Επειδή οι ελλείψεις, οι καθυστερήσεις και τα σημεία συμφόρησης μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά τα οικονομικά αποτελέσματα, πολλές εταιρείες που δεν κατέρρευσαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας έχουν επανεξετάσει τις αλυσίδες εφοδιασμού τους και εφαρμόζουν αλλαγές για να τις κάνουν πιο ανθεκτικές.

Ως ειδικός στην αλυσίδα εφοδιασμού, έχω παρατηρήσει τρεις σημαντικές αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο οι εταιρείες διαχειρίζονται τις αλυσίδες εφοδιασμού τους – αλλαγές που θα επηρεάσουν σημαντικά τους καταναλωτές και τις επιχειρήσεις.

Μετεγκατάσταση των αλυσίδων εφοδιασμού πιο κοντά στην έδρα της εταιρείας

Ένα από τα κύρια μειονεκτήματα της ύπαρξης αλυσίδων εφοδιασμού που εκτείνονται σε όλο τον κόσμο είναι ότι είναι πιο ευάλωτες σε προβλήματα εκτός ελέγχου μιας εταιρείας, όπως ένας σεισμός που πλήττει έναν βασικό προμηθευτή ή ένα lockdown σε όλη την πόλη που κλείνει εργοστάσια. 

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο εταιρείες σε κάθε κλάδο εργάζονται για να μετεγκαταστήσουν τους προμηθευτές και τις εγκαταστάσεις παραγωγής πιο κοντά στην έδρα τους ή να τις εξαπλώσουν γεωγραφικά ώστε να μην εξαρτώνται τόσο από μια χώρα ή περιοχή. Ο στόχος είναι να διασφαλιστεί ότι μπορούν να αντέξουν τις διακοπές λειτουργίας και να διατηρήσουν την επιχειρηματική συνέχεια.

Ο ρυθμός επαναπατρισμού – η διαδικασία μετατόπισης της παραγωγής και της κατασκευής σε εγχώριες τοποθεσίες από εργοστάσια του εξωτερικού – έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια. Πάνω από το 60% των ευρωπαϊκών και αμερικανικών κατασκευαστικών εταιρειών αναμένουν να επαναπατρίσουν μέρος της παραγωγής τους από την Ασία τα επόμενα τρία χρόνια, σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε στις αρχές του 2022.

Μια πιο πρόσφατη έρευνα διαπίστωσε ότι οι μεταφορές και η μεταποίηση των ΗΠΑ επαναπάτρισαν περίπου 350.000 θέσεις εργασίας το 2022, αυξημένες κατά 25% σε σχέση με το προηγούμενο έτος.

Αυτή η τάση δεν υποστηρίζεται μόνο από τις κρατικές επιδοτήσεις αλλά και από τους λιανοπωλητές. Η Walmart, ένας από τους μεγαλύτερους λιανοπωλητές στον κόσμο, έχει δεσμευτεί να βοηθήσει τους προμηθευτές της να επαναπατριστούν αυξάνοντας τις αγορές προϊόντων παραγωγής εντός ΗΠΑ κατά 350 δισεκατομμύρια δολάρια την επόμενη δεκαετία. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, μια έρευνα σε 750 μικρές επιχειρήσεις διαπίστωσε ότι 2 στις 5 σκέφτονται να στραφούν σε εγχώριους κατασκευαστές για να αποφύγουν τις διαταραχές λόγω COVID-19 και το υψηλό κόστος αποστολής.

Ταυτόχρονα, άλλες εταιρείες προσπαθούν να διαφοροποιήσουν τις πηγές εφοδιασμού τους, συχνά φεύγοντας από την Κίνα, η οποία μέχρι πρόσφατα έκλεινε τακτικά ολόκληρες πόλεις για να διατηρήσει τη μηδενική πολιτική COVID-19 που έχει πλέον λήξει. Η Ινδία και το Βιετνάμ είναι δημοφιλείς προορισμοί.

Η Apple με έδρα τις ΗΠΑ, για παράδειγμα, απογοητευμένη από τις καθυστερήσεις προϊόντων στην Κίνα, όπου κατασκευάζεται το 98% των iPhone της, άρχισε πρόσφατα να παράγει μοντέλα στην Ινδία. Επιπλέον, η Foxconn, ο μεγαλύτερος προμηθευτής της, συμφώνησε να επεκτείνει την παραγωγή στο Βιετνάμ. Συνολικά, οι παραγγελίες κατασκευής στην Κίνα από εταιρείες των ΗΠΑ μειώθηκαν κατά 21% από τον Αύγουστο του 2022.

Στην Ευρώπη, η αυτοκινητοβιομηχανία Volvo ανακοίνωσε τον Ιούλιο ότι σχεδιάζει να ανοίξει το πρώτο της ευρωπαϊκό εργοστάσιο μετά από 60 χρόνια στη Σλοβακία. Και οι ηγέτες των ΗΠΑ, του Μεξικού και του Καναδά συναντώνται για να συζητήσουν τρόπους ενθάρρυνσης περισσότερων επενδύσεων στην περιοχή, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε περισσότερη αναζωογόνηση.

Επένδυση σε περισσότερη τεχνολογία

Ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα όταν ξεκίνησε η πανδημία του COVID-19 ήταν ότι οι εταιρείες συχνά δεν γνώριζαν τι συνέβαινε με τους προμηθευτές τους λόγω κακής τεχνολογίας. Για παράδειγμα, πριν από την πανδημία, πάνω από το 50% των εταιρειών δεν επικοινωνούσαν ούτε γνώριζαν τις τοποθεσίες όλων των προμηθευτών τους, καθιστώντας δύσκολη την πρόβλεψη των ελλείψεων.

Οι εταιρείες έμαθαν από τότε, αν δεν το γνώριζαν ήδη, ότι το να μπορούν να δουν τι συμβαίνει κατά μήκος των αλυσίδων εφοδιασμού τους είναι κρίσιμο για την αποφυγή και την προσαρμογή σε διαταραχές. Και οι σύγχρονες ψηφιακές τεχνολογίες είναι το κλειδί για να συμβεί αυτό.

Αυτό περιλαμβάνει τα πάντα, από λογισμικό αιχμής για την καλύτερη επικοινωνία με τους προμηθευτές έως το cloud computing για αποτελεσματική αποθήκευση δεδομένων, εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης για τη λήψη καλύτερων αποφάσεων και ρομποτική για την αυτοματοποίηση των διαδικασιών. Η εφαρμογή αυτών των νέων τεχνολογιών είναι η μεγαλύτερη παγκόσμια εταιρική προτεραιότητα για το 2022, σύμφωνα με τη στρατηγική συμβουλευτική εταιρεία Hackett Group.

Από παραγωγή “just–in–time” σε παραγωγή “just–in–case“

Μία από τις μεγάλες προόδους της εφοδιαστικής αλυσίδας τις τελευταίες δεκαετίες είναι μια ιαπωνική φιλοσοφία διαχείρισης γνωστή ως “just-in-time”.

Ενώ η ουσία της φιλοσοφίας είναι η εξάλειψη των απορριμμάτων, οι επιχειρήσεις μετέτρεψαν από νωρίς την ιδέα της παραγωγής “just-in-time” στην ιδέα της ύπαρξης χαμηλού ή και μηδενικού αποθέματος. Αυτό σήμαινε να μεταφέρουν όσο το δυνατόν λιγότερα πράγματα στις αποθήκες για να ελαχιστοποιήσουν το κόστος αποθήκευσης, να μεγιστοποιήσουν την απόδοση και να επιτύχουν υψηλότερα κέρδη. Όσο δεν υπήρχαν διαταραχές, το σύστημα λειτουργούσε.

Ωστόσο, η παραγωγή “just-in-time” έκανε τις επιχειρήσεις ευάλωτες ακόμη και σε μικρές διαταραχές. Οι εξαιρετικά λιτές αλυσίδες εφοδιασμού των εταιρειών σήμαιναν ότι οι διαταραχές που προκλήθηκαν από την πανδημία – και σχεδόν οτιδήποτε άλλο – ενισχύθηκαν σημαντικά, μετατρέποντας ακόμη και ένα μικροπροβληματάκι σε δυνητικά σημαντικό πρόβλημα.

Οι εταιρείες που τώρα φοβούνται τις ελλείψεις κινούνται προς τη διατήρηση περισσότερων αποθεμάτων. Από τότε που ξεκίνησε η πανδημία, πολλές έχουν μετατοπιστεί από το just-in-time σε ένα μοντέλο προληπτικού αποθέματος “just-in-case”. Ενώ η ύπαρξη περισσότερων αποθεμάτων θα καταστήσει λιγότερο πιθανό να αντιμετωπίσουν οι εταιρείες ελλείψεις, είναι επίσης πιο δαπανηρό επειδή μπορεί να οδηγήσει ένα μεγάλο μέρος του πλεονάζοντος αποθέματος και των προϊόντων να καταστεί παρωχημένο πριν πουληθεί.

Αλλά αυτή η τάση, όπως και οι άλλες, είναι απίθανο να αλλάξει σύντομα παρά το αυξημένο κόστος που έχει. Δηλαδή, οι εταιρείες έμαθαν ότι το κόστος των κενών ραφιών ήταν υψηλότερο από το κόστος κάποιας αναποτελεσματικότητας. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτό το κόστος θα μετακυλίεται στους καταναλωτές με όρους υψηλότερων τιμών – κάτι που μπορεί να αποτελεί κακά νέα για τους καταναλωτές που έχουν κουραστεί από τον πληθωρισμό.

Πηγή: Fortune.com