Τη Δευτέρα 17 Οκτωβρίου ολοκληρώθηκε η
γελοιοποίηση των καλουμένων «Trussonomics». Ο
νέος υπουργός Οικονομικών Τζ. Χαντ προέβη σε μία
περαιτέρω αποκαθήλωση των φορολογικών
ελαφρύνσεων του προκατόχου του Κ. Κουαρτένγκ.
Κατόπιν τούτου, ο πολιτικός κόσμος της Αγγλίας
εύλογα αναρωτιέται εάν έχει νόημα να παραμένει
πρωθυπουργός η Λιζ Τρας. Οι Times του Λονδίνου «έτρεξαν»
μία δημοσκόπηση εντός της ημέρας, στην οποία το
92% των αναγνωστών συμφωνεί με την αποκαθήλωση
της πολιτικής της νυν πρωθυπουργού.
Σημειώνω, επιπλέον,
ότι μετά και την
τελευταία οικονομική
αναστροφή του Χαντ
κατεγράφη μεγάλη
αποκλιμάκωση στο
μακροχρόνιο κόστος
δανεισμού της Μεγάλης
Βρετανίας. Το κόστος
δανεισμού, σε ορίζοντα
30 ετών, μειώθηκε στο
4,35%. Ομως, εξακολουθεί
και παραμένει μισή
ποσοστιαία μονάδα πάνω
από το κόστος δανεισμού
στη Βρετανία σε σχέση με
την «αποφράδα» 23η
Σεπτεμβρίου, όταν δηλαδή
ο προηγούμενος υπουργός
Οικονομικών Κουαρτένγκ
αποφάσισε να εξαγγείλει
μεγάλες φορολογικές
ελαφρύνσεις (συνοδευόμενες
από αχαλίνωτο εξωτερικό
δανεισμό). Με άλλα λόγια,
η μισή ποσοστιαία μονάδα
είναι το premium το
οποίο, στην παρούσα
χρονική στιγμή, οι
διεθνείς επενδυτές «απαιτούν»
προκειμένου να
επενδύσουν τα κεφάλαιά
τους στη βρετανική
οικονομία. Εννοείται πως
το συγκεκριμένο premium
θα παραμείνει ενεργό
μέχρι και τις επόμενες
εθνικές εκλογές, οι
οποίες είναι (προς το
παρόν) προγραμματισμένες
για το 2024. Και τούτο,
επειδή οι επενδυτές λόγω
της αλλοπρόσαλλης και
απρόβλεπτης βρετανικής
οικονομικής πολιτικής
δείχνουν, και λογικό
είναι, ιδιαίτερα
προβληματισμένοι από την
ποιότητα της
κυβερνητικής
αποτελεσματικότητας στη
χώρα.
Τη στιγμή που
γράφεται η παρούσα
ανάλυση δεν είναι βέβαιο
πόσες ημέρες (ή
εβδομάδες) θα «αντέξει»
η Τρας στην πρωθυπουργία.
Οι Συντηρητικοί
βουλευτές έχουν (τουλάχιστον)
δύο επιλογές. Η πρώτη
είναι να την
αντικαταστήσουν με
κάποιον έμπειρο στα
οικονομικά, όπως τον
πρώην υπουργό
Οικονομικών Ρίσι Σούνακ
(ο οποίος ήρθε πρώτος
στις προτιμήσεις των
βουλευτών αλλά έχασε την
πρωθυπουργία επειδή τα
μέλη του Συντηρητικού
Κόμματος προτίμησαν την
Τρας). Η δεύτερη επιλογή
είναι να «προαχθεί» σε
πρωθυπουργό ο Τζ. Χαντ
τον οποίο οι αγορές
δείχνουν να
εμπιστεύονται.
Το μάθημα για όλους
τους υπόλοιπους είναι
ότι δεν μπορείς να
ακολουθείς ανορθόδοξες
οικονομικές πολιτικές
στηριζόμενες σε ατέρμονο
δανεισμό και να ελπίζεις
ότι οι αγορές θα σου
δώσουν «συγχωροχάρτι».
Δεν ρώταγαν και τον
Αλέξη Τσίπρα ο οποίος,
στα τέλη του 2014,
αφελώς δήλωνε ότι «εμείς
θα παίζουμε τον ζουρνά
και οι αγορές θα
χορεύουν».
Ο πολιτικός κόσμος
της Αγγλίας εύλογα
αναρωτιέται εάν έχει
νόημα να παραμένει
πρωθυπουργός η Λιζ Τρας.
* Ο κ. Κώστας Μήλας
είναι καθηγητής
Χρηματοοικονομικών,
University of Liverpool.
