|
Προδιαγραφές παλατιού
Χτισμένο
στις αρχές της δεκαετίας
του ’90, με εμβαδόν
1.489 τ.μ. σε οικόπεδο
συνολικής έκτασης 5.535
τ.μ., έχει όντως
προδιαγραφές παλατιού.
Πέρα από τους βασικούς
χώρους διαθέτει
εκτεταμένους βοηθητικούς
χώρους 904 τ.μ., που
περιλαμβάνουν γκαράζ,
αποθήκες και κέντρο
ασφαλείας, ενώ το
ρυμοτομικό σχέδιο δίνει
στους νέους ιδιοκτήτες
τη δυνατότητα ανέγερσης
πρόσθετων κτιρίων
συνολικού εμβαδού 700
τ.μ.
Περιττό
να σημειώσουμε ότι η
βασιλική οικογένεια της
Ολλανδίας κατέχει και
ένα επίσης εξοχικό
παλάτι, μια εντυπωσιακή
βίλα, με ιδιωτικό
λιμανάκι, στο Δορούφι
της Αργολίδας, απέναντι
από τις Σπέτσες, πολύ
κοντά στο Πόρτο
Χέλι και στο Κρανίδι της
Αργολίδας. Πρόκειται
για ένα συγκρότημα τριών
κατοικιών χτισμένο σε
έκταση 4.000 τ.μ. πάνω
ακριβώς από τη θάλασσα.
Η βασιλική οικογένεια
ξόδεψε για την απόκτησή
του, το 2012, στο μέσον
δηλαδή της μεγάλης
ελληνικής κρίσης,
περίπου 4,5 εκατομμύρια
ευρώ και επικρίθηκε
σφόδρα για αυτήν από τον
ολλανδικό Τύπο. Είχε
αποεπενδύσει από τη
μακρινή Μοζαμβίκη και
προτίμησε ένα ακίνητο με
προστατευμένη
ιδιωτικότητα στη
βορειοανατολική
Πελοπόννησο.
Τώρα
πλήρωσε τα τριπλάσια για
να αγοράσει το «διαμάντι
της Εκάλης», το οποίο
εγκατέλειψαν σχεδόν
άρον-άρον οι υπέργηροι
παλαιοί ιδιοκτήτες για
αμιγώς φορολογικούς
λόγους.
«Φορολογικό δράμα»
Στη βάση
αυτής της πώλησης
προκύπτει και το
«φορολογικό δράμα» των
πλουσίων της Εκάλης. Το
2010 ο Γιώργος
Παπακωνσταντίνου, τότε
υπουργός Οικονομικών της
κυβέρνησης του Γιώργου
Παπανδρέου, κατά την
εφαρμογή των προβλέψεων
του πρώτου μνημονίου
επέβαλε καθεστώς
τεκμηρίων διαβίωσης για
τους κατόχους ιδιοκτήτες
ακινήτων σε περιοχές με
υψηλές αντικειμενικές
αξίες, το ύψος των
οποίων προσαυξανόταν
μέχρι και 70%, ανάλογα
με την έκταση αυτών.
Ακριβές
περιοχές της Αττικής με
αντικειμενική τιμή ζώνης
ανά τετραγωνικό μέτρο
άνω των 2.799 ευρώ και
μέχρι τις 4.999 ευρώ
βαρύνονταν με προσαύξηση
του τεκμηρίου διαβίωσης
κατά 40% και για
περιοχές με τιμή ζώνης
ανά τετραγωνικό μέτρο
άνω των 5.000 ευρώ η
προσαύξηση του τεκμηρίου
διαβίωσης αυξανόταν κατά
70%.
Περιοχές
όπως η Εκάλη, το Ψυχικό,
το Κολωνάκι, η Γλυφάδα
και άλλες βαρύνονταν
τότε από την Εφορία
με πολύ υψηλές
αντικειμενικές αξίες και
κατ’ επέκταση οι
κάτοχοι-ιδιοκτήτες
υποχρεώνονταν σε αποδοχή
πολύ υψηλών τεκμηρίων
διαβίωσης. Ειδικά στην
ευρύτερη περιοχή της
Εκάλης, όπου κυριαρχούν
ευμεγέθη ακίνητα
χτισμένα σε μεγάλα
οικόπεδα πολλών
στρεμμάτων, τα τεκμήρια
χτυπούσαν «κόκκινο».

Τεκμήριο
διαβίωσης
Ενα
μεγάλο ακίνητο π.χ. 400
τ.μ. σε περιοχή πολύ
υψηλής αντικειμενικής
αξίας μπορούσε να
«δώσει» τεκμήριο
διαβίωσης, δηλαδή ετήσιο
τεκμαρτό φορολογητέο
εισόδημα υψηλότερο των
100.000 ευρώ, που
αντιστοιχούσε σε πολύ
υψηλούς φόρους ακόμη και
για τους πλούσιους
φορολογούμενους.
Επιπλέον
η ιδιοκτησία ακριβών
ακινήτων κατά τους
παρελθόντες χρόνους δεν
προϋποθέτει απαραιτήτως
και υψηλά εισοδήματα
κατά τις τρέχουσες
παρούσες χρήσεις. Μπορεί
κάποιος όταν έχτισε π.χ.
πριν από είκοσι χρόνια
ένα μεγάλο σπίτι σε μια
ακριβή περιοχή να
αποκτούσε κατ’ έτος πολύ
υψηλά εισοδήματα, ικανά
να χρηματοδοτήσουν μια
ακριβή κατασκευή.
Είκοσι
χρόνια αργότερα τίποτε
δεν βεβαιώνει ότι το
εισόδημα μπορεί να
παραμένει το ίδιο υψηλό.
Ούτε καν το ακίνητο
πιθανότατα δεν αξίζει
όσα στην αρχή της ζωής
του. Και η πορεία των
τιμών δεν ήταν ενιαία.
Αλλη συμπεριφορά
επέδειξε το παραλιακό
μέτωπο της Αθηναϊκής
Ριβιέρας και άλλη η ζώνη
των βορείων προαστίων. Η
μεγάλη οικονομική κρίση
έτσι κι αλλιώς άλλαξε τα
δεδομένα. Η αγορά των
ακινήτων επλήγη βαρύτατα
στα χρόνια της κρίσης
και μόλις τα τελευταία
6-7 χρόνια ανακάμπτει
σημαντικά, χωρίς και
πάλι να έχει πιάσει τα
επίπεδα τιμών του 2007.
Τεχνάσματα αποφυγής
Το
φορολογικό βάρος ωστόσο
επέμεινε. Μόλις τώρα το
υπουργείο Οικονομικών
αποδέχθηκε το πρόβλημα
και ανακοίνωσε μειώσεις
στα τεκμήρια διαβίωσης.
Είναι χαρακτηριστικό το
γεγονός ότι πολλοί
κάτοχοι ακριβών ακινήτων
χρησιμοποίησαν τα
προηγούμενα χρόνια
διάφορα τεχνάσματα
προκειμένου να αποφύγουν
το φορολογικό βάρος που
πήγαζε από τα
προσαυξανόμενα τεκμήρια
διαβίωσης.
Οι
ιδιοκτησίες έγιναν
οριζόντιες,
διαμοιράστηκαν μεταξύ
των μελών οικογενειών ή
ακόμη τμήματα των
κατοικιών δηλώθηκαν
κλειστά και μη
χρησιμοποιούμενα ακριβώς
για να αμβλυνθεί το
φορολογικό βάρος.
Εξαιτίας των φορολογικών
συνθηκών, σε συνδυασμό
με το εμβαδόν των
κατοικιών και την
απομόνωση της περιοχής,
ειδικά η αγορά ακινήτων
της Εκάλης μπορεί να πει
κανείς ότι υποτιμήθηκε
τα τελευταία χρόνια.
Περιορισμένη ζήτηση
Οι τιμές
βρίσκονται σε υποχώρηση,
τα πωλητήρια αυξάνονται,
αλλά η ζήτηση είναι
περιορισμένη. Είναι
ενδεικτικό το γεγονός
ότι η μέση τιμή πώλησης
των ακινήτων στην Εκάλη
δεν ξεπερνά τις 3.000
ευρώ το τετραγωνικό
μέτρο.
Στη
Γλυφάδα αντιθέτως η
ζήτηση βαίνει αυξανόμενη
και οι τιμές είναι
υπερδιπλάσιες από
εκείνες των ακινήτων της
Εκάλης. Πλέον
προσεγγίζουν τις 6.500
ευρώ. Για να μη
μιλήσουμε για τη
Βουλιαγμένη και την
προνομιακή της ζώνη,
όπου οι τιμές των
ακινήτων ξεπερνούν τις
10.000 το τ.μ.
Πηγή: Το
Βήμα
|