Όλα αυτά συνέβαιναν,
βέβαια, πριν από τις 11
Ιανουαρίου του 1964,
όταν ο διευθυντής της
υπηρεσίας δημόσιας
υγείας των ΗΠΑ
ανακοίνωσε την ύπαρξη
σαφούς σχέσης ανάμεσα
στο κάπνισμα και τον
καρκίνο.
Ο Λούθερ Τέρι γνώριζε
ότι η έκθεσή του θα
έπεφτε σαν βόμβα. Για
αυτό και διάλεξε σκόπιμα
να τη δημοσιοποιήσει
Σάββατο, για να
περιορίσει τις
επιπτώσεις της στο
χρηματιστήριο της Νέας
Υόρκης.
Μοιάζει προφανές σήμερα,
όμως για δεκαετίες δεν
ήταν.
Τη δεκαετία του 1930,
μάλιστα, οι μεγάλες
καπνοβιομηχανίες
χρησιμοποιούσαν στις
διαφημίσεις τους
γιατρούς, οι οποίοι
συνέστησαν τη μία μάρκα
τσιγάρων έναντι των
άλλων. Άλλωστε, την
εποχή εκείνη, οι
περισσότεροι γιατροί
κάπνιζαν.
Ήταν η εποχή που τα
τσιγάρα διαφημίζονταν ως
υγιεινά, ακόμα και σε
εγκύους ή νέους. Και
αυτό γιατί έως το 1950,
δεν υπήρχαν αποδείξεις
ότι το κάπνισμα είναι
επιβλαβές.
«Οι άνθρωποι άρχισαν να
ανησυχούν τη δεκαετία
του 1940 γιατί ο
καρκίνος του πνεύμονα
βρισκόταν σε άνοδο. Τα
ποσοστά θανάτων από
καρκίνο του πνεύμονα
εκτινάσσονταν», εξηγεί
στο history.com η Martha
Gardner, ιστορικός και
καθηγήτρια κοινωνικών
επιστημών στο
Massachusetts College of
Pharmacy and Health
Sciences. «Ο κόσμος το
είχε παρατηρήσει και
ανησυχούσε, αλλά αυτό
δεν σήμαινε πως ήξερε
ότι ευθύνονταν τα
τσιγάρα».
Είχε διαπιστωθεί,
βέβαια, ότι τα τσιγάρα
προκαλούσαν βήχα και
ερεθισμό του λαιμού.
Όμως οι καπνοβιομηχανίες
το χρησιμοποιούσαν αυτό
προς όφελός τους, για να
διαφημίσουν το δικό τους
προϊόν ως δήθεν καλύτερο
από τα ανταγωνιστικά.
Δεν προκαλούν όλα τα
τσιγάρα προβλήματα –
μόνο οι άλλες μάρκες,
ήταν το επιχείρημα των
διαφημίσεων της εποχής.
Η πρώτη εταιρεία που
χρησιμοποίησε γιατρούς
για να διαφημίσει τα
τσιγάρα της ήταν η
American Tobacco, των
Lucky Strikes. Το 1930,
δημοσίευσε διαφήμιση που
έλεγε ότι «20.679
γιατροί λένε ότι τα
LUCKIES προκαλούν
λιγότερους ερεθισμούς
στον λαιμό». Για να
φτάσει σε αυτό τον
ισχυρισμό, η
διαφημιστική εταιρεία
της καπνοβιομηχανίας
είχε στείλει σε
Αμερικανούς γιατρούς
κούτες με τσιγάρα Lucky
Strike και μία επιστολή
με την οποία τους
ρωτούσε εάν τα τσιγάρα
αυτά είναι «λιγότερο
ερεθιστικά για τους
ευαίσθητους λαιμούς από
άλλα τσιγάρα»,
προσθέτοντας ότι «πολλοί
άνθρωποι» το έχουν ήδη
διαπιστώσει.

Πηγή: Stanford Research
Into the Impact of
Tobacco Advertising
Πολλοί γιατροί απάντησαν
θετικά στην επιστολή, με
αποτέλεσμα οι
διαφημίσεις της American
Tobacco να ισχυριστούν
ότι τα Lucky Strikes
είναι ιατρικά καλύτερα
για τον λαιμό των
καπνιστών.
Το 1937, η Philip Morris
έκανε ένα βήμα παραπέρα,
με μία διαφήμιση που
ισχυριζόταν ότι γιατροί
είχαν πραγματοποιήσει
έρευνα που έδειξε ότι
«όταν οι καπνιστές
άλλαξαν σε Philip
Morris, όλες οι
περιπτώσεις ερεθισμού
εξαφανίστηκαν και
σίγουρα βελτιώθηκαν».
Αυτό που δεν έλεγε η
διαφήμιση ήταν ότι η
Philip Morris είχε
χορηγήσει αυτούς τους
γιατρούς.
Το 1946, η R.J. Reynolds
Tobacco Company
κυκλοφόρησε μία
διαφήμιση με σλόγκαν
«Περισσότεροι γιατροί
καπνίζουν Camels από όλα
τα άλλα τσιγάρα». Πώς
έφτασε σε αυτό τον
ισχυρισμό; Έδωσε σε
γιατρούς μία κούτα
δωρεάν Camel και μετά
τους ρώτησε ποια μάρκα
καπνίζουν.
Στα μέσα της δεκαετίας
του 1950 υπήρχαν πια
αρκετές αποδείξεις ότι
τα τσιγάρα προκαλούν
καρκίνο στους πνεύμονες.
Το 1954, οι
καπνοβιομηχανίες
εξέδωσαν αυτό που
ονόμασαν «μία ειλικρινή
δήλωση προς τους
καπνιστές τσιγάρων»,
λέγοντας ότι οι έρευνες
που δείχνουν ότι ο
καρκίνος σχετίζεται με
το κάπνισμα είναι
ανησυχητικές, αλλά όχι
σίγουρες. Οι εταιρείες
δημιούργησαν μία
επιτροπή για να
διερευνήσει το θέμα και
έτσι, οι διαφημίσεις με
γιατρούς σταμάτησαν,
αφού δεν ήταν πια
πειστικές.
Έως το 1958, το 44% των
Αμερικανών πίστευε ότι
το κάπνισμα προκαλεί
καρκίνο, όμως ένας στους
δύο Αμερικανούς κάπνιζε.
Μάλιστα, το κάπνισμα
ήταν συνηθισμένο στα
εστιατόρια, τα γραφεία
και τα σπίτια.
Το 1962 ο δρ Τέρι
παρήγγειλε μία μελέτη
και δύο χρόνια αργότερα,
δημοσιοποίησε τα
αποτελέσματά της,
λέγοντας ότι υπάρχει
σαφής σύνδεση ανάμεσα
στο κάπνισμα και τον
καρκίνο.
Τις επόμενες δεκαετίες,
οι καπνοβιομηχανίες
ξόδεψαν εκατομμύρια
δολάρια και μπόρεσαν να
αντικρούσουν τους
αντικαπνιστικούς νόμους
έως τα ‘90s.
Η Καλιφόρνια έγινε η
πρώτη πολιτεία που
απαγόρευσε το κάπνισμα
σε εσωτερικούς δημόσιους
χώρους το 1995.
Πηγή: Money Review |