Το ευρύ αποταμιευτικό κοινό, που προσεγγίζει την επένδυση ως μέσο για υψηλότερη απόδοση υπό ελεγχόμενους όρους, φαίνεται να υιοθετεί στάση εσωστρέφειας. Αυτό μεταφράζεται σε τάση διατήρησης ρευστότητας και μεταφορά της σε ασφαλή επενδυτικά καταφύγια. Για τον καθημερινό αποταμιευτή, που δεν επενδύει σε χρυσό –παρά την επίμονη αξία της χρυσής λίρας της Τράπεζας της Ελλάδος–, τα βασικά καταφύγια είναι οι προθεσμιακές καταθέσεις και τα κρατικά ομόλογα.

Τα κρατικά ομόλογα, και ειδικότερα τα έντοκα γραμμάτια του Δημοσίου, συνεχίζουν να προσφέρουν ανταγωνιστικές αποδόσεις. Στη δευτερογενή αγορά, η απόδοσή τους κυμαίνεται γύρω στο 2%. Ενδεικτικά, τα ετήσια έντοκα που ωριμάζουν τον Μάρτιο του 2026 αποδίδουν λίγο κάτω από 2%, ενώ η τελευταία δημοπρασία για τρίμηνα έντοκα (13 εβδομάδων) έδωσε επιτόκιο 2,03%. Για τα ετήσια έντοκα, η επόμενη προγραμματισμένη δημοπρασία (διάρκειας 52 εβδομάδων) είναι στις αρχές Ιουνίου, με ανοιχτό το ενδεχόμενο περαιτέρω μείωσης των επιτοκίων του ευρώ μέχρι τότε.

Άλλη εναλλακτική χωρίς ρίσκο είναι οι προθεσμιακές καταθέσεις, οι οποίες –ανάλογα με το ποσό και τη διάρκεια– αποδίδουν περισσότερο από τους απλούς καταθετικούς λογαριασμούς, παρά την καθοδική πορεία των επιτοκίων.

Προϊόντα όπως τα αμοιβαία κεφάλαια διαχείρισης διαθεσίμων προσελκύουν επίσης το ενδιαφέρον όσων αναζητούν επενδύσεις χαμηλού κινδύνου. Αυτά τα κεφάλαια επενδύουν σε κρατικά ομόλογα και προθεσμιακές καταθέσεις, ακολουθώντας αντίστοιχη λογική με έναν συντηρητικό αποταμιευτή. Το ελληνικό κοινό δείχνει αυξανόμενη εμπιστοσύνη στα αμοιβαία κεφάλαια, επιλέγοντας λύσεις ανάλογες με το επενδυτικό του προφίλ – είτε συντηρητικό, είτε μετριοπαθές, είτε πιο επιθετικό.

Ανθεκτικότητα σε έντονες διακυμάνσεις εμφανίζουν και τα ομολογιακά αμοιβαία προκαθορισμένης διάρκειας, τα οποία, λόγω της δομής τους, επιτρέπουν στον επενδυτή να γνωρίζει εκ των προτέρων πότε θα εισπράξει κεφάλαιο και τόκους.

Σε κάθε περίπτωση, η παρούσα συγκυρία συνιστά πρόκληση για τον τραπεζικό τομέα, που επιδιώκει ενίσχυση των εσόδων του από τη διαχείριση επενδυτικών προϊόντων (asset management), προσκαλώντας το κοινό να τοποθετηθεί σε επενδυτικές λύσεις. Αν και αυτή είναι μια παγκόσμια τάση, ιδίως σε περιβάλλον μειούμενων επιτοκίων, οι πρόσφατες εξελίξεις λειτουργούν ως φραγμός, περιορίζοντας τη διάθεση για ανάληψη επενδυτικού ρίσκου.