Η διαμάχη ξεκίνησε τον Απρίλιο, όταν η δικηγορική εταιρεία White & Case, εκπροσωπώντας ομάδα hedge funds και διαχειριστών κεφαλαίων, απέστειλε επιστολή αμφισβητώντας τόσο τη νομιμότητα του call option όσο και την αποτίμηση της συναλλαγής. Μεταξύ των αντιδρώντων επενδυτών συγκαταλέγονται οι VR Capital, Wellington Management, Pharo Management, Gemsstock Limited και Karrick Limited.

Τα συγκεκριμένα warrants είχαν εκδοθεί στο πλαίσιο της αναδιάρθρωσης χρέους του 2012, ως πρόσθετο κίνητρο για τους πιστωτές. Λήγουν το 2042 και, βάσει των όρων τους, θα έπρεπε να ξεκινήσουν την καταβολή τόκων από το 2027, εφόσον το ΑΕΠ της Ελλάδας ξεπερνούσε τα 267 δισ. ευρώ και η ανάπτυξη διαμορφωνόταν άνω του 2% — στόχοι που θεωρείται ότι η ελληνική οικονομία μπορεί να επιτύχει.

Σύμφωνα με το Bloomberg, το ελληνικό ΑΕΠ αυξήθηκε κατά 2,3% το 2023 και το 2024, ενώ το 2025 προβλέπεται αύξηση 2%, με το μέγεθος της οικονομίας να φτάνει τα 237,6 δισ. ευρώ το 2024.

Το Wilmington Trust ισχυρίζεται ότι η ελληνική κυβέρνηση υπολόγισε εσφαλμένα την τιμή αγοράς των warrants, καθώς η αγοραία τους αξία ήταν περίπου 36% υψηλότερη από το ποσό που καταβλήθηκε. Όπως επισημαίνει, ακόμη και αν το δικαστήριο αναγνωρίσει τη νομιμότητα της άσκησης του call option, η διαφορά στην τιμολόγηση θα πρέπει να καταβληθεί στους επενδυτές.

Με βάση τους όρους των warrants, η Ελλάδα θα όφειλε τόκους περίπου 375 εκατ. ευρώ το 2027, εφόσον επιτευχθούν οι στόχοι ΑΕΠ και ανάπτυξης. Αντίθετα, με την ενεργοποίηση του call option και την επαναγορά, η δαπάνη περιορίστηκε σε περίπου 156 εκατ. ευρώ.

Το Bloomberg υπενθυμίζει ότι, μετά την αναδιάρθρωση του χρέους, η Ελλάδα έχει ανακτήσει την επενδυτική βαθμίδα και έχει αποπληρώσει πλήρως τα δάνεια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ενώ σχεδιάζει τον Δεκέμβριο να προχωρήσει σε πρόωρη εξόφληση των ευρωπαϊκών δανείων διάσωσης.