Τετάρτη, 00:01 - 21/07/2021

  Tweet

Για να αντιμετωπίσει την αυξανόμενη παγκόσμια οικονομική επιρροή της Κίνας, η Ουάσινγκτον άλλαξε κατεύθυνση χρησιμοποιώντας τη βοήθεια προς άλλες χώρες. Αντί να δανείζουν χρήματα ή να προωθούν το εμπόριο, όπως τις τελευταίες δεκαετίες, οι ΗΠΑ επενδύουν τώρα δολάρια στο εξωτερικό για να προωθήσουν τα αμερικανικά συμφέροντα εθνικής ασφάλειας. Οι ΗΠΑ θέλουν τα λιμάνια, τα δίκτυα κινητής και άλλα στρατηγικά στοιχεία να παραμείνουν σε φιλικά χέρια.

Στο προσκήνιο αυτής της προσπάθειας είναι μια υπηρεσία που αναθεωρήθηκε από το Κογκρέσο το 2019, η International Development Finance Corp. ή DFC.

«Είναι ένα πολύ σημαντικό επενδυτικό εργαλείο που διαθέτουμε για να ανταγωνιστούμε» την Κίνα, δήλωσε ο κ. Michael McCaul, ο επικεφαλής Ρεπουμπλικανός στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής.

Η κυβέρνηση Τραμπ έσπευσε να κάνει χρήση του DFC, συζητώντας την αγορά του ναυπηγείου με Έλληνες αξιωματούχους και προσφέροντας δάνεια για να απομακρύνει την Αιθιοπία από εξοπλισμό 5G της Huawei Technologies Co.

Η κυβέρνηση Μπάιντεν θέλει να προχωρήσει περισσότερο, για να αντισταθμίσει τη διπλωματία εμβολίων του Πεκίνου και άλλες κινεζικές προσπάθειες. Η Ομάδα των Επτά πλούσιων δημοκρατιών τον περασμένο μήνα ανακοίνωσε μια νέα πρωτοβουλία, που ονομάζεται Build Back Better World, μέσω της οποίας υποσχέθηκαν ότι θα απελευθερώσουν εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια για έργα σε χώρες που έχουν ανάγκη. Σχεδιάστηκε ως μια σαφής εναλλακτική λύση στις κινεζικές προσφορές για έργα υποδομής.

Αμερικανοί αξιωματούχοι λένε ότι το DFC είναι το πιο ισχυρό εργαλείο της πρωτοβουλίας αυτής. Το ανώτατο όριο επενδύσεων ύψους 60 δισεκατομμυρίων δολαρίων υπερβαίνει τους συνδυασμένους πόρους των ομολόγων του στις άλλες έξι χώρες. «Θα επενδύσουμε περισσότερα φέτος από οποιαδήποτε στιγμή στην ιστορία της DFC, πράγμα που αντικατοπτρίζει το όραμα του προέδρου», δήλωσε ο Διευθύνων Σύμβουλος David Marchick.

Υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι των ΗΠΑ λένε ότι το DFC προσφέρει χρηματοδότηση με λιγότερες δεσμεύσεις σε σύγκριση με το Πεκίνο, του οποίου τα δάνεια μπορούν να έρθουν με υψηλά επιτόκια, σκληρές εξασφαλίσεις όπως λιμάνια και απαιτήσεις για χρήση Κινέζων προμηθευτών. Το DFC στοχεύει στην τόνωση των επενδύσεων του ιδιωτικού τομέα και όχι μόνο για αμερικανικές εταιρείες.

Ο στόχος του DFC και των ομολόγων του G-7 είναι «να προσφέρει ένα καλύτερο προϊόν από τους αδιαφανείς, στυγνούς και καταναγκαστικούς όρους» των έργων που υποστηρίζονται από την Κίνα, δήλωσε ο αναπληρωτής σύμβουλος εθνικής ασφάλειας Daleep Singh, αξιωματούχος του Λευκού Οίκου που συνεργάζεται στενά με το DFC .

Η νέα επιθετικότητα της Κίνας στην παγκόσμια σκηνή έχει επικεντρώσει εκ νέου το παιχνίδι εξωτερικής βοήθειας της Ουάσιγκτον. Το DFC προέκυψε από μια διμερή προσπάθεια που σπάνια σήμερα, υποστηρίζεται ευρέως στο Κογκρέσο, αλλά και από τις κυβερνήσεις Τραμπ και Μπάιντεν.

Η ξένη βοήθεια στις αναπτυσσόμενες χώρες είναι εγγενώς επικίνδυνη και το DFC θα μπορούσε τελικά ακόμη και να αποσυρθεί από τα ελληνικά και αιθιοπικά έργα αν συναντήσουν εμπόδια. Το Κογκρέσο εξακολουθεί να συζητά ποιες χώρες πληρούν τις προϋποθέσεις για χρηματοδότηση. Το DFC ενεπλάκη εσπευσμένα σε μια άστατη προσπάθεια το περασμένο καλοκαίρι για τη χρηματοδότηση της παραγωγής φαρμακευτικών-χημικών για το Covid-19 από την Eastman Kodak Co., αλλά κατά τα άλλα έχει επικεντρωθεί στο εξωτερικό.

Το DFC είναι η τελευταία ενσάρκωση της μεταπολεμικής αμερικανικής εξωτερικής βοήθειας, η οποία περιελάμβανε το σχέδιο Marshall που βοήθησε στην ανοικοδόμηση της Ευρώπης και του Οργανισμού Διεθνούς Ανάπτυξης των ΗΠΑ, ο οποίος παρέχει οικονομική βοήθεια και αρωγή για καταστροφές σε αναπτυσσόμενες χώρες. Η Ουάσιγκτον ξεκίνησε τα προγράμματα για την ενίσχυση των δεσμών με τους συμμάχους, για να σταματήσει η εξάπλωση του κομμουνισμού και να ανοίξει αγορές για τις εταιρείες των ΗΠΑ.

Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, η αποστολή βοήθειας διευρύνθηκε, με πρωτοβουλίες όπως το σχέδιο έκτακτης ανάγκης του Προέδρου για την ανακούφιση από το AIDS που ξεκίνησε το 2003 από τον Πρόεδρο Τζορτζ Μπους για τη βελτίωση της υγειονομικής περίθαλψης στην υποσαχάρια Αφρική. Ορισμένοι επικριτές στο Κογκρέσο λένε ότι η αμερικανική βοήθεια έχασε τον στόχο της.

Αυξήθηκε ξανά με την πρωτοβουλία Belt and Road της Κίνας. Με πρώτη παρουσίαση το 2013 ως προσπάθεια για τη δημιουργία μιας σύγχρονης έκδοσης των αρχαίων οδών εμπορίας του Δρόμου του Μεταξιού, η πρωτοβουλία περιλαμβάνει ένα παγκόσμιο δίκτυο λιμένων, σιδηροδρόμων και άλλων έργων που έχουν κατασκευαστεί σε μεγάλο βαθμό από κινεζικές εταιρείες και χρησιμοποιούν χρηματοδότηση τουλάχιστον 400 δισεκατομμυρίων δολαρίων από κινεζικές κυβερνητικές τράπεζες .

Ο γερουσιαστής Chris Coons (D., Del.) είδε το Πεκίνο να κερδίζει φιλίες με αυτή την μαλακή δύναμη. Ως μέλος μιας υποεπιτροπής εξωτερικών σχέσεων με επίκεντρο την Αφρική, επισκέφθηκε ένα νοσοκομείο στο Μπενίν όπου οι ΗΠΑ χρηματοδότησαν ιατρικές υποδομές και εκπαίδευση.

«Αλλά αν ήσασταν κάτοικοι του Μπενίν που περπατούσαν στο νοσοκομείο, δεν θα το γνωρίζατε αυτό», είπε ο κ. Coons. Μια πινακίδα στα κινέζικα έξω από το νοσοκομείο καθιστούσε σαφές ότι μια κινεζική εταιρεία είχε ανακαινίσει το συγκρότημα.

Τέτοιες εμπειρίες και λόγια από Αφρικανούς ηγέτες σχετικά με το πώς πλασάρουν οι Κινέζοι τα έργα υποδομών, έπεισαν τον γερουσιαστή να υπερασπιστεί τη νομοθεσία που προσφέρει εναλλακτική λύση στις ΗΠΑ έναντι του νέου Δρόμου του Μεταξιού. Το νομοσχέδιο κέρδισε την υποστήριξη και των δύο κομμάτων. Οι Δημοκρατικοί ήθελαν να ενισχύσουν τα προγράμματα εξωτερικής βοήθειας των ΗΠΑ. Οι Ρεπουμπλικάνοι στο Κογκρέσο και η κυβέρνηση Τραμπ είδαν την ευκαιρία να τα βάλουν με το Πεκίνο.

Το Κογκρέσο πέρασε το νόμο BUILD, με επικεφαλής τους γερουσιαστές Coons και Bob Corker (Ρεπουμπλικανός από το Τενεσί), Το 2018. Ο νόμος μετέτρεψε ένα υπάρχον γραφείο βοήθειας, το Overseas Private Investment Corp., στο σημερινό DFC.

Η νέα υπηρεσία άνοιξε τις πόρτες της τον Δεκέμβριο του 2019, υπό την προεδρία του υπουργού Εξωτερικών. Το ανώτατο όριο επενδύσεων της DFC – ουσιαστικά ένα όριο πιστώσεων  – αυξήθηκε σε 60 δισεκατομμύρια δολάρια, διπλάσιο από αυτό της παλιάς εταιρείας. Και δεν απαιτείται η υποστήριξη έργων που αφορούν μόνο αμερικανικές εταιρείες. Αυτό διευκόλυνε τη στόχευση έργων ηλεπικοινωνιών, που θεωρούνται ζωτικής σημασίας. Οι ΗΠΑ δεν έχουν κάποιο σημαντικό διεθνή παίκτη στον κλάδο.

Το DFC λαμβάνει ετήσια ομοσπονδιακή πίστωση για διοικητικά και άλλα έξοδα. Το επενδυτικό ταμείο του DFC και ο προκάτοχός του δεν ανακοίνωσαν ποτέ μια ζημιά οικονομικής χρήσης, αλλά δεν υπάρχει καμία νομική απαίτηση να αποφέρει κέρδος. Η εντολή του είναι να εξισορροπήσει την επιστροφή χρημάτων στους φορολογούμενους των ΗΠΑ με στόχους εξωτερικής πολιτικής και εθνικής ασφάλειας, οι οποίοι περιλαμβάνουν την αντιμετώπιση αυταρχικών κυβερνήσεων και την προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Πρώιμες δοκιμές

Μία από τις πρώτες πρωτοβουλίες του DFC, που ανακοινώθηκε στα τέλη του 2019, ήταν η συμφωνία  να δανείσει έως και 190 εκατομμύρια δολάρια σε μια εταιρεία με έδρα τη Νεβάδα για τη δημιουργία του μακρύτερου υποθαλάσσιου καλωδίου οπτικών ινών στον κόσμο, μεταξύ των ΗΠΑ, της Σιγκαπούρης, της Ινδονησίας και του Παλάου, προσφέροντας μια εναλλακτική λύση σε υποθαλάσσια δίκτυα κατασκευής της Huawei.

Ο Adam Boehler, που διορίστηκε από την κυβέρνηση Τραμπ και διετέλεσε πρώτος διευθύνων σύμβουλος του DFC, είπε ότι ήταν εύκολο για αυτόν να προσεγγίσει ηγέτες οποιασδήποτε αναπτυσσόμενης χώρας.

«Οι χώρες είναι πιο πρόθυμες να συναντήσουν τον επικεφαλής του DFC παρά τον υπουργό Εξωτερικών», δήλωσε ο κ. Boehler, ο οποίος παραιτήθηκε τον Ιανουάριο εν μέσω της μεταβατικής διοίκησης. “Είναι σκληρά χρήματα.”

Οι δυνατότητες του DFC εμφανίστηκαν γρήγορα στην Ελλάδα, η οποία ήταν πολύ πλούσια για να προκριθεί αρχικά για βοήθεια από το DFC. Ο κινεζικός ναυτιλιακός γίγαντας Cosco το 2016 αγόρασε μερίδιο 51% στο λιμάνι του Πειραιά έναντι αντίστοιχου ποσού άνω των 310 εκατομμυρίων δολαρίων, μια επένδυση την οποία ο Κινέζος Πρόεδρος Σι Τζινπινγκ αποκάλεσε το «Κεφάλι του Δράκου» του κινεζικού “Belt and Road” στην Ευρώπη.

Η ελληνική ικανοποίηση με τη συμφωνία σύντομα μετριάστηκε, αφού η Κίνα άρχισε να ασκεί πολιτική πίεση για να την υποστηρίξει η Ελλάδα σε διεθνή θέματα. Οι κάτοικοι της Αθήνας είδαν ελάχιστο οικονομικό κέρδος από τις δαπάνες της Cosco μέσα στην τεράστια λιμενική εγκατάσταση.

Ο Πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Ελλάδα Geoffrey Pyatt είδε έναν ρόλο για το DFC στη χώρα, ειδικά στο ναυπηγείο της Ελευσίνας, σε μικρή απόσταση από τον Πειραιά. Έλληνες αξιωματούχοι δήλωσαν ότι οι Κινέζοι αγοραστές μπορεί να προσπαθήσουν να αγοράσουν το ναυπηγείο, αλλά προτιμούσαν έναν Αμερικανό επενδυτή.

«Είναι σημαντικό για εμάς η παρουσία των ΗΠΑ σε αυτόν τον τομέα να είναι σημαντική», δήλωσε σε συνέντευξή του ο Αδωνις Γεωργιάδης, υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων της Ελλάδας. Είπε ότι η κυβέρνηση πρέπει να βοηθήσει τα ελληνικά ναυπηγεία και ότι «δεν μπορούμε να δώσουμε τα πάντα στην Κίνα».

Καθώς το DFC άνοιγε πόρτες στα τέλη του 2019, ο κ. Pyatt άσκησε με επιτυχία πιέσεις στο Κογκρέσο για να προσθέσει την Ελλάδα στην αρμοδιότητά του. Εφερε σε επαφή τον κ. Boehler, Έλληνες αξιωματούχους και την Onex SA, ένας ελληνοαμερικανικός βιομηχανικός όμιλος που ήθελε να αγοράσει την Ελευσίνα.

Ο Διευθύνων Σύμβουλος της Onex, Πάνος Ξενοκώστας, δήλωσε ότι θέλει αμερικανική βοήθεια, διότι οι επιδοτήσεις του Πεκίνου κάνουν τις κινεζικές εταιρείες σκληρούς ανταγωνιστές. «Η χρηματοδότηση για κινεζικές εταιρείες σε ναυπηγικές επιχειρήσεις είναι τεράστια», είπε σε συνέντευξή του.

Η Onex πέρυσι συνήψε προσωρινή συμφωνία με τους ιδιώτες μετόχους του ναυπηγείου, με μεσολάβηση της κυβέρνησης, για την αγορά και τον εκσυγχρονισμό της εγκατάστασης. Υποσχέθηκε περισσότερα από 300 εκατομμύρια δολάρια για 10 χρόνια για την κάλυψη επενδύσεων και χρεών. Η συμφωνία επανεξετάζεται από ελληνικό δικαστήριο, το οποίο θα μπορούσε να το αποφασίσει αυτό το φθινόπωρο.

Το DFC συζήτησε ένα μακροπρόθεσμο δάνειο αξίας δεκάδων εκατομμυρίων δολαρίων, δήλωσε ο πρώην αξιωματούχος του DFC Caleb McCarry. Οι σημερινοί αξιωματούχοι της DFC λένε ότι το έργο παραμένει αβέβαιο λόγω ανησυχιών σχετικά με την οικονομική του σκοπιμότητα.

Εκπρόσωποι του υπουργείου Εξωτερικών της Κίνας δεν απάντησαν σε αίτημα για σχολιασμό για αυτό το άρθρο. Ο Κινέζος Αντιπρόεδρος Εξωτερικών Le Yucheng δήλωσε νωρίτερα αυτό το μήνα ότι η νέα ώθηση των ΗΠΑ για τη χρηματοδότηση έργων υποδομής αποδεικνύει μόνο ότι η πρωτοβουλία Belt and Road της Κίνας «είναι ο σωστός δρόμος και ο δρόμος του μέλλοντος».

Μια άλλη συμφωνία που διαπραγματεύτηκε ο κ. Boehler, ο οποίος είναι επιχειρηματίας υγειονομικής περίθαλψης και πρώην ηγέτης του Υπουργείου Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών, ήταν με την Αιθιοπία. Η χώρα της Ανατολικής Αφρικής είναι σημαντική για τις προσπάθειες των ΗΠΑ ενάντια σε τρομοκρατικές ομάδες που συνδέονται με την Αλ Κάιντα και το Ισλαμικό Κράτος.

Σε μια επίσκεψη το 2019, ο κ. Boehler ρώτησε τον πρωθυπουργό Abiy Ahmed, ο οποίος μόλις είχε κερδίσει το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης, σχετικά με τις ευκαιρίες υποδομής. Η Αιθιοπία άνοιγε την αγορά τηλεπικοινωνιών της, που χρόνια ελεγχόταν από ένα κρατικό μονοπώλιο με αναξιόπιστες υπηρεσίες, σε ιδιωτικούς φορείς ασυρμάτων δικτύων.

Η χώρα χρησιμοποιούσε τηλεπικοινωνιακό εξοπλισμό από την Huawei και την ZTE Corp της Κίνας. Από το 2006 έως το 2013, οι δύο εταιρίες δάνεισαν 3,1 δισεκατομμύρια δολάρια στην Αιθιοπία για έργα τηλεπικοινωνιών, σύμφωνα με την Ερευνητική Πρωτοβουλία Κίνας –  Αφρικής και το Κέντρο Πολιτικής Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου της Βοστώνης. Οι ΗΠΑ θεωρούν τις Huawei και ZTE απειλές για κατασκοπεία, έναν ισχυρισμό που αρνούνται οι εταιρείες.

Ο κ. Boehler έμαθε ότι ένας οργανισμός εξωτερικής βοήθειας του Ηνωμένου Βασιλείου βρίσκεται σε συνομιλίες για τη χρηματοδότηση μιας προσφοράς προς την Αιθιοπία της με επικεφαλής τον τηλεπικοινωνιακό κολοσσό Vodafone Group PLC με έδρα το Λονδίνο. Ρώτησε τον Βρετανό ομόλογό του και τη Vodafone εάν το DFC μπορούσε να συμμετάσχει.

Ο κ. Boehler είπε ότι η Vodafone εξετάζει το ενδεχόμενο να χρησιμοποιήσει κινεζικό εξοπλισμό επειδή κοστίζει λιγότερο από τις εγκεκριμένες από τις ΗΠΑ εναλλακτικές λύσεις από τη σουηδική Ericsson AB, τη Nokia Corp της Φινλανδίας και τη Samsung Electronics Co. της Νότιας Κορέας.

“Θα θέλαμε να το κάνουμε αυτό, αλλά μπορούμε να ξηλώσουμε τον εξοπλισμό της Huawei;” αναρωτήθηκε κ. Boehler. Ο μη κινεζικός εξοπλισμός θα κόστιζε περίπου 400 εκατομμύρια δολάρια παραπάνω, είπε. Το DFC συμφώνησε να το επιδοτήσει, δανείζοντας έως και 500 εκατομμύρια δολάρια με χαμηλότερο του εμπορικού επιτόκιο.

Η Vodafone αντιμετώπισε μόνο έναν άλλο ανταγωνιστή για την αιθιοπική άδεια ασύρματων δικτύων: τον Όμιλο MTN της Νότιας Αφρικής, έναν χρόνιο χρήστη εξοπλισμού Huawei και ZTE, του οποίου η πρόταση υποστηρίχθηκε εν μέρει από το κινεζικό Silk Road Fund, το οποίο σχεδιάστηκε για να βοηθήσει στη χρηματοδότηση έργων Belt and Road.

Τον Μάιο, η Αιθιοπία ανακοίνωσε τον μοναδικό νικητή: την κοινοπραξία που υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ.

Η συμφωνία ενδέχεται να μην κλείσει την πόρτα σε κινεζικό εξοπλισμό. Η Vodafone, η οποία δεν είναι υποχρεωμένη να οριστικοποιήσει το δάνειο, δήλωσε ότι ακόμη προκρίνει ποιοι προμηθευτές εξοπλισμού θα χρησιμοποιηθούν.

Και δεν είναι σαφές εάν οι ΗΠΑ θέλουν να προχωρήσουν με το δάνειο. Ο υπουργός Εξωτερικών Antony Blinken επέκρινε την κυβέρνηση της Αιθιοπίας ότι δεν επιτρέπει την ανθρωπιστική πρόσβαση στην περιοχή Tigray της χώρας, όπου είπε ότι υπήρχαν αξιόπιστες αναφορές για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εν μέσω βίαιης σύγκρουσης.

Εκπρόσωπος της DFC είπε ότι και άλλες αμερικανικές υπηρεσίες παρακολουθούν την κατάσταση στο Tigray «και θα εξετάσουν προσεκτικά τον αντίκτυπό της σε οποιαδήποτε πιθανή χρηματοδότηση της κοινοπραξίας Vodafone». Εκπρόσωπος της κυβέρνησης της Αιθιοπίας δήλωσε ότι οι ανθρωπιστικές ομάδες έχουν πρόσβαση στην περιοχή εδώ και μήνες και ότι η κυβέρνηση επικεντρώνεται στη βελτίωση της ζωής των ανθρώπων μέσω πρωτοβουλιών όπως το έργο τηλεπικοινωνιών.

Ο γερουσιαστής Coons δεν εκπλήσσεται ότι το DFC αντιμετώπισε προκλήσεις. «Το να κάνουμε επενδύσεις σε ανάπτυξη και υποδομές στον αναπτυσσόμενο κόσμο είναι εγγενώς επικίνδυνο – αυτό είναι το θέμα», είπε.

Όπως αναφέρουνε οι WSJ, η κυβέρνηση Μπάιντεν θεωρεί το DFC ένα από τα ισχυρότερα εργαλεία εξωτερικής βοήθειας λόγω του μεγάλου επενδυτικού της κεφαλαίου και της ευελιξίας να προσφέρει δάνεια, χρηματοδότηση μετοχών, επιχορηγήσεις και ασφάλιση, δήλωσε ο κ. Singh, αναπληρωτής σύμβουλος εθνικής ασφάλειας. Είπε ότι ο Λευκός Οίκος εστιάζει το DFC σε τέσσερις τομείς: υγεία, τεχνολογία, κλιματική αλλαγή και ισότητα των φύλων.

Τον Μάρτιο, αφού ο Πρόεδρος Μπάιντεν συναντήθηκε με τους ηγέτες της Αυστραλίας, της Ινδίας και της Ιαπωνίας ως μέρος μιας συμμαχίας γνωστής ως Quad, ο Λευκός Οίκος ζήτησε από το DFC να συνεργαστεί με τους συμμάχους σε μια πρωτοβουλία για την υγεία. Το DFC ζήτησε από την Πρεσβεία των ΗΠΑ στην Ινδία, μία από τις μεγαλύτερες χώρες παραγωγής εμβολίων στον κόσμο, να προσδιορίσει φαρμακευτικές εταιρείες με τις οποίες θα μπορούσε να συνεργαστεί.

Έτσι κατέληξε η Mahima Datla να έρθει σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον κ. Marchick και άλλους αξιωματούχους του DFC. Είπαν, «εάν είχατε πρόσβαση σε κεφάλαια, πόσα περισσότερα εμβόλια θα μπορούσατε να παράγετε;» υπενθύμισε η κα Datla, διευθύνουσα σύμβουλος της εταιρείας εμβολίων Biolog E.

Η Biolog E είχε ήδη συμφωνήσει να παράγει τουλάχιστον 600 εκατομμύρια δόσεις του μονοδοσικού εμβολίου Covid-19 της Johnson & Johnson, με ρυθμό 50 εκατομμύρια εμβόλια το μήνα. Είπε ότι ένα δάνειο της DFC θα της επέτρεπε να προσθέσει μια τρίτη γραμμή παραγωγής στην εγκατάσταση της Χαϊντεραμπάντ και να παράγει 100 εκατομμύρια δόσεις το μήνα.

Η κα Datla και οι αξιωματούχοι του DFC συμφώνησαν σε μια προσωρινή συμφωνία σε λιγότερο από ένα μήνα και ελπίζουν να την ολοκληρώσουν σύντομα. Η συμφωνία απαιτεί από τη Biolog E να παράγει τουλάχιστον ένα δισεκατομμύριο δόσεις εμβολίου έως το τέλος του 2022.

Αξιωματούχοι του DFC λένε ότι ενώ η προώθηση της υγειονομικής περίθαλψης στον αναπτυσσόμενο κόσμο είναι το κύριο κίνητρο πίσω από τις πιθανές επενδύσεις, η παροχή εναλλακτικής λύσης στη διπλωματία εμβολίων του Πεκίνου είναι επίσης ένας παράγοντας.

Πηγή: Wall Street Journal