Προκειμένου να αποφύγει αυτές τις μελλοντικές επιβαρύνσεις, ο ΟΔΔΗΧ (Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους) προχώρησε στην επαναγορά των τίτλων αυτών, οι οποίοι διαπραγματεύονται στη δευτερογενή αγορά σε τιμές πολύ χαμηλότερες της ονομαστικής τους. Την προηγούμενη εβδομάδα, κατατέθηκε αγωγή κατά της Wilmington Trust, διαχειρίστριας των warrants, με στόχο να αναγνωριστεί η νομιμότητα της προσφοράς εξαγοράς όλων των ανεξόφλητων τίτλων και να επικυρωθεί ο τρόπος υπολογισμού της τιμής τους.

Η προσφυγή αυτή έρχεται ως απάντηση στις ενστάσεις κάποιων επενδυτών, οι οποίοι αμφισβήτησαν τη νομιμότητα της ειδοποίησης πρόωρης εξαγοράς, καθώς και την ορθότητα της αποτίμησης. Η ταυτότητα των επενδυτών αυτών δεν έχει αποκαλυφθεί. Το ελληνικό Δημόσιο εκπροσωπείται από το δικηγορικό γραφείο Cleary Gottlieb Steen & Hamilton.

Είναι αξιοσημείωτο ότι ανάλογα GDP-linked warrants έχουν χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν και από χώρες όπως η Αργεντινή και η Ουκρανία σε αναδιαρθρώσεις χρέους, με την πρώτη να εμπλέκεται σήμερα σε δικαστική διαμάχη με hedge funds για το θέμα αυτό.

Η κίνηση της Ελλάδας στοχεύει στην πρόληψη πιθανών μελλοντικών αγωγών και σε σημαντική εξοικονόμηση πόρων. Αντί να καταβάλει 375 εκατ. ευρώ το 2027 — ποσό που προβλέπεται στη συμφωνία εφόσον πληρούνται οι σχετικοί όροι — η χώρα επιχειρεί να εξαγοράσει τώρα τα warrants με κόστος μόλις 156 εκατ. ευρώ.

Η αξία των τίτλων αυτών στη δευτερογενή αγορά είναι σήμερα σχετικά χαμηλή, εν μέρει λόγω της περιορισμένης ρευστότητας, γεγονός που δυσχεραίνει την αποτίμησή τους. Σύμφωνα με στοιχεία του Bloomberg, η τιμή τους κυμαίνεται κοντά στα 30 σεντς ανά ευρώ, από 38 σεντς στις 4 Απριλίου όταν εκδόθηκε η σχετική ειδοποίηση εξαγοράς. Η τιμή που προσφέρθηκε για την επαναγορά είναι περίπου 25 σεντς, με βάση τα στοιχεία της Ηλεκτρονικής Δευτερογενούς Αγοράς Τίτλων της Τράπεζας της Ελλάδος, όπως ανέφεραν τρεις γνώστες της υπόθεσης.