Όπως γράφει ο Διαμαντής Σεϊτανίδης στην Ημερησία:

Η διπλή στρατηγική της ΝΔ

Η κυβερνητική παράταξη έχει διακηρυγμένο σκοπό την επίτευξη της αυτοδυναμίας στις επαναληπτικές εκλογές της ενισχυμένης αναλογικής, πράγμα που προεξοφλεί ότι στις πρώτες κάλπες, που θα γίνουν με το σύστημα της απλής αναλογικής, δεν θα προκύψει κυβέρνηση.

Αυτό σημαίνει ότι σε Μαξίμου και Πειραιώς εκπονούν διπλή στρατηγική, που μεγιστοποιεί το εκλογικό αποτέλεσμα την πρώτη Κυριακή, ώστε να είναι ευκολότερη η αυτοδυναμία στην επόμενη κάλπη.

«Ο Μητσοτάκης κυνηγά τα ποσοστά», λέει στην «Η» σημαίνον κοινοβουλευτικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας και πρώην υπουργός, ο οποίος προσθέτει: «Για να πετύχει την αυτοδυναμία, ξέρει ότι αντίπαλός του δεν είναι ο Τσίπρας αλλά το εκλογικό ποσοστό που χρειάζεται για να έχει τουλάχιστον 151 βουλευτές. Ο ίδιος βέβαια θα ήθελε να έχει τουλάχιστον 154, για να μην αντιμετωπίσει όσα ο πατέρας του, που κυβέρνησε τρία χρόνια με μόλις 150 βουλευτές λόγω του εκλογικού νόμου που είχε φτιάξει τότε ο Μένιος Κουτσόγιωργας».

Για να μπορέσει να επιτύχει αυτά τα ποσοστά (πάνω από 33% την πρώτη μάχη της απλής αναλογικής, ώστε να αγγίξει το 38% στην επαναληπτική εκλογή) ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρέπει να καταφέρει δυο πράγματα ταυτόχρονα:

Πρώτον, να ελαχιστοποιήσει τις όποιες απώλειες προς τα δεξιά του, και

δεύτερον, να αναδείξει διακομματικά χαρακτηριστικά που θα του δώσουν πρόσβαση σε δεξαμενές πολιτών οι οποίοι δεν ανήκουν στην παραδοσιακή Δεξιά ή την Κεντροδεξιά.

Ως προς το πρώτο, φαίνεται ότι τα αποτελέσματα ως τώρα είναι ικανοποιητικά, αν και όχι τα καλύτερα δυνατά: Η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου θα είναι, εκτός μεγάλου απροόπτου, και στην επόμενη Βουλή, ενώ απειλεί με είσοδο -που ευλόγως δεν καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις- και το κόμμα Κασιδιάρη.

Πέραν αυτών, δεν υπάρχει ως τώρα μια πολιτική δύναμη ή ένα πρόσωπο που θα μπορούσε να συσπειρώσει τις διάσπαρτες δεξιές ομάδες σε κοινά ψηφοδέλτια, με αποτέλεσμα να κυριαρχεί στο χώρο αυτό η λογική της «χαμένης ψήφου» που οδηγεί πολλούς στη Νέα Δημοκρατία.

Ως προς το δεύτερο, με ικανοποίηση το Μέγαρο Μαξίμου σημειώνει ότι το πρόσωπο του πρωθυπουργού συγκεντρώνει ευρείες δεξαμενές πολιτών από το χώρο του μετριοπαθούς Κέντρου, η προσωπική του επιρροή ξεπερνά την επιρροή της ΝΔ (που προηγείται εμφανώς του ΣΥΡΙΖΑ σε όλες τις μετρήσεις), ενώ η διαφορά καταλληλότητας μεταξύ Μητσοτάκη - Τσίπρα είναι τεράστια.

«Ολο αυτό βέβαια», συμπληρώνει ο συνομιλητής μας, «πρέπει να μετατραπεί σε επιλογή στην κάλπη κι όχι απλώς σε προσωπική συμπάθεια προς τον Μητσοτάκη. Εχουμε χάσει μερικούς από όσους μας ψήφισαν το 2019, αλλά μπορούμε να κερδίσουμε άλλους, οπότε να κινηθούμε στη δεύτερη εκλογική μάχη κοντά στα ποσοστά που μας έφεραν στην εξουσία».

Ο στόχος του ΣΥΡΙΖΑ

Αντίθετα, η αξιωματική αντιπολίτευση έχει ως πρώτιστο εκλογικό στόχο τη δημιουργία της «προοδευτικής κυβέρνησης» για την οποία έχει μιλήσει από καιρό ο Αλέξης Τσίπρας.

Αυτό σημαίνει ότι σκοπός της Κουμουνδούρου είναι την πρώτη Κυριακή, της απλής αναλογικής, τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, ίσως και του ΜέΡΑ25 να δίνουν κοινοβουλευτική πλειοψηφία, οπότε δεν θα χρειαστεί ούτε υπηρεσιακή κυβέρνηση, ούτε επαναληπτικές εκλογές.

Σε αυτό το πλαίσιο, ιδιαίτερη ικανοποίηση στην ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ δημιουργούν οι δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι αυξάνεται σημαντικά το ποσοστό των ερωτώμενων που απαντούν θετικά στην προοπτική μιας κυβέρνησης συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ. Πιστεύουν επίσης ότι όσο πλησιάζουμε προς τις κάλπες της προσεχούς άνοιξης, τόσο αυτό το ποσοστό θα μεγαλώνει, έως ότου λάβει κινηματικά χαρακτηριστικά, οπότε η άνοδος μπορεί να είναι χωρίς ταβάνι!

Με αυτά τα δεδομένα, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ παρακάμπτει στην ανάγνωση των δημοσκοπήσεων τόσο την περίφημη «πρόθεση ψήφου» όσο και τις συγκρίσεις προσώπων «που ποτέ δεν απεικόνιζαν την πραγματικότητα και πάντα ευνοούσαν τον εκάστοτε πρωθυπουργό» όπως λέει βουλευτής της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Επικεντρώνει την προσοχή και τη στρατηγική της στην ωρίμανση της προοπτικής δημιουργίας προοδευτικής κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς εκτιμά ότι -εάν τα εκλογικά ποσοστά της απλής αναλογικής το επιτρέψουν- η πίεση θα είναι τόσο μεγάλη προς τον Νίκο Ανδρουλάκη, ώστε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν θα μπορέσει να αντισταθεί και να αναδεχθεί τόσο μεγάλο πολιτικό κόστος ως ο πολιτικός που «θα ξαναφέρει από το παράθυρο τον Μητσοτάκη».