Συγκεκριμένα ο δείκτης δολαρίου έναντι ενός καλαθιού έτερων βασικών διεθνών νομισμάτων έχει αυξηθεί κατά 8,4% φέτος, που συνιστά το μεγαλύτερο ετήσιο άλμα εδώ και επτά χρόνια, παρά και τις πτωτικές τάσεις που έχουν επικρατήσει τις τελευταίες εβδομάδες καθώς η Federal Reserve έκοψε ταχύτητα στο ρυθμό αύξησης των επιτοκίων. Σήμερα μάλιστα υποχωρεί κατά περίπου 0,3% στα 103,720.

Βεβαίως, δεδομένου πως η Fed δεν πρόκειται να σηκώσει σύντομα χειρόφρενο, συνεχίζοντας τον ανοδικό κύκλο των επιτοκίων και πως ο πληθωρισμός θα παραμείνει πολύ πάνω από τα όρια ασφαλείας, οι αναλυτές δεν βλέπουν σύντομα σημαντική διόρθωση του αμερικανικού νομίσματος.

Το τελευταίο αποτελεί ένα ακόμη αρνητικό παράγοντα για την πορεία των εταιρικών αποτελεσμάτων των αμερικανικών πολυεθνικών, που αισθάνονται όλο και περισσότερο την πίεση από την υφεσιακή στροφή της παγκόσμιας οικονομίας. Ηδη από το δεύτερο τρίμηνο της χρονιάς, πολλές αμερικανικές επιχειρήσεις υποστήριξαν πως το ακριβό δολάριο ήταν από τους παράγοντες που επηρέασαν αρνητικά τις πωλήσεις και τα κέρδη τους. Και η πίεση αυτή συνεχίστηκε και θα συνεχιστεί...

Απώλειες για το ευρώ 

Άλλωστε, ειδικά το ευρώ απέναντι του έχει δικούς του παράγοντες που το πιέζουν καθοδικά, την αδύναμη οικονομία της Ευρωζώνης, τον συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία και τη γερακίσια στροφή των κεντρικών τραπεζών. Παρά την μικρή βελτίωση του σήμερα σε ποσοστό 02%, το ευρώ οδεύει προς μια ετήσια πτώση κατά 6,2% έναντι του δολαρίου.

Σε πολύ πιο αδύναμη πορεία βρίσκεται βεβαίως η στερλίνα. Μπορεί το βρετανικό νόμισμα να σταθεροποιήθηκε μετά την κρίση του Σεπτεμβρίου, που κλόνισε συθέμελα τα ομόλογα και τη στερλίνα, καθώς η αγορά αντέδρασε θετικά στην αλλαγή κυβέρνησης και το νέο οικονομικό πρόγραμμα του Ρίσι Σούνακ, όμως η βρετανική οικονομία βρίσκεται σε τέλμα, από το οποίο θα αργήσει να ξεφύγει.

Είναι χαρακτηριστικό πως είναι η πρώτη ανεπτυγμένη χώρα που μπήκε σε ύφεση και θεωρείται απίθανο να καταφέρει να επιστρέψει σε θετικό έδαφος πριν το 2024. Την ίδια ώρα η Τράπεζα της Αγγλίας αναγκαστικά θα συνεχίσει τη «σφιχτή» νομισματική πολιτική προκειμένου να περιορίσει τον πληθωρισμό.   

Διόλου τυχαία, λοιπόν, το βρετανικό νόμισμα «κλείνει» τη χρονιά αποδυναμωμένο σε ποσοστό 11% έναντι του δολαρίου.

Ράλι έναντι γιεν και γουάν

Το ράλι του αμερικανικού νομίσματος επηρέασε και τα κυριότερα ασιατικά νομίσματα.

Στην περίπτωση της Ιαπωνίας, η πολύ χαλαρή νομισματική πολιτική που έχει επιλέξει να κρατήσει η Τράπεζα της Ιαπωνίας διευκόλυνε την ενδυνάμωση του αμερικανικού νομίσματος σε ποσοστό έως και 14,5% έναντι του γιεν.

Αντιστοίχως το κινεζικό γουάν μετρά απώλειες της τάξεως του 8,6%, αντανακλώντας την αποδυνάμωση της εγχώριας οικονομίας λόγω των σκληρών περιοριστικών μέτρων κατά του κορονοϊού. Η δε, χαλάρωση των μέτρων, τις τελευταίες ημέρες, έφερε άμεσα εκτίναξη των κρουσμάτων και παγκόσμια ανησυχία θέτοντας σε ερώτημα το αν το Πεκίνο θα μπορέσει τελικά να κρατήσει την οικονομία ανοιχτή.

Σε σταθερή πορεία παρέμεινε ουσιαστικά μόνο το ελβετικό φράγκο, που βρίσκεται στα 0,92275 έναντι του δολαρίου, παρά το γεγονός ότι η κεντρική τράπεζα της χώρας ξεκίνησε να αυξάνει τις πωλήσεις ελβετικών φράγκων από το τρίτο τρίμηνο, αφήνοντας να εννοηθεί πως αλλάζει επίσης κέντρο βάρους από τη στήριξη του εθνικού νομίσματος στην καταπολέμηση του πληθωρισμού.