|
Σε
σύγκριση με την Αμερική,
η Ευρώπη είναι μια μικρή
χώρα όσον αφορά τις
διαστημικές
επιχειρήσεις. Η
αμερικανική κυβέρνηση
δαπανά για το διάστημα
77 δισ. δολάρια ετησίως.
Ο
Kai-Uwe
Schrogl,
ειδικός σύμβουλος του
Josef
Aschbacher,
του επικεφαλής του
ESA,
υπολογίζει τις
ευρωπαϊκές δαπάνες σε
περίπου 10 δισ. δολάρια.
Όμως, και οι ιδιωτικές
διαστημικές επιχειρήσεις
της Ευρώπης βρίσκονται
έτη φωτός πίσω από την
SpaceX
του
Elon
Musk,
για παράδειγμα, η οποία
πέρυσι πραγματοποίησε
πάνω από τις μισές
εκτοξεύσεις πυραύλων
παγκοσμίως.
Παρόλα
αυτά, ο
ESA
καταφέρνει να αυξήσει το
ενδιαφέρον για τη
διαστημική βιομηχανία
της Ευρώπης. Έχει
υπογράψει συμφωνίες με
72 επενδυτές, μεταξύ των
οποίων εταιρείες
επιχειρηματικού
κεφαλαίου, τράπεζες και
δημόσια ιδρύματα. Πέρυσι
οι ευρωπαϊκές
διαστημικές νεοφυείς
επιχειρήσεις
συγκέντρωσαν πάνω από
1,5 δισ. ευρώ, 56%
περισσότερα από ό,τι το
2023. Ο
ESA
εκτιμά ότι από το 2019
έως το 2024 το μερίδιο
των παγκόσμιων ιδιωτικών
επενδύσεων στο διάστημα
που καταλαμβάνουν οι
ευρωπαϊκές εταιρείες
αυξήθηκε από 3% σε 22%,
χάρη κυρίως στο
ενδιαφέρον από πελάτες
του τομέα της άμυνας.
Η
Γερμανία, η μεγαλύτερη
οικονομία της Ευρώπης
και εδώ και καιρό έδρα
αρκετών διαστημικών
νεοφυών επιχειρήσεων,
επιδιώκει επίσης να
ενισχύσει τις επενδύσεις
στον κλάδο. Αυτόν τον
μήνα η κυβέρνηση
παρουσίασε την πρώτη της
διαστημική στρατηγική,
υποσχόμενη, έως το 2030,
να διαθέσει 35 δισ. ευρώ
στη στρατιωτική
διαστημική τεχνολογία. Η
Isar
Aerospace,
η οποία κατασκευάζει
πυραύλους για δορυφόρους
στο
Ottobrunn,
στην «Space
Valley»,
ένα βιομηχανικό
σύμπλεγμα κοντά στο
Μόναχο, είναι μεταξύ
εκείνων που ελπίζουν να
επωφεληθούν από τις
δαπάνες . Ο πρώτος της
πύραυλος, που
εκτοξεύθηκε στη Νορβηγία
τον Μάρτιο, συνετρίβη
στη θάλασσα μετά από 30
δευτερόλεπτα, αλλά
παρείχε πολύτιμα
δεδομένα για μια άλλη
εκτόξευση που
προγραμματίζεται τους
επόμενους μήνες.
Οι
γείτονες της Γερμανίας
είναι εξίσου δραστήριοι.
Αυτόν τον μήνα η Γαλλία
παρουσίασε τη δική της
νέα διαστημική
στρατηγική. Τον
Οκτώβριο, μετά από
χρόνια διαβουλεύσεων, η
Airbus
και η
Thales,
αμφότερες με έδρα τη
Γαλλία, και η ιταλική
Leonardo
συμφώνησαν να
συγχωνεύσουν τις
διαστημικές τους
επιχειρήσεις. Το πρότυπο
για την κοινοπραξία
είναι η
MBDA,
μια εταιρεία κατασκευής
πυραύλων που
δημιουργήθηκε το 2001
από την
Airbus,
τη
Leonardo
και την
BAE
Systems,
μια βρετανική αμυντική
εταιρεία.
Η Ευρώπη
επιθυμεί διακαώς να
μειώσει την εξάρτησή της
από τις δυνατότητες
που
της προσφέρει η Αμερική
στο διάστημα. Για
παράδειγμα, η ήπειρος θα
ήθελε να απεξαρτηθεί από
το
Starlink,
την υπηρεσία
δορυφόρου-διαδικτύου της
SpaceX,
η οποία υπήρξε ζωτικής
σημασίας στην αμυντική
προσπάθεια της
Ουκρανίας. Ωστόσο, αυτό
δεν θα είναι εύκολο. Η
γαλλική
Eutelsat,
η οποία διαχειρίζεται το
OneWeb,
έναν ανταγωνιστή της
Starlink,
λειτουργεί επίσης στην
Ουκρανία με γερμανική
χρηματοδότηση, αλλά δεν
μπορεί να φτάσει την
κλίμακα ή τις τιμές της.
Τον Δεκέμβριο του
περασμένου έτους η ΕΕ
ξεκίνησε μια πρωτοβουλία
ύψους 10,6 δισ. ευρώ για
την ανάπτυξη του
IRIS2,
ενός άλλου αστερισμού
δορυφόρων, το οποίο θα
διαθέτει μόνο 290
δορυφόρους έναντι των
9.100 που διαθέτει
σήμερα η
Starlink,
και θα είναι
λειτουργικός το νωρίτερο
το 2030.
Η Ευρώπη
έχει ήδη κάνει
αξιοθαύμαστα πράγματα
στο διάστημα: Ο κ.
Schrogl
επισημαίνει τον
Κοπέρνικο, ένα πρόγραμμα
παρατήρησης της Γης, και
το
Galileo,
ένα σύστημα δορυφορικής
πλοήγησης με μεγαλύτερη
ακρίβεια από το
αμερικανικό
GPS.
Η ήπειρος μπορεί να μην
φτάσει ποτέ εμπορικά την
Αμερική στο διάστημα –
αλλά αυτά που
διακυβεύονται είναι
περισσότερα από τα
χρήματα.
Πηγή:
The Economist
|
