00:01 - 24/04/25

Έξυπνο μέτρο

Αρκετές φορές είχαμε σχολιάσει πως στην όλη ιστορία με τα κλειστά ακίνητα που δεν ενοικιάζονταν υπήρχε ένα μεγάλο ψέμα, με πολλά σπίτια να νοικιάζονταν μαύρα … Επίσης αρκετές φορές είχαμε γράψει πως στο ζήτημα των ενοικίων υπάρχει μια εκτεταμένη φοροδιαφυγή αφού δηλώνονται επί της ουσίας πολύ μικρότερα ενοίκια, κάποιες φορές με τους ενοικιαστές να πέφτουν θύμα ομού εκβιασμού από τους ιδιοκτήτες. Μάλιστα είχαμε προτείνει ένα μέτρο της κυβέρνησης, με μιας μορφής επιδότησης που θα συνέβαλε να αποκαλυφθούν πολλά μη δηλωμένα ενοίκια.

Γίνεται λοιπόν αντιληπτό πως βρήκαμε το τελευταίο μέτρο της κυβέρνησης για επιδότηση ενός ενοικίου, αρκετά έξυπνο. Αν και σε πρώτη ανάγνωση υπάρχει μια μικρή ανησυχία μήπως υπάρξει περαιτέρω αύξηση των ενοικίων. Ωστόσο θεωρούμε πως είναι από τα μέτρα που θα βοηθήσουνε αρκετά. Και στη στηρίζοντας νοικοκυριά και συμβάλλοντας στην αποκάλυψη μαύρων εισοδημάτων, με την όλη ιστορία να θυμίζει τα όσα έγιναν με την αποκάλυψη πολλών εισοδημάτων ελεύθερων επαγγελματιών μετά την υιοθέτηση του πλαστικού χρήματος και τη διασύνδεση των ταμειακών μηχανών.

Συμφωνούμε απόλυτα

Σε σχέση λοιπόν με τα παραπάνω συμφωνούμε απόλυτα με τα όσα έγραφε και η Καθημερινή για το ζήτημα. Συγκεκριμένα, σημαντικό κίνητρο για την επιστροφή ποσοστού των αδήλωτων εισοδημάτων από ενοίκια στην πραγματική οικονομία φαίνεται ότι θα αποτελέσει η μόνιμη επιστροφή ενός ενοικίου ετησίως στους ενοικιαστές. Εκτός δηλαδή από το προφανές όφελος που θα έχει για τους ενοικιαστές, θα λειτουργήσει και ως «μοχλός πίεσης» απέναντι στους ιδιοκτήτες, προκειμένου να δηλωθούν τα πραγματικά ποσά που εισπράττονται.

Όπως σημειώνει ρεπορτάζ της Καθημερινής, με βάση τα στοιχεία της ΑΑΔΕ, τα δηλωθέντα εισοδήματα πανελλαδικά αντιστοιχούν σε 255 ευρώ μέσο ενοίκιο, ποσό που φαντάζει ιδιαίτερα μικρό αν αναλογιστεί κανείς την εκτόξευση των τιμών ενοικίασης σε πολλές περιοχές της χώρας τα τελευταία χρόνια, ιδίως σε Αττική, Θεσσαλονίκη, δημοφιλείς τουριστικά περιοχές και πόλεις με υψηλή συγκέντρωση φοιτητών, όπως η Πάτρα, το Ηράκλειο, ο Βόλος και η Κομοτηνή.

Για παράδειγμα, στο κέντρο της Αθήνας η μέση ζητούμενη τιμή με το πέρας του φετινού πρώτου τριμήνου, αγγίζει τα 11,1 ευρώ/τ.μ. Αυτό σημαίνει ότι το κόστος για ένα διαμέρισμα 75 τ.μ. που θεωρείται ο μέσος όρος, διαμορφώνεται σε 800 ευρώ και το ετήσιο κόστος ενοικίασης σε 9.600 ευρώ. Με την επιστροφή ενός ενοικίου από τον φετινό Νοέμβριο και μετά, το ετήσιο κόστος θα υποχωρήσει σε 8.800 ευρώ, κάτι που μεταφράζεται σε μηνιαίο ενοίκιο 733 ευρώ σε ετησιοποιημένη βάση. Ετσι, ο μέσος ενοικιαστής θα μπορεί να προσδοκά σε μια έκπτωση κατά 8,3%. Αν όμως το δηλωθέν ενοίκιο είναι π.χ. 500 ευρώ, τότε αυτομάτως θα μειωθεί και το όφελος για τον ενοικιαστή.

Σε πρόσφατη έρευνα της Focus Bari για λογαριασμό του Συλλόγου Μεσιτών Αθηνώναττικής, προέκυψε ότι το μέσο μηνιαίο ενοίκιο πανελλαδικά ανέρχεται σε 440 ευρώ. Το 70% των ενοικιαστών δήλωσε ότι καταβάλλει έως 600 ευρώ, με το 39% να πληρώνει ποσά από 400 έως 600 ευρώ και το υπόλοιπο 36% από 200 έως 400 ευρώ. Εν τω μεταξύ, ποσοστό άνω του 50% των ερωτηθέντων είχε αύξηση στο ενοίκιό του τα τελευταία δύο χρόνια. Το ποσοστό αυτό ανέρχεται στο 55% στην Αθήνα και στο 58% στη Θεσσαλονίκη. Σε άλλα μεγάλα αστικά κέντρα το ποσοστό είναι ελαφρώς χαμηλότερο. Επίσης, συνολικά, το 45% των ερωτηθέντων ανέφερε αυξήσεις ενοικίων έως και 10%, το 30% μεταξύ 10% και 20% και περίπου το 25% δήλωσε ότι το ενοίκιό τους αυξήθηκε κατά 20% ή περισσότερο.

Αντίστοιχα, σε ποσοστό 70% οι ιδιοκτήτες ανέφεραν ότι εισπράττουν έως 9.772 ευρώ ετησίως από την εκμίσθωση των κατοικιών τους, ενώ σχεδόν οι μισοί, ή το 45%, εισπράττουν έως 5.000 ευρώ και μόνο το 18% δήλωσε ότι λαμβάνει περισσότερα από 10.000 ευρώ.

Σε έτερη έρευνα για την προσιτή στέγη από την Alpha Bank, το 68% των ερωτηθέντων ανέφερε ότι τα ενοίκια δεν είναι προσιτά, με βάση τους σημερινούς μισθούς. Αντίστοιχα, το 52% των ενοικιαστών δηλώνει ότι πληρώνει πάνω από 30% του εισοδήματός του για το ενοίκιό του. Επιπλέον, το 28% των ενοικιαστών απάντησε ότι οι υπόλοιπες δαπάνες στέγασης –πέραν του ενοικίου– αποτελούν πάνω από το 30% του διαθέσιμου εισοδήματός τους σε μηνιαία βάση.

Κάτι δεν λειτουργεί σωστά στη χώρα μας & Την αγορά εργασίας …

O Aπρίλης δεν είναι μόνο «ο μήνας ο σκληρός» – που λέει ο ποιητής, είναι και μήνας αφιερωμένος στο άγχος. Για την ακρίβεια στην «ευαισθητοποίηση για το άγχος» (Stress Awareness Month), σύμφωνα με διεθνείς και ευρωπαϊκούς οργανισμούς ψυχικής και εργασιακής υγείας.

Το εργασιακό άγχος και οι επιπτώσεις του στην ευημερία και την παραγωγικότητα των εργαζομένων είναι το αντικείμενο νέας έρευνας της πλατφόρμας Reward Gateway – Edenred.

Η Εdenred λειτουργεί σε 45 χώρες – μεταξύ άλλων και στην Ελλάδα, με περισσότερους από ένα εκατομμύριο εταιρικούς πελάτες και 60 εκατομμύρια χρήστες, προσφέροντας μεταξύ άλλων «λύσεις πληρωμών ειδικού σκοπού». Επιπλέον διεξάγει έρευνες για τους εργασιακούς χώρους, με ανώνυμα ερωτηματολόγια.

Η έρευνα «Worklplace Wellbeing 2025» αποκαλύπτει ότι πάνω από ένας στους τρεις εργαζόμενους – το 36% – πνίγεται καθημερινά στο άγχος, με καταστροφικές συνέπειες τόσο για τον ίδιο, όσο και για τον οργανισμό για τον οποίο δουλεύει. Σε αντίθεση με ό,τι συχνά πιστεύεται, το άγχος όχι μόνο δεν είναι δημιουργικό, αλλά λειτουργεί ως τροχοπέδη για την παραγωγικότητα και την ποιότητα της εργασίας, ενώ «κατατρώει» την υγεία των εργαζομένων. Πιο τρομακτικό και από τα επίπεδα άγχους, είναι ότι ο ένας στους τέσσερις εργαζόμενους αναφέρει ότι βιώνει ή έχει βιώσει πρόσφατα  εργασιακή εξουθένωση (burnout). Σχεδόν ο ένας στους δύο (46%), αναφέρει ότι το επιπλέον άγχος που του δημιουργεί το αυξημένο κόστος ζωής, έχει αρνητικές επιπτώσεις στην εργασία του.

Το πολύ άγχος τρώει τον εργαζόμενο

Η πολλή δουλειά τρώει τον αφέντη, αλλά το πολύ άγχος κατατρώει τον εργαζόμενο. Σχεδόν οι μισοί (48%) από τους αγχωμένους εργαζόμενους βλέπουν την ευεξία τους να κατρακυλά. Το 40% έχει ήδη σηκώσει λευκή σημαία και περιορίζεται στο να εκτελεί μηχανικά τα καθήκοντα που του ανατίθενται, χωρίς καμία διάθεση για οτιδήποτε παραπάνω. Το 36% νιώθει εγκαταλελειμμένο από τους εργοδότες του. Η εμπιστοσύνη στην ηγεσία καταρρέει για το 30%, με το 20% να έχει αποκοπεί εντελώς από τους εταιρικούς στόχους αλλά και τους συναδέλφους στο χώρο δουλειάς.

Στον αντίποδα, όσοι σπάνια κυριεύονται από άγχος επιδεικνύουν αξιοζήλευτα επίπεδα δέσμευσης. Το 58% αυτών αισθάνεται άνετα να αναλάβει πρωτοβουλίες ή να ρισκάρει να δοκιμάσει νέες ιδέες καθώς η κουλτούρα της επιχείρησης δεν είναι «τιμωρητική» ή επικριτική. Το 52% των μη αγχωμένων εργαζόμενων προσεγγίζει άφοβα το HR – τη διεύθυνση προσωπικού – για οποιοδήποτε ζήτημα. Επιπλέον οι εργαζόμενοι που δεν νιώθουν άγχος είναι πολύ πιο πιθανόν να θεωρούν ότι οι παροχές και οι αμοιβή της εργασίας τους ανταποκρίνονται στις ανάγκες τους (56%), από ό,τι οι αγχωμένοι συνάδελφοί τους (μόλις 37%).

πηγή: Edenred Ελλάδας – Focus Bari

Τι ισχύει στην Ελλάδα: Αγχωμένοι οι επτά στους δέκα

Σε αντίστοιχη έρευνα της Edenred στην Ελλάδα, ο ένας στους τρεις εργαζόμενους δηλώνει μη ικανοποιημένος από την εργασία του. Σε σύγκριση με τα προηγούμενα έτη, η εργασιακή ικανοποίηση συνεχώς φθίνει. Οι πιο δυσαρεστημένοι είναι οι νέοι εργαζόμενοι, όσοι εργάζονται αποκλειστικά με φυσική παρουσία καθώς και οι εργαζόμενοι στους κλάδους του εμπορίου, των κατασκευών και των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών. Το άγχος αποτελεί κομμάτι της εργασιακής ζωής για πάνω από επτά στους δέκα εργαζόμενους. Το 35% νιώθει κάθε μέρα άγχος, το 39% συχνά, και μόλις το 25% αγχώνεται σπάνια.  Υψηλότερα είναι τα ποσοστά εργαζόμενων που βιώνουν καθημερινά άγχος στα διευθυντικά στελέχη, στους μη ικανοποιημένους εργαζόμενους, καθώς και στους κλάδους των τηλεπικοινωνιών, χρηματοοικονομικών και εμπορίου.

Η επικίνδυνη κανονικοποίηση του άγχους

«Σε πολλούς χώρους εργασίας το άγχος θεωρείται αποδεκτή κανονικότητα», δηλώνει ο Κρις Μπρίτον, στέλεχος της Reward Gateway-Edenred, με ειδίκευση στις εργασιακές σχέσεις. Αν και δεν πρόκειται για καινούργιο φαινόμενο, το άγχος τείνει να θεωρηθεί «μέρος του πακέτου» της εργασιακής καθημερινότητας. «Επικρατεί η παράλογη απαίτηση οι εργαζόμενοι να ‘σφίγγουν τα δόντια’ παρά την κατάρρευση της ψυχικής τους υγείας και τα σαφή σημάδια εργασιακής εξουθένωσης: αποστασιοποίηση, ευερεθιστότητα και πλήρης εξάντληση», συμπληρώνει ο ειδικός.

Ο ίδιος επισημαίνει ότι ενώ οι νεότεροι εργαζόμενοι δίνουν προτεραιότητα στην ψυχική ευεξία, οι εταιρείες εξακολουθούν να εθελοτυφλούν. Χτυπά δε καμπανάκι για τις «δραματικές επιπτώσεις στην εταιρική κουλτούρα και την παραγωγικότητα»

Στρατηγικές για την καταπολέμηση του εργασιακού στρες

Η αντιμετώπιση του εργασιακού στρες απαιτεί μια πολύπλευρη προσέγγιση, λένε οι ειδικοί.

Μεταξύ άλλων συστήνεται η ενθάρρυνση μιας κουλτούρας «ανοικτής επικοινωνίας», όπου οι εργαζόμενοι αισθάνονται ασφαλείς να συζητούν για το άγχος και τα θέματα ψυχικής υγείας χωρίς το φόβο του στιγματισμού.

Το βασικότερο όλων όμως θεωρείται ότι είναι η ισορροπία επαγγελματικής και προσωπικής ζωής. Οι εργοδότες καλούνται να παρέχουν στους εργαζόμενους τη δυνατότητα για πιο ευέλικτες συνθήκες εργασίας (π.χ. υβριδική εργασία, ρεπό τις μέρες που το χρειάζονται) και να μην τους επιβαρύνουν με μη ρεαλιστικούς στόχους και φόρτο εργασίας.

Η επιβράβευση και η αναγνώριση της προσπάθειας θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ, για να ενισχύσει το ηθικό και τη δέσμευση των εργαζομένων. Τέλος, απαραίτητη κρίνεται ι η εκπαίδευση των ηγετικών στελεχών των επιχειρήσεων ώστε να αναγνωρίζουν τα σημάδια του άγχους και να υποστηρίζουν αποτελεσματικά τις ομάδες τους.

Επιστροφή στο Μαξίμου

Όπως τώρα σχολίαζε ο Βηματοδότης:

Από την Τήνο και την ολιγοήμερη ανάπαυλα για το Πάσχα ο πρωθυπουργός πήγε απευθείας στο γραφείο του στο Μαξίμου όπου τον περίμενε ένα επεξεργασμένο σχέδιο, το οποίο κρατήθηκε ως επτασφράγιστο μυστικό μέχρι την επίσημη ανακοίνωση της Eurostat. Ωστόσο, εδώ και δέκα ημέρες οι Κ. Χατζηδάκης, Κ. Πιερρακάκης, Μ. Αργυρού, Π. Μαρινάκης, Ά. Σκέρτσος, και Θ. Πετραλιάς, σχεδίαζαν τα μέτρα που ανακοίνωσε χθες ο Πρωθυπουργός. Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, πρόκειται για παρεμβάσεις που κάθε χρόνο θα επιστρέφουν στους πολίτες 1,1 δισ. ευρώ, τα οποία προέρχονται από την πολύ καλή οικονομική πορεία και δημοσιονομική επίδοση της χώρας.

Είναι, όμως απορίας άξιο γιατί αυτά τα χρήματα δε διοχετεύονται σε κάτι πιο ουσιαστικό από τα παλαιοκομματικά μικροχαρτζηλίκια. Η παροχολογία θα συνεχιστεί και στη ΔΕΘ με φοροαπαλλαγές για τους ελεύθερους επαγγελματίες, οι οποίοι είχαν γυρίσει την πλάτη στη ΝΔ, αλλά και μετά από αυτή, καθώς κυβερνητικά στελέχη δεν αποκλείουν ένα ακόμη επίδομα 250 ευρώ στους χαμηλοσυνταξιούχους λίγο πριν το Πάσχα του… 2026! Πάρε κόσμε…