|
Κάπου
ανάμεσα σε παράπονα και μεγαλοστομίες, ο Τραμπ
ξετύλιξε και το παλιό του «αστείο» με τις δύο
λέξεις που αρχίζουν από «Ν» – «υπάρχουν δύο
λέξεις που αρχίζουν από Ν και δεν μπορείς να
πεις καμία» είπε, εννοώντας τη φυλετική βρισιά
και το «Nuclear» – την ώρα που καυχιόταν για την
αμερικανική πυρηνική υπεροχή και τα «ένα-δύο»
υποβρύχια που λέει πως έχει στείλει κάπου κοντά
στη Ρωσία. Καμία αντίδραση στην αίθουσα. Η
απόπειρα σύζευξης ενός βαθύτατα διχαστικού για
την αμερικανική κοινωνία ρατσιστικού
χαρακτηρισμού με την αβάσταχτη ελαφρότητα της
απειλής χρήσης πυρηνικών όπλων δεν πήγε πολύ
καλά.
Υστερα το
μικρόφωνο πέρασε στον Πιτ Χέγκσεθ. Με την
αυτοπεποίθηση του τηλε-ιεροκήρυκα – έχει άλλωστε
θητεύσει ως παρουσιαστής στο Fox News – ο
45χρονος πρώην στρατιωτικός μοίρασε από το
Κουάντικο τελεσίγραφα συμμόρφωσης στους
ανώτατους αξιωματικούς, υποσχόμενος «να
διορθώσει δεκαετίες παρακμής» με κοσμητικές
διαταγές: κατάργηση «identity months», επιστροφή
σε «ανδρικά» στάνταρ φυσικής κατάστασης, «τέλος
στις γενειάδες» και τους «χοντρούς στρατηγούς».
Και στο κλείσιμο, προσευχή, την οποία επιτέλεσε
με περισσή ανδρεία ως γνήσιος απόγονος του λοχία
Χάρτμαν στο «Full Metal Jacket» του Κιούμπρικ.
Ακολουθώντας τις οδηγίες της στρατιωτικής
ηγεσίας των ΗΠΑ, οι στρατηγοί και οι ναύαρχοι
δεν χειροκρότησαν ούτε τον ανώτατο πολιτικό
διοικητή τους ούτε τον πιστό του απόστρατο
ταγματάρχη και πρώην τηλεπαρουσιαστή. Ετσι, στο
Κουάντικο προκλήθηκε ένα μικρό αλλά όχι ασήμαντο
ρήγμα στο MAGA οικοδόμημα του Ντόναλντ Τραμπ. Η
επίκληση της χρήσης της στρατιωτικής βίας ως
μέσου επιβολής νόμου και τάξης στο εσωτερικό της
χώρας δεν φάνηκε, προς το παρόν, να έπεισε τα
«γεράκια» του Πενταγώνου.
Στις
(αντι)πολεμικές ταινίες του, ο Κιούμπρικ είχε με
μαεστρία χαρτογραφήσει την ψυχολογική επικράτεια
της λεγόμενης «σκοτεινής τριάδας» –
ναρκισσισμός, μακιαβελισμός, ψυχοπάθεια –, στην
οποία εισέρχονται ανά περιόδους συστήματα
πολιτικής και στρατιωτικής εξουσίας, εντάσσοντας
το γελοίο και τη σάτιρα για να εκθέσει τόσο τον
παραλογισμό των συστημάτων εξουσίας όσο την
ανθρώπινη τάση για βία και έλεγχο μέσα σε αυτά.
Στο «Full Metal Jacket» η επιδεικτική
σκληρότητα, ο κυνισμός και ο εκφοβισμός σαπίζουν
από μέσα. Στο «SOS Πεντάγωνο καλεί Μόσχα» η
μηχανή της αυτοκαταστροφής λιπαίνεται από
αυτόβουλα χέρια με μαύρα δερμάτινα γάντια, πούρα
και αστεία μουστάκια.
Ο
τραμπισμός κινείται σταθερά στις ράγες της
«σκοτεινής τριάδας». Στο Κουάντικο, η σιωπή των
«γερακιών», παραδόξως για κάποιους, λειτούργησε
ως μη αμελητέο ανάχωμα στην πελώρια, όπως
εξελίσσεται, λαχτάρα του Λευκού Οίκου να διχάσει
ακόμα πιο βαθιά και εκτεταμένα την αμερικανική
κοινωνία.
Πρώτη
δημοσίευση στο Βήμα
|