Τι αλλάζει με τη νέα απόφαση

Η ΑΑΔΕ προβλέπει πλέον δυνατότητα σημαντικής μείωσης της παρακράτησης — έως και στο 5% του τιμήματος — υπό την προϋπόθεση ότι ο οφειλέτης παρέχει επαρκή διασφάλιση για το ποσό που τελεί υπό αναστολή:

Είτε μέσω τραπεζικής εγγύησης,

Είτε μέσω εγγραφής πρώτης υποθήκης σε άλλο ακίνητο, ιδιοκτησίας του φορολογούμενου.

Η αποδεκτή αξία της υποθήκης προσδιορίζεται στο 80% της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου. Εφόσον η εξασφάλιση καλύπτει πλήρως την αναστολή, η παρακράτηση περιορίζεται στο ελάχιστο (5%). Αν η κάλυψη είναι μερική, το ποσοστό προσαρμόζεται αναλογικά.

Ενδεικτικά παραδείγματα

Οφειλέτης με χρέος 100.000 ευρώ που έχει αναστολή μέσω της ΔΕΔ και επιθυμεί να πουλήσει ακίνητο αξίας 200.000 ευρώ, μπορεί με βάση τη νέα ρύθμιση να προσφέρει άλλο ακίνητο αντικειμενικής αξίας 100.000 ευρώ ως εξασφάλιση. Η ΑΑΔΕ αποτιμά την εξασφάλιση στο 80.000 ευρώ (80%). Το υπόλοιπο 20.000 θεωρείται ακάλυπτο, και η παρακράτηση καθορίζεται αναλογικά (π.χ. στο 10% αντί για 50%).

Αν η διασφάλιση αφορά ακίνητο αξίας 125.000 ευρώ, τότε το 80% (100.000 ευρώ) καλύπτει πλήρως την οφειλή, και η παρακράτηση περιορίζεται στο 5%.

Ποιοι μπορούν να επωφεληθούν

Η νέα ρύθμιση αφορά φορολογουμένους με βασικές οφειλές άνω των 50.000 ευρώ, για τις οποίες υπάρχει αναστολή είσπραξης εξαιτίας δικαστικών διαδικασιών ή προσφυγών στη ΔΕΔ. Δεν καλύπτει οφειλές που είναι απλώς ληξιπρόθεσμες ή ενταγμένες σε ρύθμιση.

Τι ισχύει για ρυθμισμένες οφειλές

Για όσους έχουν ενταχθεί σε ρύθμιση και είναι συνεπείς, εξακολουθεί να ισχύει παρακράτηση 70% του τιμήματος, εφόσον αυτό είναι ίσο ή μεγαλύτερο της αντικειμενικής αξίας. Αν το τίμημα είναι χαμηλότερο, η παρακράτηση υπολογίζεται επί της αντικειμενικής αξίας και η συναλλαγή προχωρά μόνο αν αυτή δεν υπερβαίνει το συμφωνημένο ποσό.

Συμπεράσματα

Η μεταρρύθμιση αυτή της ΑΑΔΕ συνιστά μια πιο ευέλικτη και ρεαλιστική προσέγγιση στις περιπτώσεις «παγωμένων» χρεών, επιτρέποντας μεταβιβάσεις όπου προηγουμένως το 50% της παρακράτησης λειτουργούσε ως αντικίνητρο. Με την εισαγωγή του μηχανισμού εγγυήσεων και υποθηκών, το Δημόσιο διασφαλίζει τα συμφέροντά του, ενώ ταυτόχρονα διευκολύνεται η ομαλή λειτουργία της αγοράς ακινήτων, η ρευστότητα των πολιτών και η πρόοδος σε πολλές παγωμένες πράξεις.