Όπως σημειώνει ο Economist, η διεθνής οικονομία επωφελήθηκε από το γεγονός ότι ο δασμολογικός πόλεμος εξελίχθηκε ηπιότερα απ’ ό,τι αναμενόταν. Οι αρχικές εξαγγελίες του Trump έκαναν λόγο για δασμούς έως και 28%, αλλά τελικά αυτοί διαμορφώθηκαν γύρω στο 10%. Παράλληλα, η χαλαρή νομισματική πολιτική στήριξε τη ζήτηση, περιορίζοντας τις επιπτώσεις των εμπορικών μέτρων. Ωστόσο, ο κίνδυνος νέων επιθετικών κινήσεων παραμένει, καθώς η Ουάσινγκτον μπορεί ανά πάσα στιγμή να επιβάλει επιπλέον δασμούς.

Στο μεταξύ, οι αγορές δείχνουν εμπιστοσύνη στη διατηρησιμότητα της ανάπτυξης. Οι επενδυτές αναμένουν θετικά εταιρικά αποτελέσματα για το τρίτο τρίμηνο, μετά την αύξηση της παγκόσμιας κερδοφορίας κατά 7% στο δεύτερο τρίμηνο, ενώ ο δείκτης MSCI ACWI κινείται σε ιστορικά υψηλά επίπεδα.

Παράλληλα, αρκετές από τις αρχικές ανησυχίες έχουν περιοριστεί. Ένα βασικό ζήτημα αφορά τον ρόλο της τεχνητής νοημοσύνης: ορισμένοι θεωρούσαν ότι η ΑΙ ήταν ο μοναδικός παράγοντας που στήριζε την ανάπτυξη, κάτι που θα καθιστούσε την οικονομία ευάλωτη αν μειωνόταν το επενδυτικό ενδιαφέρον. Ωστόσο, στοιχεία δείχνουν ότι μόλις το ένα τρίτο των επενδύσεων σε εξοπλισμό και λογισμικό στις ΗΠΑ σχετίζεται με την ΑΙ, γεγονός που μετριάζει τον κίνδυνο υπερβολικής εξάρτησης.

Ένας δεύτερος προβληματισμός αφορά την αγορά εργασίας. Αν και η δημιουργία νέων θέσεων στις ΗΠΑ έχει επιβραδυνθεί, η έρευνα του Yale Budget Lab καταλήγει πως δεν υπάρχουν ενδείξεις σοβαρής αναταραχής λόγω της τεχνητής νοημοσύνης. Στον υπόλοιπο ΟΟΣΑ, η απασχόληση αυξήθηκε κατά 3 εκατομμύρια θέσεις το πρώτο εξάμηνο του έτους.

Τρίτος παράγοντας ανησυχίας είναι η καταναλωτική εμπιστοσύνη. Παρότι έχει ανακάμψει από τα χαμηλά της άνοιξης, παραμένει αισθητά κάτω από τα προ πανδημίας επίπεδα. Ο διεθνής δείκτης αβεβαιότητας για την οικονομική πολιτική παραμένει υψηλός, όπως και οι διαδικτυακές αναζητήσεις για τους «δασμούς», υποδεικνύοντας ότι οι κινήσεις του Trump συνεχίζουν να προκαλούν ανησυχία.

Παρά τη διαρκή αβεβαιότητα, η μέχρι στιγμής ανθεκτικότητα των αγορών και της πραγματικής οικονομίας δείχνει ότι η παγκόσμια ανάπτυξη έχει αποκτήσει μεγαλύτερη ικανότητα προσαρμογής στις «κρίσεις». Αν και κανείς δεν αποκλείει νέα επεισόδια αστάθειας, το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα φαίνεται να αντέχει πολύ περισσότερο απ’ ό,τι προέβλεπαν οι απαισιόδοξοι του περασμένου Απριλίου.