Σάββατο, 29/05/2021

  Tweet

Ειδικότερα, στο άρθρο προβάλλεται ένα γράφημα του spread (διαφορά) αποδόσεων 10ετών ελληνικών και γερμανικών κρατικών ομολόγων, μία σχέση που, όπως σημειώνεται, πολλοί παρακολουθούσαν με αγωνία κάθε μέρα για χρόνια.

Αυτό το βασικό μέτρο κινδύνου εκτοξεύθηκε κατά τα πρώτα χρόνια της κρίσης χρέους της Ευρωπαϊκής Ενωσης και αυξήθηκε ξανά το 2015. Εχοντας ξεπεράσει το απίστευτο επίπεδο των 30 μονάδων στα τέλη του 2011, το spread είναι πλέον μόνο μία ποσοστιαία μονάδα.

Μετά από πολύ βασανιστικό και περιττό πόνο, η Ελλάδα έχει βρει τον δρόμο της:

Η τραγωδία της ελληνικής οικονομίας την τελευταία δεκαετία ήταν έντονη. Ολοι (όχι μόνο οι Φιλέλληνες, όπως αυτοχαρακτηρίζεται ο αρθρογράφος) πρέπει να είναι ευχαριστημένοι με αυτή την ανάκαμψη.

Εάν όμως υπάρχει ένας λόγος ανησυχίας, είναι ότι στην ευρωζώνη ανεβαίνει το πολιτικό θερμόμετρο. Με τον Μάριο Ντράγκι, τον πρώην Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας που ουσιαστικά μόνος του έσωσε το ευρώ να είναι πλέον πρωθυπουργός της Ιταλίας, οι πιο μεγάλοι κίνδυνοι διάσπασης έχουν μειωθεί.

Ωστόσο, δεν μπορεί κάποιος να βασίζεται στην ιταλική πολιτική σταθερότητα. Και η πολιτική των δύο κρατών στο κέντρο της Ευρώπης είναι επίσης αβέβαιη. Η Γερμανία επιλέγει αργότερα φέτος Καγκελάριο -που δεν ονομάζεται Μέρκελ – ενώ η Γαλλία αποφασίζει αν θα δώσει στον Εμανουέλ Μακρόν ακόμη μία θητεία στις αρχές της επόμενης χρονιάς.

Με βάση τα παραπάνω, ο αρθρογράφος αναρωτιέται μήπως οι επενδυτές… παραείναι χαλαροί όσον αφορά στις ευρωπαϊκές προοπτικές.