Η απροθυμία της Γερμανίας να ενισχύσει την Ουκρανία ήταν εμφανής από τις πρώτες μέρες που ξεκίνησε η ρωσική εισβολή. Εκεί που οι άλλες χώρες έστελναν όπλα και μάλιστα βαρέα, η γερμανική ηγεσία ανακοίνωσε ότι θα αποστείλει κράνη. Τελικά αναγκάστηκε να κάνει πίσω μετά την κατακραυγή που ακολουθήσε, ωστόσο είναι γεγονός πως η Γερμανία σέρνει τα πόδια της σε ό,τι αφορά στην αποστολή ισχυρού εξοπλισμού. 

Οι Νew York Times απέδωσαν τη γερμανική επιφυλακτικότητα στη «μεταναζιστική αποστροφή για τον πόλεμο» και στην «αποστροφή για τον στρατό» που πηγάζουν από τη στάση που αναγκάστηκε να ακολουθήσει μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο η χώρα. Ίσως να είναι αλήθεια πως ο δισταγμός για την αποστολή τανκς στην Ουκρανία αντανακλά τη βαθιά αμφιθυμία ενός έθνους, που επέδειξε μια καταστροφική επιθετικότητα πριν από 70 χρόνια. 

Από την άλλη, ενδεχομένως να αντανακλά και την απροθυμία της Γερμανίας να προκαλέσει τη Ρωσία, καθώς η περαιτέρω ενίσχυση της Ουκρανίας θα θεωρηθεί ως άκρως επιθετική ενέργεια από τη Μόσχα. Οι Γερμανοί όπως παραδέχτηκαν διά του υπουργού των Οικονομικών τους κυρίως μέσω του φυσικού αερίου αλλά και των στενών οικονομικών διατηρούσαν με τη Ρωσία, είχαν δέσει τόσο την ίδια τους τη χώρα αλλά και την Ευρωπαϊκή Ένωση, στενά με το άρμα του Βλαντιμίρ Πούτιν. Επιπλέον, ως η πλουσιότερη χώρα της Ευρώπης, έχει αναμφισβήτητα ωφεληθεί πάρα πολύ από την πολιτική της να κρατά τα πόδια της σε δύο στρατόπεδα, αφού την ώρα που προστατεύεται από το ΝΑΤΟ, διατηρεί οικονομικές σχέσεις με ανεπιθύμητους εταίρους.

Αυτό, μάλλον θα αλλάξει τώρα. Η εποχή της αμφισημίας τελειώνει για τη Γερμανία, που έχει αντιληφθεί πως δεν είναι αρκετό μόνο να επωφελείται από την παγκόσμια τάξη πραγμάτων, αλλά πρέπει κιόλας να ενεργεί με τρόπο που να την υπερασπίζεται. Ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς κήρυξε την ρωσική εισβολή «zeitenwende» μια ιστορική καμπή δηλαδή. Ο χαρακτηρισμός είναι σωστός και σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να κινηθούν οι κινήσεις της γερμανικής ηγεσίας, αν όντως εννοεί αυτά που διακηρύσσει. 

Ξένια Τούρκη (philenews.com)