Η σημαντική συνεδρίαση της ημέρας από αυτές
που θα γίνουν στην Πράγα δεν είναι η άτυπη των
υπουργών Ενέργειας. Σε αυτήν είναι
προδιαγεγραμμένη η εξέλιξη. Το ναυάγιο, δηλαδή,
στη λήψη απόφασης. Στην τσεχική πρωτεύουσα είναι
όμως προγραμματισμένη τις ίδιες ώρες, η κατά
πολύ πιο σημαντική συνεδρίαση των υπουργών
Οικονομικών της ευρωζώνης. Και εκεί τα «μαχαίρια»
έχουν ήδη βγει. Την ένταση του κλίματος που θα
υπάρξει στη δεύτερη φρόντισε να ανεβάσει χθες με
συνέντευξή του στο Politico ο υπουργός
Οικονομικών της Γερμανίας Κρίστιαν Λίντνερ. Και
εκεί άρχισαν να ηχούν οι «κανονιές» και να
διαμορφώνεται το κλίμα για το τι θα ακολουθήσει
σήμερα. Μεγαλύτερη σαφήνεια για το πού πάνε τα
πράγματα και τι πρέπει να (μην) περιμένουμε το
επόμενο διάστημα περί των δημοσιονομικών δεν
υπάρχει. Η ενεργειακή κρίση, είπε, και ο πόλεμος
στην Ουκρανία, δεν δικαιολογούν καμία σημαντική
παρέκκλιση από τους δημοσιονομικούς κανόνες.
Εγινε μάλιστα ακόμα
πιο συγκεκριμένος,
απορρίπτοντας τις
επιδιώξεις χωρών όπως η
Γαλλία και Ιταλία να
εισαγάγουν έναν κανόνα
που θα εξαιρούσε από την
επίτευξη των
δημοσιονομικών στόχων
τις δαπάνες για
επενδύσεις σε φιλικές
μορφές ενέργειας και τις
αμυντικές δαπάνες. Θα
ισχύσει ό,τι ίσχυε.
Δηλαδή έλλειμμα έως 3%
ετησίως και χρέος όχι
πάνω από το 60%.
Τις γερμανικές
προθέσεις τις «έντυσε»
με συνολική κριτική κατά
του πολιτικού συστήματος
της Ευρώπης – που ίσως
να μην έχει και άδικο -,
επισημαίνοντας ότι οι
πολιτικοί είναι πολύ
καλοί στο να βαφτίζουν
μια δαπάνη ως επένδυση,
ενώ στην πραγματικότητα
αυτή ενισχύει μόνο την
κατανάλωση. Είπε και
άλλα στο ίδιο κλίμα.
Ανάλογου ύφους. Ολοι
νομίζω αντιληφθήκαμε το
νόημα. Κοντολογίς αυτά
που γνωρίζαμε στην
πανδημία (πάγωμα
δημοσιονομικών στόχων)
και ελπίζαμε να
συνεχιστεί και στην
ενεργειακή κρίση, μας
τελειώνει. Το «λουρί
σφίγγει», σε μια άβολη
στιγμή για μια χώρα που
σε λίγους μήνες θα
υποχρεωθεί να πάει σε
εκλογές.
Δημοσιονομικά, για
να μην το παιδεύουμε,
από την ευρωζώνη δεν
έχουμε να περιμένουμε
τίποτα. Οφείλουμε να
κινηθούμε με τις δικές
μας δυνάμεις, πάντα
εντός του συμφωνημένου
πλαισίου, με την ελπίδα
ότι κάποια στιγμή πριν
από τον χειμώνα θα
καταλήξει η Ευρώπη σε
μια λύση που θα μειώνει
με κάποιον τρόπο τις
τιμές της ενέργειας.
Ολα τα υπόλοιπα
είναι πάνω μας. Το
θετικό του πράγματος
είναι ότι η ελληνική
οικονομία βρίσκεται σε
καλό μομέντουμ. Ρυθμούς
ανάπτυξης μεγαλύτερους
των προβλέψεων και
μεγάλη κινητοποίηση
ιδιωτικών κεφαλαίων. Το
άμεσο που πρέπει να
κάνουμε είναι να τα
διευκολύνουμε με κάθε
μέσο όλα αυτά τα
κεφάλαια να πέσουν στην
οικονομία. Το είπε και ο
Λίντνερ ότι «επειδή το
δημόσιο χρήμα δεν
χρησιμοποιείται πάντα με
σύνεση, οι λύσεις που
βασίζονται στην αγορά
είναι κατά κανόνα
καλύτερες».
Στην ελληνική
περίπτωση πρέπει να
βρούμε έναν τρόπο πώς θα
αφήσουμε την αγορά να
λειτουργήσει. Πώς, για
παράδειγμα, αφού δεν θα
έχουμε πολλά λεφτά για
να επιδοτήσουμε τις
τιμές της ηλεκτρικής
ενέργειας, θα
διευκολύνουμε τις
επενδύσεις στην παραγωγή
φτηνής ενέργειας από
αιολικά και φωτοβολταϊκά.
Το αρνητικό του
πράγματος είναι ότι εν
μέσω σφιχτής
δημοσιονομικής πολιτικής
και μεγάλων αναγκών λόγω
πληθωρισμού και
ενεργειακού κόστους, θα
χρειαστεί να αλλάξουμε
προεκλογικές… συνήθειες.
Να κάνουμε την… έκπληξη
και αντί να
ικανοποιήσουμε την
αστείρευτη όρεξη για
παροχές, να επιμείνουμε
νοικοκυρεμένα και με
σύνεση…
