Για τον Ντόναλντ Τραμπ, μια ενδεχόμενη νέα εμπορική συμφωνία με την Κίνα δεν θα είναι απλώς ακόμη μία, αλλά ίσως η τελευταία μεγάλη προσπάθεια εξομάλυνσης των σχέσεων των δύο χωρών. Η πρώτη συμφωνία του 2019 δεν κατάφερε να μεταβάλει ουσιαστικά τη στάση του Πεκίνου ούτε να τονώσει τη βιομηχανική παραγωγή των ΗΠΑ. Παρ’ όλα αυτά, ο Λευκός Οίκος επανέρχεται, επιδιώκοντας διαπραγματεύσεις με υψηλό βαθμό ρίσκου, παρόλο που οι πιθανότητες να αποδειχθεί μια νέα συμφωνία εξίσου βραχύβια παραμένουν μεγάλες.

Η αναθέρμανση των σχέσεων ΗΠΑ–Κίνας φαντάζει δύσκολη. Ο Τραμπ διατηρεί βαθιά δυσπιστία απέναντι στο Πεκίνο, καθώς θεωρεί ότι δεν τήρησε δεσμεύσεις της προηγούμενης θητείας του. Αυτό εξηγεί τη σκληρή ρητορική του προς τον κορυφαίο εμπορικό εταίρο των ΗΠΑ μετά την επιστροφή του στην εξουσία. Παρότι οι αμερικανικοί δασμοί στα κινεζικά προϊόντα έχουν υποχωρήσει σε σχέση με τα ακραία επίπεδα του Απριλίου, εξακολουθούν να βρίσκονται στο υψηλό ποσοστό του 46%.

Η πολιτική της Ουάσιγκτον απέναντι στο Πεκίνο παραμένει ασταθής. Στην αμερικανική πρωτεύουσα επικρατεί η αίσθηση ότι πέρα από τους δασμούς δεν υπάρχει σαφής στρατηγική, με τα «γεράκια» και τα «περιστέρια» να συγκρούονται και τους κατώτερους αξιωματούχους να αποφεύγουν κινήσεις που θα μπορούσαν να συγκρουστούν με τον πρόεδρο. Ωστόσο, με σχεδόν το σύνολο του διμερούς εμπορίου, ύψους 580 δισ. δολαρίων, να υπόκειται σε δασμούς και με τις δημοσκοπήσεις να δείχνουν την οικονομική απήχηση του Τραμπ σε χαμηλά επίπεδα, ο ίδιος φαίνεται να βλέπει σε μια πιθανή συμφωνία με τον Σι Τζινπίνγκ μια διέξοδο.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι η αμερικανική κυβέρνηση έχει καλέσει το τελευταίο διάστημα διευθύνοντες συμβούλους μεγάλων επιχειρήσεων να τον συνοδεύσουν σε μελλοντικό ταξίδι στο Πεκίνο. Το επικρατέστερο σενάριο είναι η συνάντηση με τον Σι να πραγματοποιηθεί στο περιθώριο της συνόδου APEC, που θα γίνει στη Νότια Κορέα στα τέλη Οκτωβρίου. Ωστόσο, η κινεζική πλευρά δείχνει πρόθυμη να κερδίσει χρόνο, περιμένοντας να αυξηθεί η πίεση στις ΗΠΑ από το κόστος των δασμών.

Το Πεκίνο, βέβαια, έχει και το δικό του κίνητρο: η οικονομία του αντιμετωπίζει προκλήσεις και η μείωση των αμερικανικών δασμών θα ήταν ευεργετική. Έχει ήδη χρησιμοποιήσει τις σπάνιες γαίες ως μέσο πίεσης στις ΗΠΑ, ενώ επιδιώκει χαλάρωση των περιορισμών που αφορούν την πρόσβαση σε προηγμένη τεχνολογία ημιαγωγών.

Ακόμη κι αν οι πρόσφατοι ειδικοί δασμοί του Τραμπ αποδειχθούν δύσκολο να αποσυρθούν, υπάρχει περιθώριο αποκλιμάκωσης. Παρόλα αυτά, τα εμπόδια είναι σημαντικά. Η απρόβλεπτη φύση του Αμερικανού προέδρου αποτελεί μόνιμο προβληματισμό: μπορεί να ανατρέψει συμφωνίες ακόμη και μετά την υπογραφή τους ή να επιβάλει ξαφνικά νέους δασμούς, όπως έκανε στην περίπτωση της Ινδίας.

Η κινεζική πλευρά, επίσης, θα προβληματιστεί για το αν μια συμφωνία θα έχει διάρκεια, ειδικά με δεδομένη την αβεβαιότητα γύρω από το ποιος θα βρίσκεται στον Λευκό Οίκο στη συνέχεια. Ωστόσο, μια απευθείας συνάντηση με τον Τραμπ ίσως θεωρηθεί αρκετά σημαντική ώστε να πείσει τον Σι να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων — ακόμη κι αν το τελικό αποτέλεσμα έχει αμφίβολη διάρκεια.