Η υπερβολική επιβάρυνση του κόστους στέγασης μπορεί να μετρηθεί με το μερίδιο του πληθυσμού που ζει σε ένα νοικοκυριό, όπου το συνολικό κόστος στέγασης απορροφά πάνω από το 40% του διαθέσιμού εισοδήματος.

Με βάση τα επίσημα στοιχεία, πρωταθλήτρια είναι η Ελλάδα για το 2021, σύμφωνα με την Eurostat, στην υπερβολική επιβάρυνση του εισοδήματος του κόστους στέγασης, με ποσοστό 32,4% που σημαίνει ότι ένα στα τρία νοικοκυριά στις αστικές περιοχές δαπανούν ποσοστό μεγαλύτερο από το 40% του διαθέσιμου εισοδήματος τους για στέγαση.

Μετά την Ελλάδα, ακολουθεί η Δανία, όπου το 21,9% των νοικοκυριών στις αστικές περιοχές δαπανούν ποσοστό μεγαλύτερο από το 40% του διαθέσιμου εισοδήματος τους για στέγαση και η Ολλανδία με ποσοστό 15,3%. 

Αγροτικές περιοχές

Πρώτη έρχεται η Ελλάδα στην υπερβολική επιβάρυνση του κόστους στέγασης για τα νοικοκυριά που ζουν σε αγροτικές περιοχές με ποσοστό 22%. Ακολουθούν η Βουλγαρία με 13,3% και η Ρουμανία με 10,8%.  Από την άλλη πλευρά, βρίσκουμε την Κύπρο με 1,3%, την Ιρλανδία με 1,6% και την Ουγγαρία με 2,2%. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο ο δείκτης για τις αγροτικές περιοχές διαμορφώνεται στο 6,2%.

Τα ποσοστά για τις αγροτικές περιοχές είναι εμφανώς χαμηλότερα, με τη Eurostat να σημειώνει ότι το 2021 η υπερφόρτωση του κόστους στέγασης ήταν υψηλότερη στις πόλεις από ό,τι στις αγροτικές περιοχές σε όλες τις χώρες της ΕΕ εκτός από τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, την Κροατία, τη Λιθουανία και τη Λετονία.

Ένας άλλος τρόπος για να μπορέσει να εξετάσει κανείς το κόστος στέγασης είναι το ποσοστό που διατίθεται από το συνολικό διαθέσιμο εισόδημα.  Κατά μέσο όρο στην ΕΕ το 2021, το 18,9 % του διαθέσιμου εισοδήματος διατέθηκε στο κόστος στέγασης, με την Ελλάδα να «διακρίνεται» και πάλι στην πρώτη θέση με ποσοστό 34,2%. Ακολουθούν η Δανία με 26,3% και η Ολλανδία με 23,9%.

Αν περιοριστεί ο δείκτης μόνο στα άτομα με διαθέσιμο εισόδημα κάτω του 60% του εθνικού μέσου εισοδήματος (τα άτομα δηλαδή που θα μπορούσαν να θεωρηθεί ότι κινδυνεύουν από φτώχεια), η στέγαση «τρώει» από το διαθέσιμο εισόδημα το 37,7 % κατά μέσο όρο στην ΕΕ. Από την άλλη πλευρά, για όσους έχουν διαθέσιμο εισόδημα άνω του 60% του διαμέσου εισοδήματος, το μερίδιο ανήλθε σε 15,2 %.