|
Η
ανατροπή της
αμερικανικής πολιτικής
Μέχρι
πρόσφατα, ο Λευκός Οίκος
πίεζε για άμεση
εκεχειρία. Ο Τραμπ είχε
απειλήσει τη Μόσχα με
κυρώσεις, ενώ είχε θέσει
προθεσμίες που έληξαν
χωρίς αποτέλεσμα. Στο
ταξίδι του προς την
Αλάσκα μάλιστα επανέλαβε
την απαίτησή του,
προειδοποιώντας για
«σοβαρές συνέπειες» αν
δεν υπάρξει παύση πυρός.
Όμως
μετά τη συνάντηση με τον
Πούτιν, εγκατέλειψε την
πρόταση και αποδέχθηκε
το ρωσικό σχέδιο, που
προβλέπει συνέχιση των
στρατιωτικών
επιχειρήσεων έως ότου
υπάρξει συνολική
συμφωνία. Επιπλέον,
έδειξε κατανόηση στις
εδαφικές διεκδικήσεις
της Μόσχας, η οποία ζητά
τον έλεγχο τμημάτων της
περιφέρειας Ντονέτσκ,
όπως Κραματόρσκ και
Σλοβιάνσκ. Ως
«αντάλλαγμα», η Ρωσία
προτίθεται να παγώσει
τις γραμμές μετώπου στη
Ζαπορίζια και στη
Χερσώνα.
Η ρωσική
στρατηγική
Η Μόσχα
επιδιώκει να συνεχίσει
τις επιχειρήσεις,
πιστεύοντας ότι ο χρόνος
λειτουργεί υπέρ της.
Παρά τις βαριές
απώλειες, οι ρωσικές
δυνάμεις σημείωσαν
πρόοδο στο Ντονμπάς και
εισήλθαν για πρώτη φορά
στην περιοχή
Ντνιπροπετρόβσκ. Οι
στόχοι του Κρεμλίνου
παραμένουν αμετάβλητοι:
απομάκρυνση του
Ζελένσκι, περιορισμός
του ουκρανικού στρατού
και αποκλεισμός της
Ουκρανίας από το ΝΑΤΟ.
Οποιαδήποτε εκεχειρία θα
κατοχύρωνε τις τρέχουσες
γραμμές αντιπαράθεσης,
ενώ μια τελική συμφωνία
θα μπορούσε να
περιλαμβάνει
παραχωρήσεις εδαφών. Για
το Κίεβο, όμως, κάτι
τέτοιο ισοδυναμεί με
παράδοση. Οι Ουκρανοί
θεωρούν ότι ο Πούτιν
χρησιμοποιεί την
Ουάσινγκτον για να
επιτύχει διπλωματικά όσα
δεν κατόρθωσε
στρατιωτικά.
Οι
αντιδράσεις της Ευρώπης
Η στροφή
του Τραμπ προκάλεσε
ανησυχία στους
Ευρωπαίους συμμάχους.
Ηγέτες από Βρετανία,
Γαλλία, Γερμανία,
Ιταλία, Φινλανδία, καθώς
και εκπρόσωποι ΝΑΤΟ και
ΕΕ, συνόδευσαν τον
Ζελένσκι στην
Ουάσινγκτον, ζητώντας να
μην επιβραβευθεί η
ρωσική επιθετικότητα. Ο
καγκελάριος της
Γερμανίας Φρίντριχ Μερτς
και ο πρόεδρος της
Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν
τάχθηκαν υπέρ μιας
άμεσης παύσης πυρός, με
τον δεύτερο να επιμένει
ότι η Ευρώπη πρέπει να
έχει ρόλο σε οποιαδήποτε
μελλοντική συμφωνία.
Οι
Ευρωπαίοι χρησιμοποιούν
τώρα το σύνθημα
«σταματήστε τη σφαγή»
για να πιέσουν τον
Αμερικανό πρόεδρο να
επανέλθει στην
προηγούμενη γραμμή.
Μαθήματα
από την ιστορία
Το άρθρο
θυμίζει την Κορέα: ο
πόλεμος του 1950-53
τερματίστηκε με ανακωχή
και όχι με ειρηνευτική
συμφωνία. Παρά το
γεγονός ότι οι δύο χώρες
παραμένουν τεχνικά σε
πόλεμο, η κατάπαυση του
πυρός διατηρήθηκε επί
δεκαετίες. Κάτι
αντίστοιχο θα μπορούσε
να εφαρμοστεί και στην
Ουκρανία, με την
αναγνώριση ενός de facto
ελέγχου χωρίς επίσημη
παραχώρηση εδαφών.
Ωστόσο,
ο Πούτιν απορρίπτει το
«μοντέλο Κορέας». Στόχος
του είναι να υποτάξει
την Ουκρανία και να την
εντάξει στη δική του
εκδοχή μιας «μεγάλης
Ρωσίας».
|
