|
|
|
|
|
|
Αν και οι γονείς του δεν
ήταν ευκατάστατοι,
έκαναν ό,τι μπορούσαν
για να τον στηρίξουν
οικονομικά και κυρίως
συναισθηματικά. Στην
ηλικία των 14 ετών, ο
Σουμάχερ έδειξε ένα
έμφυτο ταλέντο για τους
αγώνες της Formula.
Αγωνίστηκε και κέρδισε
σε πολλά πρωταθλήματα
εφήβων.
Μέχρι την ηλικία των 22
ετών, είχε αποδείξει τις
ικανότητές του και
υπέγραψε με την ομάδα
Jordan Grand Prix της
Jordan για να αγωνιστεί
στο πρωτάθλημα της
Formula 1. Για σχεδόν 15
χρόνια, συμμετείχε στα
πρωταθλήματα χαράζοντας
τη δική του πορεία στην
αγωνιστική πίστα.
Συνεργάστηκε με μεγάλες
μάρκες όπως Benetton,
Mercedes και Ferrari.
Συγκεκριμένα, ήταν το
πρόσωπο της Ferrari για
περισσότερα από δέκα
χρόνια. Κέρδισε επτά
φορές το πρωτάθλημα στη
Formula 1, σημειώνοντας
υψηλούς βαθμούς σε όλους
σχεδόν τους αγώνες κάθε
σεζόν. Μετά από 15
χρόνια αγώνων,
αποσύρθηκε για ένα μικρό
χρονικό διάστημα πριν
κάνει μια σύντομη
επιστροφή. Μετά τη
δεύτερη απόσυρσή του,
εγκαταστάθηκε στην
Ελβετία με την
οικογένειά του. Το 2013
υπέστη τραυματισμό στο
κεφάλι ενώ έκανε σκι
στις γαλλικές Άλπεις,
στο θέρετρο του Μεριμπέλ,
όταν βγήκε εκτός πίστας,
χτύπησε σε ένα βράχο και
έπεσε με το κεφάλι σε
έναν άλλον με αποτέλεσμα
να υποστεί παράλυση και
απώλεια μνήμης.
Το Netflix δημιούργησε
ντοκιμαντέρ για τη ζωή
του μεγάλου πιλότου,
μέσα από το οποίο θα
γίνουν γνωστές διάφορες
στιγμές της ζωής τού
επτά φορές παγκόσμιου
πρωταθλητή της κορωνίδας
του μηχανοκίνητου
αθλητισμού.
Ας δούμε παρακάτω
μερικές πληροφορίες για
τη ζωή του Μίκαελ
Σουμάχερ.
1. Ο Μίκαελ Σουμάχερ
γεννήθηκε στις 3
Ιανουαρίου 1969...
…στην πόλη Hürth, στη
Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία
της Γερμανίας, από τον
Rolf, εργάτη οικοδομών
και την Elisabeth. Όταν
ήταν νέος, έδειξε
ενδιαφέρον για τα
αγωνιστικά αυτοκίνητα
και οι γονείς του τον
ενθάρρυναν φτιάχνοντας
το δικό του καρτ. Και οι
δύο γονείς του
εργάστηκαν σκληρά για να
μπορέσουν να
υποστηρίξουν τον γιο
τους στην εκπλήρωση των
ονείρων του.
2. Η αγάπη για τους
αγώνες αυτοκινήτων
Το 1982, ο νεαρός
Σουμάχερ κέρδισε το «Γερμανικό
Πρωτάθλημα Νεανίδων Καρτ».
Την επόμενη χρονιά, του
δόθηκε η άδεια οδήγησης
σε ηλικία 14 ετών. Στη
συνέχεια κέρδισε αρκετά
πρωταθλήματα καρτ.
Εργάστηκε επίσης ως
μηχανικός για να
συντηρηθεί.
Ο Σουμάχερ συμμετείχε σε
πρωταθλήματα αρχικού
επιπέδου, όπως το
Formula König και το
Formula Ford το 1988,
κερδίζοντας μάλιστα το
Formula König.
Ο μικρότερος αδελφός του,
Ralf και ο θετός αδελφός
του, Sebastian είναι
επίσης πιλότοι της
Formula 1.
3. Το 1990...
…ο Σουμάχερ αγωνίστηκε
στο πρωτάθλημα Formula 3
της Γερμανίας για την
ομάδα WTS. Την ίδια
χρονιά, συμμετείχε στο «Παγκόσμιο
Πρωτάθλημα Αθλητικών
Πρωτοτύπων» στο πλαίσιο
του «προγράμματος junior
racing της Mercedes».
Ο Σουμάχερ οδήγησε το
αυτοκίνητο «Sauber –
Mercedes C11» και βγήκε
πρώτος στον τελικό αγώνα
στο «Autódromo Hermanos
Rodríguez». Τερμάτισε
πέμπτος στο τουρνουά,
παρά το γεγονός ότι
συμμετείχε μόνο σε τρεις
από τους εννέα αγώνες.
4. Σταθερά ανοδική
πορεία
Το 1991, έλαβε μέρος στο
«Παγκόσμιο Πρωτάθλημα
Sportscar» και βγήκε
νικητής, οδηγώντας ένα «Sauber
– Mercedes-Benz C291».
Την ίδια χρονιά,
συμμετείχε επίσης στο «Πρωτάθλημα
Ιαπωνικής Φόρμουλα 3000»
και κατέλαβε τη δεύτερη
θέση.
Το 1991, ο νεαρός οδηγός
συμμετείχε σε έναν αγώνα
Formula 1 για την ομάδα
του «Grand Grand Prix
της Ιορδανίας» και
τερμάτισε έβδομος. Την
ίδια χρονιά, κατέλαβε
την πέμπτη θέση στο «Ιταλικό
Γκραν Πρι», νικώντας τον
Νέλσον Πικέ.
Το 1992, συμμετείχε στο
«Μεξικανικό Γκραν Πρι»
και στο «Βελγικό Γκραν
Πρι», τερματίζοντας
τρίτος και πρώτος,
αντίστοιχα.
5. Το συμβόλαιο με τη
Ferrari
Την επόμενη χρονιά,
κέρδισε έναν αγώνα στο «Πορτογαλικό
Γκραν Πρι», αλλά έχασε
τους περισσότερους από
τους άλλους αγώνες. Το
1994, ο Σουμάχερ
συμμετείχε στο
πρωτάθλημα Formula 1 σε
16 αγώνες κερδίζοντας
τους εννέα.
Την ίδια χρονιά, στο
«Grand Prix της
Αυστραλίας», ο Μίκαελ
ενεπλάκη σε ατύχημα με
τον Βρετανό Ντέιμον Χιλ.
Στη συνέχεια, τα αγγλικά
μέσα κατηγόρησαν τον
Σουμάχερ για το
περιστατικό.
Το 1995, κέρδισε το
πρωτάθλημα Formula 1 για
την ομάδα της Benetton,
κερδίζοντας για άλλη μια
φορά εννέα αγώνες όπως
την προηγούμενη σεζόν.
Την επόμενη χρονιά, ο
Σουμάχερ έφυγε από την
Benetton για να
υπογράψει συμβόλαιο με
τη Ferrari και παρέμεινε
στην τελευταία για δέκα
χρόνια. Κέρδισε το
πρωτάθλημα για την ομάδα
σε πέντε φάσεις και του
προσφέρθηκε αμοιβή 60
εκατομμυρίων δολαρίων.
6. Το 2000 ο Μάικλ
ξεκίνησε το επιτυχημένο
ταξίδι του...
…καθώς κέρδισε 108
πόντους στο πρωτάθλημα
της Formula 1. Κέρδισε
τον αγώνα εκείνη τη
χρονιά και συνέχισε να
κερδίζει κάθε φορά για
τα επόμενα τέσσερα
χρόνια, με 123, 144, 93
και 148 πόντους
αντίστοιχα.
Στο πρωτάθλημα της
Formula 1 του 2005, οι
κανόνες άλλαξαν με τους
οδηγούς να επιτρέπεται
να χρησιμοποιούν μόνο
ένα σετ ελαστικών για
ολόκληρο τον αγώνα. Η
ομάδα Ferrari
χρησιμοποίησε ελαστικά
«Bridgestone» που
απαιτούσαν συχνή
αντικατάσταση. Όταν
άλλαξαν οι κανόνες, οι
ομάδες που
χρησιμοποιούσαν ελαστικά
«Michelin» κέρδισαν τους
περισσότερους αγώνες,
ενώ οι έξι οδηγοί που
χρησιμοποιούσαν ελαστικά
«Bridgestone» έπρεπε να
εγκαταλείψουν.
Η μόνη διοργάνωση που
κέρδισε ο Σουμάχερ τη
σεζόν 2005 ήταν το
«Grand Prix των Ηνωμένων
Πολιτειών», όπου
τερμάτισε τρίτος,
σημειώνοντας συνολικά 62
πόντους. Την επόμενη
χρονιά, αγωνίστηκε να
κερδίσει στο «Grand Prix
του Μονακό», όπου
τερμάτισε πέμπτος. Έλαβε
επίσης μέρος στα «Grand
Prix» που
πραγματοποιήθηκαν σε
Καναδά, Ιταλία και Κίνα.
7. Μετά τη σεζόν της
Formula 1 του 2006
αποσύρθηκε για περίοδο
τεσσάρων ετών
Κατά τη διάρκεια αυτής
της περιόδου, ο Μάικλ
λειτουργούσε ως
σύμβουλος στην ομάδα της
Ferrari και βοηθούσε τον
διευθύνοντα σύμβουλό της,
Jean Todt.
Ορίστηκε επίσης ως
αντικαταστάτης του
τραυματία Μάσα. Ωστόσο,
ο Σουμάχερ αναγκάστηκε
να φύγει την τελευταία
στιγμή λόγω τραυματισμού
στον αυχένα. Τη θέση
συμπλήρωσαν οι Ιταλοί
Luca Badoer και
Giancarlo Fisichella.
Το 2010, ο Μίκαελ έκανε
μια επιστροφή, αυτή τη
φορά στους αγώνες για
την ομάδα της Mercedes.
Έλαβε μέρος στους αγώνες
που διεξήχθησαν στο
Μπαχρέιν, την Ισπανία,
την Ουγγαρία, την Ευρώπη,
την Τουρκία, το Βέλγιο
και το Αμπού Ντάμπι.
Λόγω ενός μεγάλου
ατυχήματος στο «Grand
Prix του Αμπού Ντάμπι»,
τερμάτισε ένατος στο
πρωτάθλημα, σημειώνοντας
μόλις 72 πόντους.
Στα επόμενα δύο χρόνια,
δεν τα πήγε καλά στα
πρωταθλήματα της Formula
1, τερματίζοντας όγδοος
και δέκατος τρίτος. Το
2012, ανακοίνωσε την
απόφασή του να αποσυρθεί
για άλλη μια φορά, μετά
το «Grand Prix της
Βραζιλίας».
8. Βραβεία και
επιτεύγματα
Τον Απρίλιο του 2002,
ανακηρύχθηκε «Πρωταθλητής
της UNESCO» για την
έντονη υποστήριξη της
εκπαίδευσης για τα
παιδιά.
Το 2002 και το 2004, ο
Μάικλ ανακηρύχθηκε «Laureus
World Sportsman of the
Year». Έχει προταθεί έξι
φορές για το βραβείο.
Το 2006, τιμήθηκε με το
«Χρυσό Μετάλλιο της FIA
για τον μηχανοκίνητο
αθλητισμό». Την επόμενη
χρονιά, κέρδισε το
«Prince of Asturias
Award for Sport» για την
αγωνιστική του καριέρα
καθώς και τις
φιλανθρωπικές του
συνεισφορές.
Το 2010, η γαλλική
κυβέρνηση τίμησε αυτόν
τον λαμπρό πιλότο με τον
τίτλο «Officier of
Légion d’honneur».
Το 2014, το «Millenium
Trophy» απονεμήθηκε στον
Σουμάχερ στα «Bambi
Awards».
10. Η σημερινή αξία του
Μίκαελ Σουμάχερ
Ο μέσος ετήσιος μισθός
του Σουμάχερ ήταν 50
εκατομμύρια δολάρια. Με
τα χρόνια, έχει
συγκεντρώσει καθαρή αξία
800 εκατομμυρίων
δολαρίων.
Πηγή: Fortune,
thefamouspeople.com
|
|
