Ο Ντόναλντ Τραμπ επιδιώκει με έντονο ζήλο την ενίσχυση της εγχώριας παραγωγής. Η κυβέρνησή του υιοθετεί μια πολιτική επιβολής δασμών στους κυριότερους εμπορικούς εταίρους των ΗΠΑ, με στόχο την ενθάρρυνση των επιχειρήσεων να επαναπατρίσουν τις δραστηριότητές τους. Ωστόσο, η ιστορία έχει δείξει πως οι περίοδοι αυξημένης πολιτικής αβεβαιότητας συχνά συνοδεύονται από χαμηλούς ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η δεκαετία του 1930, όταν οι μεταρρυθμίσεις του New Deal, που εισήγαγε ο πρόεδρος Φραγκλίνος Ρούζβελτ, απέτυχαν να επιτύχουν τον στόχο τους, καθώς αποθάρρυναν τις επιχειρήσεις από την πραγματοποίηση νέων επενδύσεων. Ο Τραμπ φαίνεται να επαναλαμβάνει το ίδιο λάθος.

Παρόλο που, στην κοινή γνώμη, ο Τραμπ και ο Ρούζβελτ φαντάζουν δύο εντελώς διαφορετικές προσωπικότητες, στην πραγματικότητα μοιράζονται αρκετά κοινά χαρακτηριστικά. Ο Τραμπ, ως Ρεπουμπλικανός, εκφράζει τη στήριξή του στις επιχειρήσεις, ενώ ο Δημοκρατικός Ρούζβελτ συχνά τους επιτίθετο ανοιχτά. Ωστόσο, αμφότεροι υπήρξαν χαρισματικοί πολιτικοί με τη μοναδική ικανότητα να τραβούν την προσοχή του κοινού, ενώ παράλληλα απέκτησαν ισχυρούς αντιπάλους. Ο Ρούζβελτ είχε βάλει στο στόχαστρο την οικονομική ελίτ και τους ισχυρούς της Γουόλ Στριτ, όπως ακριβώς ο Τραμπ στρέφεται κατά των υποστηρικτών της παγκοσμιοποίησης. Ο Ρούζβελτ πίστευε ότι η ανατροπή της καθιερωμένης οικονομικής τάξης θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια δικαιότερη και ευημερούσα κοινωνία. Οι απόψεις του σε οικονομικά ζητήματα διέφεραν: ορισμένες ήταν αποδεκτές για την εποχή του, ενώ άλλες κρίνονταν αμφιλεγόμενες. Για παράδειγμα, στο πλαίσιο του New Deal, η γεωργική του πολιτική προέβλεπε τη μείωση της παραγωγής τροφίμων προκειμένου να ενισχυθούν τα εισοδήματα των αγροτών, τη στιγμή που εκατομμύρια Αμερικανοί βρίσκονταν σε συνθήκες φτώχειας.

Αν και ο Ρούζβελτ σημείωσε ορισμένες σημαντικές επιτυχίες, συνολικά οι οικονομικές πολιτικές του δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Καθ' όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 1930, η ανεργία παρέμεινε σε υψηλά επίπεδα, οι επενδύσεις ήταν περιορισμένες και η οικονομική ανάπτυξη χαρακτηριζόταν από έντονες διακυμάνσεις. Η αποτυχία του New Deal αποδίδεται σε μεγάλο βαθμό στην αβεβαιότητα που προκάλεσαν οι αντιφατικές οικονομικές πολιτικές του Ρούζβελτ.

Την προηγούμενη εβδομάδα, ο δείκτης αβεβαιότητας οικονομικής πολιτικής στις ΗΠΑ εκτοξεύθηκε στο υψηλότερο επίπεδο όλων των εποχών. Ο Τραμπ δεν αμφισβητεί απλώς τις συμβουλές των οικονομολόγων σχετικά με το διεθνές εμπόριο, οι οποίες ισχύουν από την εποχή του Άνταμ Σμιθ, αλλά φαίνεται να αγνοεί και τα διδάγματα από την κρίση των αρχών της δεκαετίας του 1930, όταν η επιβολή εμπορικών φραγμών είχε οδηγήσει σε κατάρρευση του παγκόσμιου εμπορίου. Πολλοί αναλυτές δυσκολεύονται να αποκρυπτογραφήσουν το στρατηγικό σκεπτικό της κυβέρνησης των ΗΠΑ όσον αφορά την εμπορική της πολιτική, ενώ οι επενδυτές εκφράζουν ανοιχτά τις ανησυχίες τους σχετικά με το μέλλον του δολαρίου ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος και το κατά πόσο το διεθνές κεφάλαιο παραμένει ευπρόσδεκτο στις Ηνωμένες Πολιτείες.