«Οι κίνδυνοι για τη βιωσιμότητα του χρέους πρέπει να βρίσκονται υπό στενή παρακολούθηση», τονίζουν οι αναλυτές της UBS, καθώς σημειώνουν ότι μία παρατεταμένη περίοδος  υψηλότερου κόστους εξυπηρέτησης του χρέους, με τα επιτόκια κοντά ή και υψηλότερα από τους ονομαστικούς ρυθμούς αύξησης του ΑΕΠ καθώς και αυτή η δομική στροφή προς τις πιο γενναιόδωρες δημοσιονομικές πολιτικές, θα αποτελέσουν κεντρικά ζητήματα για τους επενδυτές.

Βέβαια, η UBS αναγνωρίζει ότι κοιτάζοντας τους δείκτες χρέους/ΑΕΠ, η κατάσταση στην Ευρωζώνη έχει βελτιωθεί αισθητά φέτος, με το σχετικό ποσοστό να προβλέπεται μειωμένο κατά 15 ποσοστιαίες μονάδες στην Ελλάδα, 13 στην Πορτογαλία, 5 στην Ισπανία και 4 στην Ιταλία.  

Όμως, όπως τονίζουν οι αναλυτές, αυτή η μείωση των χρεών δεν σχετίζεται με τις δημοσιονομικές επιδόσεις, καθώς οι περισσότερες χώρες εμφανίζουν δημοσιονομικά ελλείμματα πάνω από το όριο του Μάαστριχτ του 3%. Αντίθετα, οφείλεται στον παρονομαστή, το ονομαστικό ΑΕΠ, το οποίο ενισχύεται με τη βοήθεια και του πληθωρισμού, ακόμα και σε διψήφια επίπεδα.

Ωστόσο, με τα επιτόκια να αυξάνονται απότομα, η UBS δεν περιμένει ότι αυτή η ευνοϊκή τάση θα συνεχιστεί. Μετά το «whatever it takes» του 2012 και την πτώση του επιτοκιακού κόστους για όλες τις χώρες της Ευρωζώνης, το επιτοκιακό βάρος σε σχέση με τα κρατικά έσοδα αναμένεται να αυξηθεί.

Εάν η ΕΚΤ ανεβάσει τα επιτόκια προς το 3% το 2023, όπως προεξοφλούν οι αγορές, και το risk premium για τις χώρες της περιφέρειας αυξηθεί περαιτέρω λόγω της ύφεσης και της πιθανής ποσοτικής σύσφιγξης από την ΕΚΤ, οι δείκτες του debt affordability (που μετρούν το επιτοκιακό κόστος σε σχέση με τα κρατικά έσοδα) θα επιδεινωθούν κατά τη διάρκεια της επόμενης χρονιάς, προειδοποιεί η UBS.

«Πιστεύουμε ότι όλες οι χώρες έχουν επαρκή δημοσιονομικά περιθώρια να διαχειριστούν μια τέτοια κατάσταση, αλλά η δημοσιονομική προσαρμογή θα απαιτούσε πολύ περισσότερη πολιτική προσοχή σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια», τονίζουν οι αναλυτές.

Και προσθέτουν ότι η αποτυχία των κυβερνήσεων να αντιμετωπίσουν τα δομικά ελλείμματα και μια επίμονη αύξηση του κόστους χρηματοδότησης, θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα επικίνδυνο σπιράλ αυξανόμενων χρεών και αυξανόμενου κόστους εξυπηρέτησής τους, ενδεχομένως δοκιμάζοντας το νέο εργαλείο της ΕΚΤ, το TPI (Transmission Protection Instrument).

Η ικανότητα της ΕΚΤ να διαχειριστεί το κόστος χρηματοδότησης των επιμέρους κρατών τόσο αποτελεσματικά όσο την περασμένη δεκαετία μπορεί εύκολα να αμφισβητηθεί εν μέσω τόσο υψηλού πληθωρισμού, καταλήγει η UBS.