Ωστόσο, όπως αποκαλύπτει το Politico, οι διαπραγματεύσεις των Ευρωπαίων με τον Trump απλά δεν ξεκίνησαν ποτέ.

Oι διαπραγματευτές της Ε.Ε. προσπάθησαν να φέρουν στον πρόεδρο των ΗΠΑ την ενεργειακή προσφορά τους, όμως πολλές φορές, έπεφταν πάνω σε έναν τοίχο γραφειοκρατίας και αδιαφορίας στην Ουάσιγκτον.

Πραγματικά, τις εβδομάδες μετά την εκλογή του Trump, η ΕΕ προσφέρθηκε να ξεκινήσει συνομιλίες για την αγορά ενέργειας από τις ΗΠΑ, με την von der Leyen να σχηματίζει μια ομάδα αξιωματούχων που ανέλαβε να διευθετήσει τα logistics.

«Προτεραιότητα είναι να κάνουμε μια συζήτηση, να ανοίξουμε δίαυλο επικοινωνίας νωρίς, να συζητήσουμε τα κοινά συμφέροντα και μετά να είμαστε έτοιμοι να διαπραγματευτούμε», δήλωσε εκπρόσωπος της Κομισιόν την επομένη της ορκωμοσίας του Trump.

Άλλωστε, το αμερικανικό LNG βρέθηκε στο επίκεντρο της πολιτικής και του προκατόχου της von der Leyen, Jean-Claude Juncker. Το 2018 ο τότε πρόεδρος της Κομισιόν έπεισε τον Trump να σταματήσει τους προγραμματισμένους δασμούς δίνοντας -μεταξύ άλλων- την υπόσχεση να ενισχύσει τις αγορές LNG από τις ΗΠΑ και να κατασκευάσει περισσότερα terminals για την εισαγωγή αμερικανικού αερίου.

Όμως, μετά την επανεκλογή του, ο Trump είπε ότι η Ευρώπη έπρεπε να προχωρήσει ακόμη περισσότερο. Τον Δεκέμβριο, κάλεσε την Ε.Ε.  «να καλύψει το τεράστιο έλλειμμά της με τις ΗΠΑ με μεγάλης κλίμακας αγορές αμερικανικού πετρελαίου και φυσικού αερίου», αν θέλει να αποφύγει τους δασμούς.

Ωστόσο, οι διπλωμάτες δυσκολεύονται να βρουν ένα μονοπάτι για να κινηθούν, εν μέσω των αλλαγών προσωπικού και της μετατόπισης του κέντρου βάρους της εξουσίας εντός της νέας κυβέρνησης.

Δεν είναι μόνο ότι δεν μπόρεσαν να εντοπίσουν τα πρόσωπα-κλειδιά μέσα στην αμερικανική κυβέρνηση με τα οποία έπρεπε να μιλήσουν. Την κατάσταση περιέπλεξε ακόμα περισσότερο το γεγονός ότι η κυβέρνηση Trump προτιμούσε να επικοινωνεί απευθείας με τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, παρότι οι Βρυξέλλες διαδραματίζουν έναν κεντρικό ρόλο στην εμπορική πολιτική της Ε.Ε.

Όμως ακόμα και οι αξιωματούχοι των ευρωπαϊκών χωρών που εξέφρασαν την προθυμία να αγοράσουν περισσότερο αμερικανικό LNG  στην Ουάσιγκτον, δεν έλαβαν κάποια σαφή απάντηση από τις ΗΠΑ για το πώς θα λειτουργούσε αυτή η συμφωνία και τι θα έπαιρνε η Ευρώπη για αντάλλαγμα.

Πέραν αυτών των διπλωματικών εμποδίων, πολλές χώρες αντιμετώπιζαν και εσωτερικά προβλήματα, καθώς εμφανίζουν ήδη πολύ μεγάλη εξάρτηση από το αμερικανικό φυσικό αέριο. «Δεν υπάρχουν και πολλά παραπάνω που να μπορούμε να κάνουμε», είπε ο Γερμανός αντικαγκελάριος Robert Habeck τον Ιανουάριο, σημειώνοντας ότι το 90% του LNG της χώρας του προέρχεται ήδη από αμερικανικές πηγές.

Άλλοι τόνιζαν ότι η όποια συμφωνία με τις ΗΠΑ υπονομεύει την ευρωπαϊκή προσπάθεια ενεργειακής μετάβασης. Οι χώρες της Ε.Ε. θα πρέπει «να επικεντρωθούν στο να απαλλαγούν από τα ορυκτά καύσιμα και όχι να βρουν νέες αγορές από τις οποίες να τα αποκτήσουν», δήλωσε ο Φινλανδός υπουργός Ενέργειας και Περιβάλλοντος Kai Mykkänen.

Όμως η αλήθεια είναι ότι πέραν των όποιων διαπραγματεύσεων, οι ίδιες οι δυνάμεις της αγοράς αυξάνουν την εξάρτηση της Ευρώπης από την αμερικανική ενέργεια.

Η Ευρώπη καλείται να ξαναγεμίσει τις αποθήκες της, οι οποίες θα είναι γεμάτες μόλις στο ένα τρίτο με τη λήξη του χειμώνα, σε μία εποχή που οι εισαγωγές αμερικανικού LNG αυξάνονται, φτάνοντας στο ρεκόρ των 5,59 εκατ. μετρικών τόνων τον Μάρτιο.

Όμως, σε αντίθεση με την πρώτη του θητεία, αυτά φαίνεται να μην έχουν τόσο μεγάλη σημασία για τον Trump. Δυνατότερος αυτή τη φορά, ο Αμερικανός πρόεδρος ενδιαφέρεται περισσότερο να αναδιαμορφώσει την παγκόσμια τάξη στην οικονομία. Και οι όποιες υποχωρήσεις της Ευρώπης στις απαιτήσεις του, απλά δεν δουλεύουν, όπως διαπίστωσε η Ευρώπη.