"Kουλου-βάχατα"

00:01 - 23/04/24

Πολύ θετική εξέλιξη

Είμασταν αρκετά πιο επιφυλακτικοί πριν από περίπου 1,5, 2 χρόνια, αναφορικά με το πως θα κατάφερνε η χώρα να επιστρέψει στα πλεονάσματα. Μια επιστροφή στη δημοσιονομική πειθαρχία που μας ανησυχούσε πάρα πολύ, με μεγάλους κινδύνους για την οικονομία και την πολιτική σταθερότητα της χώρας. Πολύ θετική εξέλιξη λοιπόν οι τελευταίες ανακοινώσεις της ΕΛΣΤΑΤ για τις επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας και την επιστροφή στα πλεονάσματα. Όπως ανακοινώθηκε χθες από την Eurostat, το 2023 έκλεισε με πρωτογενές πλεόνασμα κοντά στο 1,9% του ΑΕΠ, πιο συγκεκριμένα στο 1,86% ή 4,09δις Vs πρόβλεψης για πρωτογενές πλεόνασμα 1,15% του ΑΕΠ με βάση τον προϋπολογισμό του 2024.

Φυσικά όπως διευκρινίζεται από όλες τις πλευρές, οι επιδόσεις αυτές δε σημαίνουνε πως ανοίγει ο δρόμος για νέα μέτρα στήριξης καθώς με βάση τους νέους δημοσιονομικούς κανόνες (επικυρώνονται σήμερα από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο) αν μία χώρα έχει καλύτερες επιδόσεις από τις προβλέψεις θα «κρατούνται» ως «μαξιλάρι» ασφαλείας.  Ωστόσο και λαμβάνοντας υπόψη πως αυτές οι επιδόσεις ήλθαν παράλληλα και με μια σειρά μειώσεων φόρων κατά τα τελευταία χρόνια, επαναλαμβάνουμε πως μιλάμε για πολύ θετική εξέλιξη.

Πολύ θετική εξέλιξη τέλος ήτανε και η ταχύτερη μείωση κατά 10,8% μέσα σε ένα χρόνο. Το χρέος από 172,7% του ΑΕΠ το 2022, υποχώρησε στο 161,9% του ΑΕΠ το 2023. Σε απόλυτους αριθμούς, το 2023 το δημόσιο χρέος διαμορφώθηκε στα 356,69δις ευρώ Vs 356,79δις το 2022.

Επειδή συζητάμε για Brain Regain

Έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στο ζήτημα της αντιστροφής του Brain Drain, της επιστροφής δηλαδή των Ελλήνων που έφυγαν τα χρόνια της κρίσης, έχοντας πει πως αν ελπίζουμε να κάνουμε λάθος. Όχι μόνο δεν είμαστε αισιόδοξοι, αλλά δεν κρύβουμε την ανησυχία μας μήπως τα επόμενα χρόνια, σίγουρα με μικρότερους ρυθμούς, φύγουνε και άλλοι Έλληνες.

Περιττό λοιπόν να πούμε πως βρήκαμε την παρακάτω έρευνα πραγματικά πολύ ενδιαφέρουσα. Συγκεκριμένα, το 63,1% των νεαρών Ελλήνων έχει μηνιαίο εισόδημα που δεν ξεπερνά τα 1.000 ευρώ, σύμφωνα με έρευνα του Ινστιτούτου για την Έρευνα και την Κοινωνική Αλλαγή Eteron.

Τα κύρια ευρήματα της έρευνας «Η εργασιακή επισφάλεια των νέων», ανά θεματική ενότητα, έχουν ως εξής:

Κόστος διαβίωσης, μηνιαίο εισόδημα και χρέη

1 στα 3 άτομα δηλώνουν ότι δυσκολεύονται αρκετά για να καλύψουν τις βασικές/βιοτικές ανάγκες του μήνα και περιορίζονται στα απολύτως απαραίτητα.

Το μηνιαίο εισόδημα κυμαίνεται μεταξύ 700 – 1.000 ευρώ για το 35,5% των νέων εργαζομένων. Λιγότερα από 700 ευρώ λαμβάνει το μήνα 27,6%, ενώ το ποσοστό όσων το μηνιαίο εισόδημα ξεπερνά τα 1.000 Ευρώ ανέρχεται στο 29,3%.

Το 22,1% των νέων εργαζομένων πληρώνουν μηνιαίες δόσεις για χρέη προς ΕΦΚΑ/εφορία/τράπεζες. Ένα επιπλέον 6% των νέων είχαν στο παρελθόν χρέη αλλά έχουν αποπληρώσει τις οφειλές τους. Ιδίως στις ηλικίες 25-34 ετών, 1 στα 3 άτομα αντιμετωπίζει τώρα ή στο παρελθόν πρόβλημα με χρέη.

Παράλληλη απασχόληση, χρόνος εργασίας και υπερωρίες

3 στα 8 άτομα κάνουν τώρα ή έκαναν στο παρελθόν δεύτερη ή και περισσότερες δουλειές παράλληλα με την κύρια απασχόληση. 1 στα 2 άτομα που κατέχουν μεταπτυχιακό/διδακτορικό δίπλωμα κάνουν τώρα ή έκαναν στο παρελθόν δεύτερη ή και περισσότερες δουλειές παράλληλα με την κύρια απασχόληση.

Σε σχέση με τον εργάσιμο χρόνο 35,9% των νέων δηλώνουν ότι εργάζονται πάνω από 40 ώρες την εβδομάδα, ποσοστό που ανεβαίνει στο 47,8% για τους ιδιωτικούς υπαλλήλους πλήρους απασχόλησης.

Περισσότερα από 1 στα 2 άτομα των νέων απαντά ότι δεν τηρείται το ωράριο που προβλέπεται στη σύμβαση (ορισμένες φορές/πολύ συχνά ή δεν τηρείται ποτέ).

Εκτεταμένο προκύπτει το φαινόμενο των απλήρωτων υπερωριών καθώς καταγράφεται ένα ποσοστό νέων εργαζομένων της τάξης του 36,3% που ούτε αμείβονται ούτε παίρνουν ρεπό για τις υπερωρίες που κάνουν.

Δυσμενείς συμπεριφορές και κακομεταχείριση στο χώρο εργασίας

Το 43,6% των νέων γυναικών θεωρούν το ρυθμό εργασίας εξουθενωτικό, ενώ το 28,5% έχουν υποστεί ψυχολογικό εκφοβισμό. Χρήζει ιδιαίτερης προσοχής το ποσοστό των νέων γυναικών που έχουν υποστεί σεξιστική συμπεριφορά (26%) και σεξουαλική παρενόχληση (12%) στο πλαίσιο της εργασίας. Τέλος, το 6% των νέων γυναικών δηλώνουν ότι έχουν υποστεί ρατσιστική συμπεριφορά.

Αντίστοιχα, το 36,7% των νέων ανδρών θεωρούν το ρυθμό εργασίας εξουθενωτικό, ενώ το 19,8% έχουν υποστεί ψυχολογικό εκφοβισμό. Το 7,2% δηλώνουν ότι έχουν υποστεί ρατσιστική συμπεριφορά, το 3,8% σεξιστική συμπεριφορά και το 3,8% σεξουαλική παρενόχληση.

Στην πρώτη θέση όσων θεωρούν εξουθενωτικό το ρυθμό εργασίας τους βρίσκονται οι δημόσιοι υπάλληλοι.

Ιεραρχήσεις, συναισθήματα & προσδοκίες για την εργασία

Σε σχέση με τις ιεραρχήσεις των νέων για την εργασία τους στο μέλλον, στην πρώτη θέση βρίσκονται οι υψηλές αποδοχές με 42,6%. Ακολουθεί η σταθερότητα, ο ελεύθερος χρόνος και ο χαλαρός ρυθμός εργασίας, που ιεραρχείται από το 28,5% των νέων που συμμετείχαν στην έρευνα.

Το 52,9% των νέων ανδρών και το 64,3% των νέων γυναικών δηλώνουν αρκετά και πολύ αγχωμένοι/ες για ζητήματα που σχετίζονται με τη δουλειά τους.

Το 58,7% των νέων εκτιμούν ότι η προσωπική εργασιακή κατάσταση θα βελτιωθεί τα επόμενα δύο χρόνια. Το 59,4% θεωρούν ότι αυτό θα συμβεί μέσα από την απόκτηση νέων δεξιοτήτων και τη συνεχή μετεκπαίδευση και το 40,6% με την καλή δικτύωση και τις καλές γνωριμίες.

Το 37,3% των νέων 17-34 ετών σκέφτονται να φύγουν στο εξωτερικό για να αναζητήσουν καλύτερη θέση εργασίας. Στις ηλικίες 17 – 24 ετών το ποσοστό όσων σκέφτονται να φύγουν στο εξωτερικό ανεβαίνει στο 44,4%.

Συνδικαλιστική συμμετοχή, απεργίες και άλλες μορφές συλλογικής δράσης

1 στους 5 νέους/ες 17-34 ετών θεωρούν ότι η προσωπική εργασιακή τους κατάσταση θα βελτιωθεί μέσα από τη συνδικαλιστική συμμετοχή και τη συλλογική διεκδίκηση.

Το 15,8% δηλώνει ότι είναι μέλος σε σωματείο/συνδικάτο/σύλλογο εργαζομένων, ενώ το 81,1% απαντά αρνητικά.

Λόγοι μη συμμετοχής σε σωματείο: Στην πρώτη θέση ξεχωρίζει η έλλειψη χρόνου, συγκεντρώνοντας το 29,9% των απαντήσεων. Δεύτερη δημοφιλέστερη είναι η απάντηση «Δεν έχει νόημα, τίποτα δεν θα αλλάξει» που συγκεντρώνει το 26,1% των απαντήσεων. Ακολούθως, 1 στα 4 άτομα δηλώνουν ότι δε συμμετέχουν γιατί δεν εμπιστεύονται τους συνδικαλιστές/ριες, ενώ το 23% των νέων δηλώνουν άγνοια για το αν δραστηριοποιείται σωματείου στον κλάδο ή χώρο δουλειάς τους.

Το 64,4% των νέων εργαζομένων συμφωνούν ή μάλλον συμφωνούν με την άποψη ότι «χωρίς ισχυρά συνδικάτα/σωματεία δεν υπάρχουν καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας».

Το 80,6% συμφωνούν ή μάλλον συμφωνούν με την άποψη ότι «το δικαίωμα στην απεργία είναι ιερό».

Στάση απέναντι στην κυβέρνηση και τις κινητοποιήσεις της περιόδου

Στην κλίμακα 0 – 5 (όπου 0 = απόλυτα δυσαρεστημένος/η και 5 = απόλυτα ικανοποιημένος/η), οι νεότερες ηλικίες των εργαζομένων εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους απέναντι στην κυβέρνηση, με τον μέσο όρο των απαντήσεων να διαμορφώνεται στο 1,9, ενώ 1 στα 4 άτομα δηλώνουν απόλυτα δυσαρεστημένα.

Το 61,3% συμφωνούν/μάλλον συμφωνούν με τις κινητοποιήσεις ενάντια στην ίδρυση ιδιωτικών Πανεπιστημίων, το 74,1% με τις αγροτικές κινητοποιήσεις και το 83,2% με την απεργία που κήρυξαν στις 28 Φεβρουαρίου Εργατικά Κέντρα, πρωτοβάθμια σωματεία και η ΑΔΕΔΥ και συνδέθηκε με τις διαδηλώσεις για δικαιοσύνη για τα θύματα των Τεμπών ένα χρόνο αργότερα.

Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, η έρευνα πραγματοποίησε για λογαριασμό του Eteron, η aboutpeople σε όλη τη χώρα τον Μάρτιο του 2024 σε δείγμα 626 ατόμων, ηλικίας 17 – 34 ετών, υπαλλήλων ιδιωτικού και δημόσιου τομέα καθώς και αυτοαπασχολούμενων με μπλοκάκι. Στην έρευνα περιλαμβάνονται νέοι και νέες που εργάζονται σε διαφορετικά καθεστώτα εργασίας (πλήρους, προσωρινής και μερικής απασχόλησης), όπως και περιορισμένος αριθμός νέων εργαζομένων με καθεστώς αδήλωτης εργασίας.

Η νέα έρευνα του Eteron εντάσσεται στο ερευνητικό πρόγραμμα «Youth Precarity», το οποίο συνεχίζει την ερευνητική δουλειά του Ινστιτούτου σε σχέση με τη νέα γενιά και επικεντρώνεται στη θεματική της εργασιακής επισφάλειας.

Τα ευρήματα της έρευνας είναι αποκαλυπτικά τόσο ως προς τις συνθήκες εργασίας των νέων, όσο και σε σχέση με τις επιδράσεις των εμπειριών εργασιακής επισφάλειας στην ταυτότητα, τις απόψεις και τις προσδοκίες τους.

Ο Κώστας Γούσης, συντονιστής του «Youth Precarity» και υπεύθυνος της έρευνας, επισημαίνει στην ανάλυσή του με τίτλο «Ο αθέατος κόσμος της εργασίας των νέων και ο φαύλος κύκλος της επισφάλειας»: «Συνολικά, τα ευρήματα αναδεικνύουν πτυχές και διαστάσεις της καθημερινότητας των νέων εργαζομένων που υποεκπροσωπούνται στο δημόσιο διάλογο. Η επισφάλεια επικρατεί παντού, τόσο στον ιδιωτικό όσο και το δημόσιο τομέα, καθώς και σε όλα τα καθεστώτα εργασίας που περιλαμβάνονται στην έρευνα. Τα ευρήματα αποτελούν καμπάνα αφύπνισης και υπογραμμίζουν την ανάγκη να πέσει φως σε κακοποιητικές και αυταρχικές συμπεριφορές στο χώρο εργασίας που συχνά περιβάλλονται από ένα πέπλο σιωπής και συγκάλυψης».

Ασφαλιστικό

Ενας νέος που γεννήθηκε στην Ελλάδα μέσα στην κρίση και θα ενταχθεί στην αγορά εργασίας κάπου κοντά στο 2030 θα πρέπει να εργαστεί τουλάχιστον 38,5 χρόνια για να μπορέσει να συνταξιοδοτηθεί περίπου το 2070.

Όπως σημειώνει ρεπορτάζ της Καθημερινής, αν και η αύξηση του προσδόκιμου ζωής θεωρείται «βιολογικό προνόμιο» και δείγμα εξέλιξης της κοινωνίας, δεν παύει να αποτελεί και μια πηγή προβλημάτων για τις οικονομίες σε παγκόσμιο επίπεδο. Ετσι και στο ασφαλιστικό, όπως χαρακτηριστικά φαίνεται μέσα από την επίσημη έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το Δημογραφικό και τις δημοσιονομικές επιπτώσεις της γήρανσης του πληθυσμού στα κράτη-μέλη της Ε.Ε. (Ageing Report 2024 – Economic and Budgetary Projections for the EU Member States 2022-2070), η αύξηση του προσδόκιμου ζωής, σε συνδυασμό με τις περιορισμένες γεννήσεις και τη γήρανση του πληθυσμού, έχουν ως αποτέλεσμα στη χώρα μας η θεσμοθετημένη ηλικία συνταξιοδότησης από τα 62 έτη που είναι σήμερα, έπειτα από 40 έτη ασφάλισης, να αυξηθεί στα 67,5 το 2070. Ακόμη και μεσοπρόθεσμα, το 2030, η αύξηση του γενικού ορίου από 62 και 40 χρόνια ασφάλισης θα πάει στα 63,5 έτη (πάντα με 40 χρόνια ασφάλισης).

Το γενικό όριο ηλικίας από 67 έτη το 2022 θα φθάσει στα 68,5 έτη το 2030 και τα 72,5 έτη το 2070. Κάτι που σημαίνει ότι οι σημερινοί έφηβοι θα αναγκαστούν να παραμείνουν στην αγορά εργασίας για πολύ περισσότερα χρόνια.

Οπως δείχνει άλλωστε η έκθεση της Ε.Ε., τις βασικές παραδοχές της οποίας έχει αποκαλύψει η «Κ», το 2022 η μέση ηλικία συνταξιοδότησης ήταν 63,8 έτη. Το 2040 θα είναι 66,4 και το 2070 67,9 έτη. Αντίστοιχα, ενώ το 2022 κάποιος που συνταξιοδοτήθηκε θα έπρεπε κατά μέσον όρο να έχει πληρώσει εισφορές για 31,9 χρόνια, το 2040 λόγω των συνεπειών της δημοσιονομικής κρίσης και της υψηλής ανεργίας, το μέσο όριο καταβολής εισφορών θα πέσει στα 31,5 έτη, για να αυξηθεί όμως στα 38,4 έτη το 2070.

Οσο για το ποσό που θα λάβει, θα είναι σημαντικά μειωμένο. Ετσι, ενώ το 2022 το ποσοστό αναπλήρωσης των συντάξεων είναι στο 76% του εισοδήματος, θα περιοριστεί στο 65% το 2040 και θα φθάσει στο 53% το 2070. Αυτός είναι άλλωστε ένας σημαντικός λόγος, μαζί με τον περιορισμό των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων και τη δημιουργία του ΤΕΚΑ, που ενώ το 2022 η καθαρή συνταξιοδοτική δαπάνη ήταν στο 12,6% του ΑΕΠ, εκτιμάται πως θα φθάσει το 2070 στο 10,6% του ΑΕΠ. Να σημειωθεί εδώ ότι η Ελλάδα είναι από τις λίγες χώρες που έχει ήδη συνδέσει την πορεία των γενικών ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης με την πορεία του προσδόκιμου ζωής, έχοντας ως όρο την επανεξέτασή τους ανά τρία έτη. Βέβαια, όπως ξεκάθαρα έχει τονίσει ο υφυπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης Πάνος Τσακλόγλου, για την επόμενη τριετία δεν θα υπάρξει καμία αλλαγή, λόγω του ότι τα κέρδη των προηγουμένων ετών στο προσδόκιμο της επιβίωσης των ηλικιωμένων ουσιαστικά ανασχέθηκαν στα χρόνια της πανδημίας.

Η μελέτη που δείχνει τις δραματικές συνέπειες του δημογραφικού προβλήματος στο ασφαλιστικό, καταγράφει για μια ακόμη φορά τη μείωση του πληθυσμού της Ελλάδας από 10,438 εκατ. το 2022 σε 7.777 εκατ. το 2070 και την επιδείνωση του δείκτη εξάρτησης των ηλικιωμένων, που αυξάνεται από 39 το 2022 σε 74,4 το 2050, προκειμένου στη συνέχεια να μειωθεί στο 66 το 2070.

Το προσδόκιμο ζωής κατά τη γέννηση, για τους άνδρες αυξάνεται από 78,8 το 2022 σε 86,5 το 2070 και για τις γυναίκες αυξάνεται επίσης από 84,2 το 2022 σε 90,4 το 2070. Το προσδόκιμο ζωής στα 65 για τους άνδρες πηγαίνει από 18,7 το έτος βάσης σε 23,9 στο τέλος της περιόδου προβολής, ενώ για τις γυναίκες πηγαίνει από 21,7 σε 26,7. Η εξέλιξη του προσδόκιμου ζωής στα 65 είναι ένας σημαντικός παράγοντας για την προβολή, καθώς οι νόμιμες ηλικίες συνταξιοδότησης συνδέονται αυτόματα με αυτόν τον παράγοντα. Μικρές είναι οι αλλαγές όσον αφορά την καθαρή μετανάστευση επί του πληθυσμού, καθώς φαίνεται πως μειώνεται από 0,2% το 2022 σε 0,0% το 2030, φτάνει στο 0,1% το 2040 και από το 2060 σταθεροποιείται στο 0,2%.

Εκ των πραγμάτων, και λόγω της αύξησης του γενικού ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης, το ποσοστό απασχόλησης των εργαζομένων ηλικίας 65-74 ετών εκτιμάται ότι θα αυξηθεί από 8,6% το 2022 σε 23,3% το 2070.

Στην έκθεση φαίνεται επίσης, ότι ενώ το 2022 ο δείκτης εξάρτησης ηλικιωμένων είναι 39, δηλαδή για κάθε 100 εργαζομένους υπάρχουν 39 ηλικιωμένοι άνω των 65, το 2050 ο δείκτης εξάρτησης θα είναι 74,4 και θα πέσει στο 60 το 2070.

Τέλος, αν και η συνταξιοδοτική δαπάνη σαν ποσοστό του ΑΕΠ στην Ελλάδα είναι υψηλότερη του ευρωπαϊκού μέσου όρου, η αναλογιστική μελέτη δείχνει πως σταδιακά θα συγκλίνει, καθώς θα έχει τη μεγαλύτερη μείωση κατά 2,4 ποσοστιαίες μονάδες, έναντι αύξησης 1,4 μονάδες του μέσου όρου της Ε.Ε.

Στην Αθήνα Σίσι και όλο το Υπουργικό

Όπως τώρα σχολίαζε ο Βηματοδότης, μπορεί η επίσκεψη του Πρωθυπουργού στην Αγκυρα στις 13 Μαΐου να κλείδωσε, όμως εξίσου σημαντική είναι και η επίσκεψη του αιγύπτιου προέδρου Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι, που κλείδωσε και αυτή για τις 20 Μαΐου στην Αθήνα. Ο Σίσι έρχεται επικεφαλής μεγάλης κυβερνητικής αντιπροσωπείας στο πλαίσιο του ελληνοαιγυπτιακού στρατηγικού διαλόγου.

Ολόκληρο το αιγυπτιακό Υπουργικό Συμβούλιο θα βρεθεί στην ελληνική πρωτεύουσα, με επικεφαλής τον πρόεδρο Σίσι, ενώ θα τους συνοδεύει και ο αιγύπτιος διοικητής των μυστικών υπηρεσιών. Και όλα αυτά μόλις 20 ημέρες πριν από τις κρίσιμες ευρωεκλογές. Πρόκειται για το πιο χαρακτηριστικό βήμα των αναβαθμισμένων ελληνο-αιγυπτιακών σχέσεων. Οι συζητήσεις που θα γίνουν στην Αθήνα περιλαμβάνουν ένα ευρύτατο φάσμα κυβερνητικών πολιτικών και συνεργασιών, από την παιδεία και τον πολιτισμό μέχρι την οικονομία, τις θαλάσσιες ζώνες και τη μετανάστευση.

***

Βεβαίως ο πρόεδρος Σίσι έρχεται στην Αθήνα την ώρα που οι μεταναστευτικές ροές από την Αίγυπτο αυξάνονται, με αποτέλεσμα ο Πρωθυπουργός να στέλνει εκτάκτως στο Κάιρο τον υπουργό Μετανάστευσης Δημήτρη Καιρίδη με στόχο τη στενότερη δυνατή συνεργασία των δύο πλευρών στο μέτωπο της καταπολέμησης της παράνομης μετανάστευσης και της ενίσχυσης της νόμιμης.

Σε συνέχεια της διμερούς διακρατικής συμφωνίας που υπογράφηκε πριν από δύο χρόνια ανάμεσα στις δύο χώρες και τώρα ενεργοποιείται και επεκτείνεται. Ηδη μαθαίνω, όπως με πληροφορούν αρμοδίως, ότι το αιγυπτιακό Λιμενικό συνεργάζεται με το ελληνικό και η δική μας πλευρά είναι αποφασισμένη να βοηθήσει στην ενίσχυσή του, με κάθε τρόπο, μέσω της ευρωπαϊκής βοήθειας που συμφωνήθηκε στο πρόσφατο ταξίδι της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και του Ελληνα πρωθυπουργού στο Κάιρο.

Κλιματική αλλαγή & «outdoor days»

Επισήμως βρισκόμαστε στην άνοιξη, αν και ο καιρός μοιάζει έντονα με καλοκαίρι και κάποιες στιγμές με φθινόπωρο. Νέο ρεκόρ θερμοκρασιών καταγράφονται κάθε μήνα και όλοι ετοιμάζονται να δουν τους επόμενους μήνες την κλιματική κρίση να δείχνει και πάλι τα δόντια της, με έντονες ξηρασίες, δασικές πυρκαγιές και ίσως πλημμύρες.

Οι εποχές αλλάζουν. Έως τα τέλη του αιώνα, οι κάτοικοι των βόρειων χωρών θα βλέπουν ηλιόλουστες ημέρες πιο νωρίς, μέσα στον χειμώνα. Αντιστοίχως εκείνοι στον νότο θα έχουν λιγότερες ημέρες καλού καιρού μέσα στον χρόνο.

Έρευνα του MIT, που δημοσιεύει σήμερα το Bloomberg, συνδυάζει δεδομένα από 50 κλιματικά μοντέλα, προκειμένου να καθορίσει σε ποιον βαθμό θα αλλάξει ο αριθμός των ημερών καλοκαιρίας σε διάφορους τουριστικούς προορισμούς έως το 2100.

Ο όρος που χρησιμοποιεί το MIT είναι το «outdoor days» και αναφέρεται σε παράθυρα 24 ωρών, στα οποία οι θερμοκρασίες είναι αρκετά ευχάριστες για να μπορούν οι περισσότεροι άνθρωποι να απολαμβάνουν εξωτερικές δραστηριότητες (στις οποίες δεν περιλαμβάνονται χειμερινά σπορ). Με λίγα λόγια ημέρες στις οποίες δεν κάνει ούτε κρύο ούτε υπερβολική ζέστη και δεν εκδηλώνονται ακραία φαινόμενα. Οι επιπτώσεις είναι τεράστιες για την ποιότητα της ζωής, τα ταξίδια και τον τουρισμό.

Ποιοι κερδίζουν και ποιοι χάνουν καλές ημέρες

Στη Ρωσία, τον Καναδά και άλλες χώρες του παγκόσμιου Βορρά οι άνθρωποι θα έχουν περισσότερες ημέρες με ιδανικές συνθήκες για εξωτερικές δραστηριότητες στο μέλλον. Στη Γαλλία, τη Βρετανία και τη Γερμανία οι πολίτες θα κερδίσουν από 18 έως 60 outdoor days έως το 2100. Από την άλλη χώρες όπως η Ακτή Ελεφαντοστού θα χάσουν δεκάδες ημέρες. Η Δομινικανή Δημοκρατία θα δεχθεί το μεγαλύτερο πλήγμα, χάνοντας 124 ημέρες καλού καιρού. 

Ο καύσωνας θα είναι το μεγάλο πρόβλημα στην Ελλάδα. Στη χώρα μας υπολογίζεται ότι θα χάσουμε 37 outdoor days τον χρόνο (έως το 2100) εξαιτίας των εξαιρετικά υψηλών θερμοκρασιών από τον Μάιο έως και τον Σεπτέμβριο. Το Μεξικό θα χάσει 86 ημέρες και η Φλόριντα των ΗΠΑ θα χάσει 68.