Ανοίγει τις πόρτες του ο υψηλότερος
ουρανοξύστης των ΗΠΑ, που κερδίζει επίσης τον
τίτλο του υψηλότερου κτιρίου στο Δυτικό
Ημισφαίριο και του έκτου υψηλότερου στον κόσμο.
Πρόκειται για το One World Trade Center, που
βρίσκεται στο σημείο όπου έπεσαν οι Δίδυμοι
Πύργοι στις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης
Σεπτεμβρίου του 2001.
Με 104 ορόφους και
ύψος 1.776 ποδιών, ακόμα
και το ύψος του είναι
συμβολικό: Ο πύργος που
αποκαλείται και Freedom
Tower παραπέμπει στην
χρονιά που υπεγράφη η
Διακήρυξη της
Ανεξαρτησίας των
Ηνωμένων Πολιτειών.
Το αρχικό σύμπλεγμα
του World Trade Center
άνοιξε το 1973 και
αποτελούνταν από 7
κτίρια. Οι Δίδυμοι
Πύργοι του ήταν την
εποχή εκείνη οι
υψηλότεροι ουρανοξύστες
του κόσμου και ένα
πανίσχυρο σύμβολο της
αμερικανικής υπεροχής.
Αυτό που λίγοι
θυμούνται είναι ότι το
World Trade Center είχε
χτυπηθεί από ισλαμιστές
τρομοκράτες το 1993,
όταν ένα φορτηγό με 680
κιλά εκρηκτικών εξερράγη
στο υπόγειο πάρκινγκ
κάτω από τον Νότιο Πύργο.
Η τεράστια έκρηξη δεν
κατάφερα να γκρεμίσει το
κτίριο, αλλά προκάλεσε
πολύ μεγάλες ζημιές,
καθώς και μία τρύπα 30
μέτρων στους πέντε
πρώτους ορόφους του.
Μόνο έξι άτομα
σκοτώθηκαν, αν και πάνω
από 1.000 τραυματίστηκαν,
ενώ οι δράστες πιάστηκαν
αργότερα.
Την 11η Σεπτεμβρίου
του 2001, δύο αεροπλάνα
που είχαν πέσει στα
χέρια τρομοκρατών
προσέκρουσαν πάνω στους
Δίδυμους Πύργους, οι
οποίοι και τελικά
κατέρρευσαν. Από τα
περίπου 17.000 άτομα που
βρίσκονταν μέσα στους
ουρανοξύστες τη στιγμή
εκείνη, τα 2.753
σκοτώθηκαν.
Την ώρα που η πόλη
της Νέας Υόρκης και οι
ΗΠΑ γενικότερα πάσχιζαν
να συνέλθουν από τις
επιθέσεις αλλά και
ξεκινούσαν τον Πόλεμο
κατά της Τρομοκρατίας,
αποφασίστηκε ότι εκεί
όπου κάποτε έστεκαν οι
Δίδυμοι Πύργοι θα
χτίζονταν νέα κτίρια
γραφείων, πάρκα, ένα
μουσείο και ένα μνημείο
για εκείνους που έχασαν
τη ζωή τους.
Το 2002, όταν
ολοκληρώθηκε η
επιχείρηση εκκαθάρισης
της περιοχής,
πραγματοποιήθηκε ο
διαγωνισμός, με τον
Πολωνο-Αμερικανό
αρχιτέκτονα Daniel
Libeskind να κερδίζει.
Τα αρχικά σχέδια για
το Σημείο Μηδέν είχαν
έντονο το πατριωτικό
στοιχείο, με τον
Libeskind να σχεδιάζει
ένα ασύμμετρο πύργο που
θύμιζε το Άγαλμα της
Ελευθερίας.
Το 2004, το έργο
ανέλαβε ένας άλλος
αρχιτέκτονας, ο David
Childs, με το δικό του
τελικό σχέδιο να είναι
πιο συμμετρικό και
παραδοσιακό. Ο πύργος
που παρουσιάστηκε το
2005 έπαιρνε οκτάγωνη
μορφή περίπου στη μέση
του και μετά
μετατρεπόταν ξανά σε ένα
τετράγωνο πρίσμα.
Οι εργασίες άρχισαν
το καλοκαίρι του 2006
και πραγματοποιήθηκαν με
πολύ αργό ρυθμό, κάτι
που είχε ως αποτέλεσμα ο
πύργος να φτάσει στο
τελικό του ύψος τον
Αύγουστο του 2012, με
τον μεταλλικό οβελίσκο
του να τοποθετείται τον
Μάιο του 2013.
Με κόστος που άγγιξε
τα 3,8 δισ. δολάρια, το
One World Trade
δυσκολεύτηκε να
προσελκύσει ενοικιαστές.
Η Wall Street Journal
έγραφε πέρυσι ότι επτά
χρόνια αφότου άνοιξε τις
πόρτες του, δεν είχε
καταφέρει ακόμα να
βγάλει κέρδος. Σίγουρα
δεν βοήθησε και η
πανδημία, όταν κάποιες
από τις εταιρείες που
είχαν εκεί τα γραφεία
τους επιχείρησαν να
ξενοικιάσουν χώρους ή να
επαναδιαπραγματευτούν τα
ενοίκια.
Για χρόνια, το
ενδιαφέρον των
ενοικιαστών για τον
πύργο ήταν χαμηλό, καθώς
πολλοί δεν ήθελαν να
συνδεθούν με αυτή τη
μελανή σελίδα της
αμερικανικής ιστορίας. «Όποτε
κάναμε διαπραγματεύσεις
με μεγάλους ενοικιαστές,
πάντα υπήρχε ένα άτομο
που συμμετείχε που έλεγε
ότι δεν νιώθει άνετα να
βρίσκεται στο σημείο
αυτό. Έτσι, καταλήξαμε
να νοικιάζουμε σε
μικρότερες εταιρείες,
όπου ο CEO μπορούσε να
πει στον κόσμο: Εάν δεν
θέλετε να έρθετε εδώ,
δεν είστε αναγκασμένοι»,
εξηγούσε τότε ο Douglas
Durst, ένας
κατασκευαστής που
συμμετείχε στην
προσπάθεια να γεμίσει ο
ουρανοξύστης.
Όμως τα τελευταία
χρόνια, οι απόψεις
φαίνεται να αλλάζουν.
Πολλοί από τους
σημερινούς εργαζόμενους
ήταν τόσο μικροί την 11η
Σεπτεμβρίου ώστε την
βλέπουν πια σαν ένα
μακρινό ιστορικό γεγονός
και όχι σαν μια
προσωπική απειλή.
«Δεν νομίζω ότι οι
περισσότεροι από τους
νέους ανθρώπους θεωρούν
το World Trade Center
επικίνδυνο. Όταν πέρασα
από συνέντευξη για τον
New Yorker και έμαθα ότι
έπρεπε να πάω στο One
World Trade, θεώρησα ότι
ήταν το πιο cool πράγμα
στον κόσμο. Δεν
σκέφτομαι καθόλου την
σύνδεση με την 11η
Σεπτεμβρίου», έλεγε στη
Wall Street Journal ένας
26χρονος δημοσιογράφος
του περιοδικού.
Πλέον, οι
κατασκευαστές που
προσπαθούν να νοικιάσουν
τους χώρους δεν ακούνε
και πολλά από τους
υποψήφιους ενοικιαστές
για τις τρομοκρατικές
επιθέσεις.
Για αυτό και τον
περασμένο Μάρτιο, το
ποσοστό των νοικιασμένων
χώρων έφτασε επιτέλους
στο 95%.