαρτοφυλακίων θα πρέπει να σημειωθεί πως θολό σημείο αποτελεί το γεγονός ότι  άνευ λόγου και αιτίας έχει εγερθεί θέμα σε ότι αφορά τις εγγυήσεις του Ηρακλή για το αν αυτές πρέπει να βαρύνουν ή όχι το χρέος.. Tραπεζικοί κύκλοι σημειώνουν πως ενώ τα πράγματα θα έπρεπε να είναι ξεκάθαρα γύρω από το θέμα αυτό- οι εγγυήσεις των seniors ομολόγων δεν μπορούν να βαρύνουν το χρέος παρά μόνον σε περίπτωση κατάπτωσης-, εν τούτοις κάποιοι σκιάζουν το  παραπάνω περιεχόμενο.

Και ενώ η εκτίμηση είναι πως τελικώς η Eurostat δεν μπορεί να επιβάλει δύο μέτρα και δύο σταθμά, - πχ. στην Ιταλία οι εγγυήσεις δε βάρυναν το χρέος- ακόμη δε φαίνεται να υπάρχει μια τελική απάντηση επί του θέματος.

Ετσι τιτλοποιήσεις 15-20 δισ. ευρώ του Ηρακλή ΙΙ  με εγγυήσεις περί τα 8 δισ ευρώ καθυστερούν ως προς την αξιολόγησή τους, γεγονός που ανησυχεί το τραπεζικό σύστημα της χώρας.

-Ενίσχυση εσόδων από προμήθειες

Αυτό είναι το μεγάλο ατού των πιστωτικών ιδρυμάτων ως προς τα έσοδα κάτι το οποίο συναντάται και σε ότι αφορά τις τράπεζες σε όλη την Ευρώπη. Αυτά τα έσοδα αντισταθμίζουν την κακή πορεία των εσόδων από τόκους που λόγω της πτώσης των επιτοκίων και της αρνητικής πορείας των εσόδων πιστωτικής επέκτασης στη χώρα μας δεν βοηθούν τους ισολογισμούς των τραπεζών.

- Πιστωτική επέκταση

-Το θέμα της πιστωτικής επέκτασης πάντως τίθεται πλέον επί τάπητος στα επιτελεία των τραπεζών όχι μόνον επειδή επιτακτικά το συζητάει το Υπουργείο αλλά και επειδή και κυρίως διότι και οι τράπεζες αναγνωρίζουν εσωτερικά το έλλειμμά τους στη χορήγηση δανείων, ιδιαίτερα στις επιχειρήσεις. Αναζητούν λοιπόν τρόπους και φόρμουλες αξιολόγησης ή διαφορετικής μορφής εγγυήσεων (πχ. αξιόπιστες συμβάσεις)  προκειμένου να καταφέρουν να ανταπεξέλθουν στο θέμα και να βγουν μπροστά στο θέμα των χορηγήσεων.

- Συνεχής περιορισμός του κόστους

Στο βαθμό που η πιστωτική επέκταση δεν παρουσιάζει αυξητική τάση, οι τράπεζες εξακολουθούν να προσμετρούν ανταγωνιστικότητα και οι βάσεις σε αυτό παραμένει η περαιτέρω μείωση του κόστους λειτουργίας είτε μέσω εθελουσιών είτε με πώληση μέρους του ενεργητικού τους είτε με επιτάχυνση ψηφιοποίησης των λειτουργιών τους αφού σημαντικό κομμάτι αποτελεί στον ανταγωνισμό που έχουν να αντιμετωπίσουν οι τράπεζες, οι fintechs.