|
Εκτός από
την ποιότητα της ψηφιακής οικονομίας, η οποία θα
είναι πλέον καταλυτική για τα μεγέθη στην εποχή
της τεχνητής νοημοσύνης, στο κάδρο συνυπάρχουν
το υψηλό κόστος ζωής και η στεγαστική κρίση, οι
περιβαλλοντικές διαταραχές και η αναντιστοιχία
ανθρώπινου δυναμικού και συγκεκριμένων αναγκών
προς την υλοποίηση επενδύσεων. Αποτελεί πράγματι
ερώτημα. Τι είναι άραγε πιο δηλωτικό της
προοπτικής μιας οικονομίας;
Το θετικό
πρόσημο στο ΑΕΠ σε επίπεδο έτους ή το
συσσωρευμένο έλλειμμα επενδύσεων που στην Ελλάδα
αγγίζει τα 100 δισ. ευρώ; Τα διαδοχικά χρόνια
μεγέθυνσης του ΑΕΠ μετά μια δεκαετία ιστορικής
κρίσης ή το γεγονός ότι δεν αυξάνεται η
συμμετοχή των γυναικών στο εργατικό δυναμικό της
δημογραφικής γήρανσης; Η υπέρβαση του μέσου όρου
ανάπτυξης σε μια Ευρώπη η οποία «έτρεχε» σε
θετικούς ρυθμούς όταν η Ελλάδα κρατούσε
«ομπρέλα» στα χρόνια της ποσοτικής χαλάρωσης και
της φθηνής ενέργειας ή το γεγονός ότι η χώρα μας
είναι από τις πιο εκτεθειμένες της ηπείρου στην
κλιματική αλλαγή; Οι φυσικές καταστροφές και οι
θερινοί καύσωνες είναι ήδη σε θέση να
περικόπτουν την ανάπτυξη στην Ελλάδα κατά μισή
ποσοστιαία μονάδα ετησίως.
Η ανάλυση
των ποιοτικών χαρακτηριστικών της οικονομικής
ανάκαμψης στην Ελλάδα θα πρέπει να απασχολήσει
αρχικά όσους πανηγυρίζουν για τους θετικούς
ρυθμούς ανάπτυξης, η οποία για μια σειρά από
λόγους είναι μεν αναγκαία, αλλά όχι ικανή
συνθήκη για την αύξηση του βιοτικού επιπέδου.
Μήπως πρέπει να μετρήσουμε αλλιώς την ανάπτυξη;
Δεν είναι μόνο το ΑΕΠ.
Ο
υπολογισμός της αποκλειστικά με βάση το ΑΕΠ
είναι σήμερα μονοδιάστατος, καθώς δεν
περιλαμβάνει άλλες σημαντικές παραμέτρους.
Βασίλης
Κωστούλας (Money Review)
|