|
Το
ενδεχόμενο «αναδρομικής»
ρύθμισης, με βάση την
ισοτιμία κατά την
εκταμίευση των δανείων,
απορρίφθηκε εξαρχής. Στο
επίκεντρο πλέον
βρίσκεται η μετατροπή
των δανείων σε ευρώ, με
στόχο την απομείωση του
συναλλαγματικού και
επιτοκιακού κινδύνου,
μέσω παροχής ευνοϊκής
ισοτιμίας μετατροπής, η
οποία συνεπάγεται έμμεσο
«κούρεμα», καθώς και
προσφορά σταθερού
επιτοκίου χαμηλότερου
των υφιστάμενων σταθερών
επιτοκίων στεγαστικών
δανείων.
Η
ρύθμιση δεν προβλέπει
δημοσιονομικό κόστος,
ενώ σύμφωνα με τις
πρώτες εκτιμήσεις, το
δυνητικό κόστος για τις
τράπεζες και τις
εταιρείες διαχείρισης
(servicers) εκτιμάται σε
περίπου 750 εκατ. ευρώ,
με την προϋπόθεση ότι θα
συμμετάσχει σημαντικό
ποσοστό των
δανειοληπτών.
Μέχρι
στιγμής έχουν καθοριστεί
τρία βασικά στοιχεία της
ρύθμισης:
Κατηγοριοποίηση με βάση
εισοδηματικά και
περιουσιακά κριτήρια:
Στην
πρώτη κατηγορία,
για μονοπρόσωπο
νοικοκυριό, το
εισοδηματικό όριο είναι
11.000 ευρώ και η αξία
ακίνητης περιουσίας έως
150.000 ευρώ.
Για
ζευγάρι με ένα παιδί, το
όριο εισοδήματος φτάνει
τα 14.500 ευρώ και η
περιουσία τα 160.000
ευρώ.
Στη
δεύτερη κατηγορία,
τα αντίστοιχα όρια για
οικογένεια με ένα παιδί
διαμορφώνονται σε 18.500
ευρώ και 200.000 ευρώ.
Στην
τρίτη κατηγορία,
το εισόδημα φτάνει τις
22.000 ευρώ και η
ακίνητη περιουσία τις
240.000 ευρώ.
Καθορισμός επιτοκίων:
2,3% για
την πρώτη κατηγορία
2,5% για
τη δεύτερη
2,7% για
την τρίτη
Επίπεδα
«κουρέματος» της οφειλής:
Έως 25%
στην πρώτη κατηγορία
20% στη
δεύτερη
15% στην
τρίτη
Στα
παραπάνω θα προστεθούν
και πρόσθετα κριτήρια,
όπως η ύπαρξη
καταθέσεων, μετοχών και
άλλων κινητών
περιουσιακών στοιχείων.
Επιπλέον, προβλέπεται
τέταρτη κατηγορία,
στην οποία εντάσσονται
όλοι οι υπόλοιποι
δανειολήπτες χωρίς
εισοδηματικά ή
περιουσιακά κριτήρια, με
σταθερό επιτόκιο 2,9%
και «κούρεμα» 10%.
Η
προτεινόμενη ρύθμιση
απέχει από τις
προσδοκίες δανειοληπτών
που ήλπιζαν σε μείωση
έως και 50% του χρέους,
λόγω των σοβαρών
επιβαρύνσεων που
προκάλεσε η δυσμενής
μεταβολή της ισοτιμίας.
Ως εκ τούτου, θεωρείται
σχεδόν βέβαιο ότι θα
συνεχιστούν οι
δικαστικές διεκδικήσεις
από πλευράς των
δανειοληπτών, ενώ δεν
αποκλείεται και η
αναζωπύρωση πολιτικών
αντιπαραθέσεων γύρω από
το θέμα.
Τέλος,
ένα κρίσιμο ερώτημα
είναι κατά πόσο η
ρύθμιση μπορεί να
καθιστά βιώσιμα τα
συγκεκριμένα δάνεια.
Στην περίπτωση των
προβληματικών δανείων, η
αντιστροφή της
υφιστάμενης κατάστασης
δεν είναι καθόλου απλή.
Υπάρχει και μια δεύτερη
κατηγορία δανείων, τα
ενήμερα δάνεια με
ρυθμίσεις τύπου
"step-up", όπου
εφαρμόστηκε μειωμένη
δόση για αρκετά χρόνια
(π.χ. για μία δεκαετία),
η οποία όμως στο μέλλον
θα αυξηθεί στο αρχικό
ύψος, γεγονός που
συνιστά μελλοντική
επιβάρυνση για τον
δανειολήπτη.
|
