00:01 - 12/02/25

Ελληνική Οικονομία

Η ενίσχυση της παραγωγικότητας της ελληνικής οικονομίας θα έχει καθοριστικό ρόλο στην πορεία της στο μέλλον και στην αναπτυξιακή της δυναμική για τα επόμενα χρόνια. Αυτή η πρόταση περιλαμβάνεται στη μελέτη με τίτλο «Ζητήματα παραγωγικότητας στην ελληνική οικονομία: κοινωνικοί προσδιοριστικοί παράγοντες», η οποία δημοσιεύτηκε από το Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ).

Σύμφωνα με την ανακοίνωση του ΚΕΠΕ σχετικά με τη μελέτη, η ανάλυση της παραγωγικότητας της ελληνικής οικονομίας είναι ένα από τα κύρια ερευνητικά πεδία του ΚΕΠΕ, κάτι που ενισχύεται από τη συμμετοχή του ως Εθνικό Συμβούλιο Παραγωγικότητας. Η μελέτη αυτή αποτελεί μέρος της ευρύτερης βιβλιογραφίας που αναπτύσσει το ΚΕΠΕ και συμβάλλει στην περαιτέρω διεύρυνση της. Η έμφαση στην παραγωγικότητα της ελληνικής οικονομίας θεωρείται θεμελιώδης για τη διαμόρφωση μιας βιώσιμης αναπτυξιακής στρατηγικής, η οποία θα ενισχύσει τη διεθνή ανταγωνιστικότητα των εγχώριων προϊόντων και υπηρεσιών και θα οδηγήσει στην αύξηση του βιοτικού επιπέδου.

Με άλλα λόγια, η παραγωγικότητα είναι καθοριστικός παράγοντας για την αναπτυξιακή δυναμική της ελληνικής οικονομίας, κάτι που αποδεικνύουν τα δεδομένα που περιλαμβάνονται στη μελέτη.

Η μελέτη εξετάζει τρεις διαφορετικές μεθόδους, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι μεθοδολογικές και εννοιολογικές προκλήσεις που ανακύπτουν από τις ποικίλες προσεγγίσεις στη μέτρηση και εκτίμηση της παραγωγικότητας. Το πρώτο μοντέλο βασίζεται στην μετα-Κεϋνσιανή παράδοση και εξετάζει την παραγωγικότητα της εργασίας μέσα από την οικονομική ιστορία. Το δεύτερο μοντέλο προέρχεται από τη νεοκλασική παράδοση και επικεντρώνεται στην ολική παραγωγικότητα ως κύρια δύναμη της οικονομικής ανάπτυξης. Το τρίτο μοντέλο χρησιμοποιεί οικονομετρικές μεθόδους για να εξετάσει τους παράγοντες που καθορίζουν την παραγωγικότητα, εστιάζοντας στους κοινωνικούς παράγοντες που επηρεάζουν την εργασιακή παραγωγικότητα. Επιπλέον, στο παράρτημα της μελέτης παρέχονται εκτιμήσεις σχετικά με το απόθεμα κεφαλαίου της ελληνικής οικονομίας.

Συνολικά, η στρατηγική για την ενίσχυση της παραγωγικότητας είναι ένα αναγκαίο συμπλήρωμα της αναπτυξιακής πολιτικής, η οποία πρέπει να επικεντρώνεται στην αύξηση των παραγωγικών συντελεστών, όπως είναι οι επενδύσεις κεφαλαίου και η απασχόληση. Στο πλαίσιο αυτής της στρατηγικής, η δημοσιονομική και νομισματική πειθαρχία δεν συνιστούν εμπόδια, αλλά είναι προϋποθέσεις για μια βιώσιμη ανάπτυξη, ενώ η επίτευξη πλήρους απασχόλησης ενισχύει αυτή την κατεύθυνση. Επομένως, η ανάπτυξη της παραγωγικότητας της ελληνικής οικονομίας θα διαμορφώσει την πορεία και την αναπτυξιακή της δυναμική στο μέλλον.

Ελληνική Οικονομία – Οικονομική Ελευθερία

Η Ελλάδα κατέχει την 23η θέση ανάμεσα στις 27 χώρες της ΕΕ στον Δείκτη Οικονομικής Ελευθερίας για το 2022, με βαθμολογία 8,49 στα 10, όσον αφορά τις επιδόσεις της στον τομέα του ελεύθερου εμπορίου. Αυτή η θέση υποδηλώνει σημαντική πρόοδο, ειδικά μετά την πλήρη άρση των κεφαλαιακών ελέγχων το 2020, οι οποίοι είχαν επιβληθεί το 2015 και είχαν οδηγήσει σε ιστορικό χαμηλό βαθμολογίας (0,77 στα 10).

Η νέα μελέτη του Κέντρου Φιλελεύθερων Μελετών, σε συνεργασία με το δίκτυο δεξαμενών σκέψης EPICENTER, αναδεικνύει τη διαχρονική χαμηλότερη επίδοση της ελληνικής οικονομίας σε σχέση με άλλες χώρες της ΕΕ, ενώ ταυτόχρονα αναγνωρίζει σημαντικές βελτιώσεις τα τελευταία χρόνια.

Ευρήματα της μελέτης:

Στη νέα κατάταξη του Δείκτη Οικονομικής Ελευθερίας για το 2022, η Ελλάδα κατατάσσεται στην 23η θέση με βαθμολογία 8,49 στα 10, ενώ η Ολλανδία και η Μάλτα είναι οι πρώτες χώρες στην κατάταξη. Από κάτω ακολουθούν χώρες όπως η Κροατία, η Σλοβενία, η Πολωνία και η Βουλγαρία.

Από το 2002 έως το 2004, η Ελλάδα υπερέβη τον μέσο όρο της ΕΕ-27 στους περιορισμούς στη μετακίνηση κεφαλαίων και ανθρώπων. Ωστόσο, από το 2005 έως το 2020, η χώρα παρουσίασε χαμηλότερες επιδόσεις, με το 2015 να καταγράφεται το μεγαλύτερο άνοιγμα της απόκλισης. Από το 2020 και μετά, η Ελλάδα παρουσίασε σταδιακή βελτίωση, φτάνοντας την βαθμολογία 7,09 το 2022, ενώ ο μέσος όρος της ΕΕ-27 ήταν 7,85.

Στον τομέα των κεφαλαιακών ελέγχων, η Ελλάδα παρουσίασε σταθερή βαθμολογία από το 2000 έως το 2005, αλλά μετά το 2005 σημειώθηκε πτώση, με το 2015 να καταγράφεται το ιστορικό χαμηλό λόγω των περιορισμών. Η πλήρης ανάκαμψη ήρθε το 2020, όταν οι περιορισμοί άρθηκαν οριστικά.

Στην προστασία ξένων περιουσιακών στοιχείων, η Ελλάδα παρουσίασε βελτίωση την περίοδο 2000-2005, αλλά η κρίση 2008-2014 επηρέασε αρνητικά τη βαθμολογία της. Από το 2020 και μετά, καταγράφεται μια σταδιακή αποκατάσταση.

Εξαγωγικό εμπόριο και αντίκτυπος της κρίσης:

Το 2022, οι ελληνικές εξαγωγές αυξήθηκαν κατά 38,3%, ενώ το 2023 παρουσίασαν μείωση κατά 8,7%. Παρά τη μείωση του 2023, η σωρευτική αύξηση για την περίοδο 2021-2023 έφτασε το 29,6%. Οι τομείς με τη μεγαλύτερη εξαγωγική δραστηριότητα είναι τα ορυκτά καύσιμα, τα τρόφιμα και τα ζώντα ζώα, καθώς και τα βιομηχανικά προϊόντα. Παρατηρείται αύξηση στις εξαγωγές ελαίων και λιπών (92,8%), ορυκτών καυσίμων (42,2%) και τροφίμων (28,7%).

Το εξαγωγικό προφίλ της Ελλάδας χαρακτηρίζεται από ισχυρή παρουσία ενεργειακών και αγροτικών προϊόντων, αν και η μείωση εξαγωγών μη βρώσιμων πρώτων υλών αγγίζει το 15,9%.

Η σημασία της εξωστρέφειας:

Η Ευρωπαϊκή Ένωση διατηρεί ηγετική θέση στο διεθνές εμπόριο, με εκτιμώμενο ΑΕΠ περίπου 17 τρισεκατομμύρια ευρώ το 2023. Ωστόσο, εκτιμάται ότι μέχρι το 2050 η ΕΕ δεν θα ανήκει στην ομάδα G7, με το μερίδιό της στο παγκόσμιο ΑΕΠ να μειώνεται κάτω από το 10%, από το 14% που είναι σήμερα.

Ο Παναγιώτης Λιαργκόβας, καθηγητής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και πρόεδρος του Κέντρου Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών, δήλωσε: «Ελάχιστα πεδία συγκεντρώνουν τη σχεδόν καθολική συμφωνία των οικονομολόγων όσο το γεγονός ότι το ελεύθερο εμπόριο είναι καθοριστικής σημασίας για τη συλλογική ευημερία. Σε μια εποχή που αναδύεται ένα νέο παγκόσμιο κύμα προστατευτισμού, η Ευρώπη πρέπει να καταστεί πιο εξωστρεφής αν θέλει να διατηρήσει τη διεθνή της επιρροή. Στην περίπτωση της Ελλάδας, η εμπειρία των κεφαλαιακών ελέγχων πρέπει να αποτελέσει μάθημα για τη χάραξη μακροπρόθεσμης οικονομικής πολιτικής.»

Ελληνική Οικονομία (3)

Αφού πιάσαμε τα της οικονομίας. Όπως αναφέρονταν σε σχετικά ρεπορτάζ. Η ολοκλήρωση κρίσιμων μεταρρυθμίσεων για την ελληνική οικονομία, καθώς και η νέα στρατηγική της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, θα αποτελέσουν κεντρικά θέματα στις συναντήσεις του αντιπροέδρου της Κομισιόν, Ραφαέλε Φίτο, στην Αθήνα. Ο Ιταλός αξιωματούχος, υπεύθυνος για τη συνοχή και τα Προγράμματα του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (ΤΑΑ), θα συζητήσει τις εξελίξεις και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα στον δρόμο προς την οικονομική σταθερότητα.

Στο επίκεντρο των επαφών του θα βρεθεί η πρόοδος μεταρρυθμίσεων όπως το κτηματολόγιο, τα τοπικά και ειδικά πολεοδομικά σχέδια, καθώς και η επιτάχυνση στην απονομή της δικαιοσύνης. Παράλληλα, θα παρουσιαστούν τα προγράμματα ενίσχυσης νεοφυών επιχειρήσεων, τα κίνητρα για συγχωνεύσεις και εξαγορές επιχειρήσεων, καθώς και τα μέτρα για τη διευκόλυνση της εισόδου μικρομεσαίων επιχειρήσεων στο χρηματιστήριο. Επιπλέον, η ελληνική κυβέρνηση θα αναδείξει τις φορολογικές μειώσεις που εφαρμόστηκαν από το 2019, καθώς και τα σχέδια για περαιτέρω ελαφρύνσεις.

Ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν αναμένεται να αναφερθεί και σε διαρθρωτικές αλλαγές, όπως οι μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, που αποσκοπούν στη μείωση της ανεργίας—η οποία παραμένει η δεύτερη υψηλότερη στην Ευρώπη—και στη σταδιακή απομείωση του δημόσιου χρέους. Παράλληλα, θα τονιστεί η ανάγκη περαιτέρω προσαρμογών για τη βελτίωση του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών της χώρας.

Στο πλαίσιο των συναντήσεων, ο κ. Φίτο θα ενημερωθεί και για την πρόοδο υλοποίησης του εθνικού σχεδίου "Ελλάδα 2.0", με έμφαση στον προγραμματισμό έως το 2026, όταν ολοκληρώνεται το Ταμείο Ανάκαμψης. Στο τραπέζι των συζητήσεων θα βρεθεί και το σχέδιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη διοχέτευση δανείων ύψους 100 δισ. ευρώ από το συνολικό πακέτο των 650 δισ., με στόχο τη χρηματοδότηση έργων και μετά το 2026. Ωστόσο, η εφαρμογή αυτού του σχεδίου εξαρτάται από την επίτευξη πολιτικής συμφωνίας μεταξύ των ηγετών της ΕΕ.

Νέα στρατηγική για την ανταγωνιστικότητα

Ο κ. Φίτο θα παρουσιάσει επίσης τις νέες κατευθύνσεις της ΕΕ για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, όπως πρόσφατα ανακοίνωσε η πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.

Η νέα πολιτική προβλέπει την ανακατεύθυνση των πόρων του ΕΣΠΑ 2021-2027 προς τη χρηματοδότηση των στόχων της "πυξίδας ανταγωνιστικότητας", που βασίζεται στα συμπεράσματα της έκθεσης Ντράγκι. Βασικός στόχος είναι η ενίσχυση των δημόσιων επενδύσεων, η προσέλκυση ιδιωτικών κεφαλαίων και η γεφύρωση του ψηφιακού χάσματος της Ευρώπης σε σχέση με τις ΗΠΑ και την Κίνα. Επιπλέον, δίνεται έμφαση στην ενεργειακή αυτάρκεια, την αξιοποίηση ορυκτών πόρων, καθώς και στην άμυνα και την ασφάλεια.

Για τη χρηματοδότηση αυτών των φιλόδοξων στόχων, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συνεχίζει να υποστηρίζει την άντληση κεφαλαίων μέσω κοινού δανεισμού, δηλαδή με την έκδοση ευρωομολόγων, ώστε να εξασφαλιστούν οι απαραίτητοι πόροι για τη μετάβαση της ευρωπαϊκής οικονομίας σε ένα πιο ανθεκτικό και ανταγωνιστικό μοντέλο.

Επταετής λήθαργος για το Σαρακήνικο

Όπως τώρα έγραφε ο Βηματοδότης. Η υπόθεση με το ξενοδοχείο στο Σαρακήνικο της Μήλου έβγαλε την κυβέρνηση από έναν επταετή λήθαργο, η οποία αντιλήφθηκε, έστω και εκ των υστέρων, τη σημασία των Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών (ΕΠΜ) οι οποίες βρίσκονται στο «ψυγείο» εδώ και χρόνια. Η καθυστέρηση, να θυμίσω, έχει οδηγήσει σε άλλη μια παραπομπή της χώρας μας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Πάμε τώρα στην ιστορία. Το 2018 έγινε ο διαγωνισμός, το 2019 ανατέθηκαν οι ΕΠΜ με προθεσμία 2,5 χρόνια – ήτοι το 2022 θα έπρεπε να είχαμε τις μελέτες που θα έθεταν χρήσεις γης στις ευαίσθητες περιοχές της χώρας, ώστε στη συνέχεια να γίνουν τα Προεδρικά Διατάγματα (ΠΔ). Έτσι, όλοι θα ήξεραν – το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, οι πολεοδομίες, οι δασικές υπηρεσίες και λοιποί αρμόδιοι, αλλά και οι επενδυτές – τι επιτρέπεται και τι όχι σε κάθε περιοχή. Ωστόσο, ακόμη δεν έχει εγκριθεί ούτε ένα Προεδρικό Διάταγμα (από τα συνολικά 23) παρά μόνο τρεις μελέτες για Μεσσηνία – Λακωνία, Κεντρική Μακεδονία και Εβρο – Ροδόπη.

Τώρα το υπουργείο τρέχει και δεν φτάνει ώστε να αναρτηθούν όλες έως τον Απρίλιο ενώ, σύμφωνα με αρμόδιες πηγές, έγιναν και ανεπίσημες επικοινωνίες με το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) προκειμένου να μην καθυστερήσει ο έλεγχος των ΠΔ. Παράλληλα, πρέπει να αναθεωρηθεί και ο νόμος για τις χρήσεις γης.

Στο μεταξύ, μέχρι να γίνουν όλα αυτά, όπως έχει διαμηνύσει η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ), οικοδομικές άδειες σε ευαίσθητες ή επιβαρυμένες περιοχές θα ανασταλούν ή θα ανακληθούν, κατά περίπτωση. Το θέμα μάλιστα έχει φτάσει έως το Μαξίμου, όπου, εντός της εβδομάδας, έχει προγραμματιστεί να γίνει ειδική σύσκεψη. Άλλωστε, ο ίδιος ο πρωθυπουργός το 2021 από το βήμα του συνεδρίου της Διεθνούς Ένωσης Προστασίας της Φύσης (IUCN) είχε δεσμευθεί ότι «η ανακήρυξη του καθεστώτος προστασίας για τις προστατευόμενες περιοχές Natura θα ολοκληρωθεί έως το τέλος του 2022». Έκτοτε… ουδέν νεώτερον από το οικιστικό μέτωπο.

Οπως ήταν φυσικό, τα απόνερα από τη Μήλο έφθασαν έως τη σεισμόπληκτη Σαντορίνη και τη Μύκονο με τον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Θ. Σκυλακάκη να μιλά για τους αυστηρούς ελέγχους που έρχονται.

Κρίση Αυγών

Διαφορετική αλλά πάρα πολύ ενδιαφέρουσα η παρακάτω ιστορία με την περιβόητη κρίση των αυγών.  Σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση, σούπερ μάρκετ στις ΗΠΑ επιτρέπουν στους πελάτες να αγοράσουν μόνο μια ντουζίνα αυγών ανά οικογένεια, ενώ αλυσίδες εστιατορίων αυξάνουν τις τιμές των πιάτων τους κατά 50 σεντς για κάθε αυγό που περιέχουν. Σε ορισμένες αγορές, η τιμή ανά ντουζίνα έχει ξεπεράσει τα 9 δολάρια. Η ραγδαία εξάπλωση της γρίπης των πτηνών έχει αποδεκατίσει τα εκτροφεία ωοπαραγωγών ορνίθων, προκαλώντας μια σοβαρή έλλειψη που εκτίναξε την τιμή ενός από τα πιο βασικά διατροφικά προϊόντα. Αυτή η κατάσταση ενδέχεται να συνέβαλε στην ήττα του Δημοκρατικού Κόμματος στις πρόσφατες εκλογές και παράλληλα να έχει γίνει πρόβλημα για τον Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος δεσμεύτηκε να μειώσει το κόστος των αυγών.

Η κρίση ξεκίνησε στις 8 Φεβρουαρίου 2022, όταν εντοπίστηκαν τα πρώτα κρούσματα του ιού στις ΗΠΑ. Στην αρχή, η κατάσταση φαινόταν διαχειρίσιμη, όμως το φθινόπωρο η κατάσταση επιδεινώθηκε δραματικά. Ο αριθμός των μολυσμένων πτηνών αυξήθηκε ραγδαία: από 7 εκατομμύρια τον Νοέμβριο, εκτοξεύθηκε σε 18 εκατομμύρια τον Δεκέμβριο και σε 23 εκατομμύρια τον Ιανουάριο. Μόνο την προηγούμενη ημέρα, καταγράφηκαν πάνω από 250.000 νέα κρούσματα σε φάρμες ανά την επικράτεια. Ο ιός φαίνεται να έχει εισέλθει σε φάση εκθετικής εξάπλωσης, προκαλώντας την απώλεια τεράστιου αριθμού ορνίθων σε εβδομαδιαία βάση.

Οι δυσκολίες εισαγωγής αυγών

Το Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ αναφέρει ότι η χώρα διαθέτει συνολικά 387 εκατομμύρια ωοπαραγωγές όρνιθες, εκ των οποίων το 15% έχει πληγεί τους τελευταίους τρεις μήνες. Αυτό έχει οδηγήσει σε σημαντική μείωση της παραγωγής και εκτίναξη των τιμών. Ενώ τον Οκτώβριο η χονδρική τιμή ανά ντουζίνα ανερχόταν στα 2 δολάρια, έως τα τέλη Ιανουαρίου είχε φτάσει τα 7,09 δολάρια – μια αύξηση 254%. Τα περισσότερα σούπερ μάρκετ πωλούν τα αυγά κάτω από αυτήν την τιμή, απορροφώντας μέρος της ζημιάς, όμως η μέση λιανική τιμή κυμαίνεται στα 5 δολάρια και αναμένεται να αυξηθεί κατά 25% μέσα στη χρονιά.

Θα μπορούσε να εξεταστεί η λύση της εισαγωγής αυγών, ωστόσο προκύπτουν σημαντικά εμπόδια. Οι κανονισμοί ασφαλείας τροφίμων στις ΗΠΑ διαφέρουν σημαντικά από αυτούς άλλων χωρών: εκεί τα αυγά πλένονται υπό πίεση, καθιστώντας τα πιο ευάλωτα σε βακτήρια, γι’ αυτό απαιτείται η συνεχής ψύξη τους. Αντιθέτως, στην Ευρώπη ακολουθείται διαφορετική διαδικασία συντήρησης. Αυτό σημαίνει ότι όποια ξένη μονάδα παραγωγής θέλει να εξάγει αυγά στις ΗΠΑ, πρέπει να λάβει έγκριση από το Υπουργείο Γεωργίας. Ωστόσο, οι παραγωγοί που συμμορφώνονται με αυτά τα πρότυπα χάνουν το δικαίωμα να εξάγουν στην ΕΕ και άλλες αγορές, καθιστώντας τη διαδικασία μη ελκυστική. Ως αποτέλεσμα, ελάχιστα εργοστάσια –πλην αυτών σε Καναδά και Μεξικό– πληρούν τις προϋποθέσεις για εξαγωγή αυγών στις ΗΠΑ.

Όμως ούτε ο Καναδάς ούτε το Μεξικό μπορούν να καλύψουν τη ζήτηση. Οι δύο χώρες ακολουθούν τις ίδιες κανονιστικές ρυθμίσεις με τις ΗΠΑ και αντλούν αυγά από την ίδια «δεξαμενή» παραγωγής. Επιπλέον, η παραγωγή τους είναι μικρότερη, με αποτέλεσμα οι ΗΠΑ να αναγκάζονται να τροφοδοτούν και τους γείτονές τους, περιορίζοντας ακόμη περισσότερο την προσφορά στην εγχώρια αγορά. Ένας εμπορικός πόλεμος, με μείωση των εξαγωγών σε Καναδά και Μεξικό, θα μπορούσε θεωρητικά να ωφελήσει τις ΗΠΑ, καθώς θα διατηρούσαν μεγαλύτερη ποσότητα αυγών για εγχώρια κατανάλωση. Ωστόσο, προς το παρόν, δεν υπάρχει ένδειξη ότι μια τέτοια πολιτική θα εφαρμοστεί.

Οι επιπτώσεις στην αγορά

Το γεγονός ότι τα σούπερ μάρκετ υφίστανται οικονομική ζημία πουλώντας αυγά έχει οδηγήσει ορισμένα από αυτά να επιβάλλουν περιορισμούς: κάθε μέρα διαθέτουν συγκεκριμένη ποσότητα και όταν αυτή εξαντληθεί, δεν υπάρχει αναπλήρωση. Τα εστιατόρια, από την άλλη, αναγκάζονται να αγοράζουν αυγά στη χονδρική χωρίς εκπτώσεις, γεγονός που ώθησε αλυσίδες όπως η The Waffle House να αυξήσουν την τιμή των πιάτων που περιέχουν αυγά κατά 50 σεντς ανά αυγό. Αυτή η εξέλιξη έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, καθώς η χώρα ήδη αντιμετωπίζει υψηλό πληθωρισμό.

Το πρόβλημα είναι ότι τα αυγά αποτελούν βασικό διατροφικό προϊόν που καταναλώνεται καθημερινά από σχεδόν όλους. Οι καταναλωτές μπορεί να μη θυμούνται πόσο αυξήθηκε η τιμή του απορρυπαντικού, αλλά σίγουρα θυμούνται ότι το σούπερ μάρκετ έβαλε πινακίδα που όριζε όριο μίας ντουζίνας αυγών ανά πελάτη.

Οι πολιτικές διαστάσεις της κρίσης

Η εκτόξευση των τιμών των αυγών αποτέλεσε ζήτημα προεκλογικής αντιπαράθεσης στις πρόσφατες εκλογές. Ο Ντόναλντ Τραμπ χρησιμοποίησε την αύξηση του κόστους των αυγών ως απόδειξη του πληθωρισμού που επικρατεί τα τελευταία χρόνια, υποσχόμενος ότι θα το αντιμετωπίσει αν επιστρέψει στην εξουσία. Το θέμα πήρε διαστάσεις και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου κυκλοφόρησαν memes για τους «ψηφοφόρους που ανησυχούν για την τιμή των αυγών».

Ωστόσο, από τη στιγμή που ο Τραμπ κέρδισε τις εκλογές, η αντιπολίτευση αξιοποιεί το ίδιο ζήτημα για να καταδείξει την αδυναμία του να τη μειώσει, παρά τις εξαγγελίες του. Ο ίδιος επιμένει ότι η λύση για τη μείωση του κόστους ζωής είναι η άσκηση πίεσης στον ΟΠΕΚ ώστε να μειώσει την τιμή του πετρελαίου. Παρόλα αυτά, εφόσον η κρίση των αυγών οφείλεται σε έναν ιό, η μείωση της τιμής των καυσίμων δεν φαίνεται ικανή να επιλύσει το πρόβλημα.