Αναφέρει η σχετική τροπολογία: «Από την 1η.1.2027, αν το ποσοστό της ανεργίας υπερβεί το δέκατοις εκατό (10%), και μέχρι να διαμορφωθεί σε ποσοστό κάτω του δέκα τοις εκατό (10%), αναστέλλεται αυτοδικαίως η ισχύς των διατάξεων που αναφέρονται στην παρ. 1. Για την εφαρμογή του πρώτου εδαφίου λαμβάνεται υπόψη ο μέσος όρος του εθνικού ποσοστού ανεργίας των τελευταίων τεσσάρων τριμήνων, όπως αυτός αποτυπώνεται στην Έρευνα Εργατικού Δυναμικού της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής».

Ουσιαστικά δηλαδή, το ξεπάγωμα των τριετιών είναι ένα «στοίχημα» το οποίο για να κερδηθεί θα πρέπει το ποσοστό ανεργίας από τις αρχές του 2026 και μετά να είναι μονοψήφιο. Οι μακροοικονομικές προβλέψεις πάντως του υπουργείου Οικονομικών, δείχνουν ότι η τάση της ανεργίας θα είναι πτωτική μέσα στην 4ετία και ότι το ποσοστό θα γίνει μονοψήφιο ήδη από το 2025. Άρα, η συγκεκριμένη ρύθμιση μπήκε περισσότερο ως «δικλείδα ασφαλείας».

Έτσι όπως είναι διατυπωμένη η διάταξη, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι όποιος προλάβει να «κλειδώσει» τριετία στο διάστημα από το 2024 έως το 2027 -λαμβάνοντας την αντίστοιχη αύξηση του 10%- δεν θα την χάσει σε περίπτωση που το ποσοστό της ανεργίας επιστρέψει σε διψήφια ποσοστά. Αυτό βέβαια πρέπει να αποσαφηνιστεί -άλλωστε για το όλο πλαίσιο των 3ετιών θα εκδοθεί και η σχετική υπουργική απόφαση- καθώς ο «κόφτης» μιλά για αυτοδίκαια αναστολή της ισχύος των διατάξεων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 η οποία ορίζει τα εξής:

«Από την 1η.1.2024 αίρεται η αναστολή της ισχύος διατάξεων νόμων, κανονιστικών πράξεων, συλλογικών συμβάσεων ή διαιτητικών αποφάσεων, οι οποίες προβλέπουν αυξήσεις μισθών ή ημερομισθίων, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων περί υπηρεσιακών ωριμάνσεων, με μόνη προϋπόθεση την πάροδο συγκεκριμένου χρόνου εργασίας, όπως το επίδομα πολυετίας, το επίδομα χρόνου εργασίας, το επίδομα τριετίας και το επίδομα πενταετίας, η οποία επιβλήθηκε με το άρθρο 4 της υπ’ αρ. 6/28.2.2012 Πράξης Υπουργικού Συμβουλίου (Α’ 38), η οποία εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση της παρ. 6 του άρθρου 1 του ν. 4046/2012 (Α’ 28)».