Η Αμερική είναι πιο ευημερούσα από ποτέ. Ο καθαρός πλούτος των νοικοκυριών έφτασε σε νέο ιστορικό υψηλό το 2024. Το ποσοστό ανεργίας έχει αυξηθεί λίγο πάνω από το ιστορικό χαμηλό των τελευταίων τριών ετών, και το συνολικό χρέος των νοικοκυριών σε σύγκριση με τα περιουσιακά στοιχεία αγγίζει επίσης ιστορικό χαμηλό. Ωστόσο, ακόμη και μια χώρα που απολαμβάνει αφθονία, εξακολουθεί να αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα.

Η οικονομία των ΗΠΑ παραμένει εξαιρετικά άνιση, με μεγάλα κενά στον πλούτο και την οικονομική ασφάλεια, παρά την υποχώρηση του πληθωρισμού και την αύξηση των εισοδημάτων. Τα δεδομένα που αφορούν το συνολικό πληθυσμό μπορεί να συγκαλύπτουν τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν πολλοί Αμερικανοί, ιδίως αυτοί που ανήκουν στο χαμηλότερο εισοδηματικό στρώμα.

Το μερίδιο του πλούτου που κατέχουν οι οικογένειες στο ανώτερο 10% φτάνει το 69%, ενώ το μερίδιο των οικογενειών στο χαμηλότερο 50% είναι μόλις 3%, σύμφωνα με το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου. Παρά την αύξηση του πλούτου για το λιγότερο πλούσιο μισό του πληθυσμού τα τελευταία χρόνια, μεγάλο μέρος αυτής της αύξησης είναι εγκλωβισμένο σε "μη ρευστοποιήσιμα περιουσιακά στοιχεία" – όπως κέρδη από την άνοδο των τιμών των κατοικιών και των μετοχών, τα οποία δεν μπορούν εύκολα να μετατραπούν σε μετρητά για να καλυφθούν οι υψηλότεροι λογαριασμοί και έξοδα.

Αν και το κατώτερο 50% κατέχει μόλις το 1% του πλούτου των χρηματοπιστωτικών αγορών, έξι στους δέκα ενήλικες κατέχουν κάποιο ποσό μετοχών. Αυτό δημιουργεί απογοήτευση για την έλλειψη πρόσβασης σε αυτόν τον μη ρευστό πλούτο, όπως επισημαίνει ο Ντέιβιντ Σάλιβαν, διευθυντής έρευνας στο Ινστιτούτο JPMorgan Chase.

Παρά την αύξηση του συνολικού πλούτου, η οικονομική εμπιστοσύνη των αμερικανικών νοικοκυριών δεν έχει επιστρέψει στα επίπεδα πριν την πανδημία. Αυτό συνέβαινε ήδη πριν οι αναγνώσεις του καταναλωτικού συναισθήματος, μαζί με το χρηματιστήριο, να επηρεαστούν από την προοπτική ενός παγκόσμιου εμπορικού πολέμου λόγω των δασμών του Τραμπ. Ωστόσο, είναι εντυπωσιακό το αυξανόμενο χάσμα στις αντιλήψεις ως προς τις εισοδηματικές γραμμές.

Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, η μηνιαία έρευνα του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν έδειξε ότι οι άνθρωποι στο χαμηλότερο εισοδηματικό επίπεδο είναι πολύ απαισιόδοξοι για την οικονομία – με τις χαμηλές βαθμολογίες πιο συχνές σε περιόδους έντονης ύφεσης, όπως η οικονομική κρίση του 2008. Αντίθετα, το συναίσθημα μεταξύ των υψηλότερων εισοδημάτων βελτιώθηκε πρόσφατα.

Ιστορικά, το καταναλωτικό συναίσθημα βελτιώνεται μετά από πληθωριστικά σοκ ή ύφεση με το πέρασμα του χρόνου. Ωστόσο, πολλοί οικονομολόγοι και επενδυτές υποστηρίζουν ότι η ακανόνιστη δασμολογική εκστρατεία του Τραμπ ενισχύει άσκοπα τον κίνδυνο πληθωρισμού και αβεβαιότητας.

Παρόλα αυτά, αρκετοί αναλυτές είναι λιγότερο επικεντρωμένοι στην ανησυχία για ύφεση και περισσότερο στην κατανόηση γιατί τόσοι πολλοί άνθρωποι αισθάνονται απογοητευμένοι για τα οικονομικά τους. Ο Οουεν Ντέιβις, οικονομολόγος στη μη κερδοσκοπική οργάνωση Siegel Family Endowment, πιστεύει ότι οι συζητήσεις γύρω από την οικονομική δυσαρέσκεια και την ύφεση δεν είναι πάντα χρήσιμες.

«Πρέπει να κάνουμε δύο διαφορετικές συζητήσεις για την οικονομία: μία για το συνολικό μέγεθος, τη σταθερότητα και την κατεύθυνση του “πλοίου” και μία για την ποιότητά του. Πρέπει να διακρίνουμε αν το “πλοίο” βυθίζεται και αν τα καταλύματά του είναι επαρκή», ανέφερε.