|
Πίεση στους στρατηγικούς
τομείς
Η μείωση των
εξαγωγών σπάνιων γαιών
(-5,7%) υποδηλώνει ότι
το Πεκίνο εξακολουθεί να
χρησιμοποιεί κρίσιμες
πρώτες ύλες ως
γεωοικονομικό όπλο
απέναντι στην
Ουάσιγκτον. Από την
άλλη, η εκτίναξη
των εισαγωγών σόγιας
(36%) δείχνει τη
στρατηγική στόχευση της
Κίνας στην
επισιτιστική αυτάρκεια
μέσω διαφοροποίησης
εφοδιασμού.
Η συμφωνία της Γενεύης
σε κρίσιμο σταυροδρόμι
Η αναμενόμενη
αποκλιμάκωση
δεν έχει ακόμη
αποτυπωθεί στα στοιχεία
– αναλυτές προβλέπουν
ότι ο Ιούνιος μπορεί να
προσφέρει
ενδείξεις ανάκαμψης,
ιδίως στους τομείς των
ηλεκτρομηχανικών
συστημάτων. Η
δεύτερη φάση
διαπραγματεύσεων
που ξεκινά σήμερα στο
Λονδίνο, με συμμετοχή
κορυφαίων Αμερικανών
αξιωματούχων, αναμένεται
να κρίνει την πραγματική
βιωσιμότητα της
εμπορικής ειρήνης.
Διαφωνίες και εντάσεις
παραμένουν
Παρά την προσωρινή
αναστολή επιπλέον
δασμών, παραμένει
έντονη η
καχυποψία
εκατέρωθεν: η Κίνα
κατηγορείται για
καθυστερήσεις στις
εγκρίσεις εξαγωγών,
ενώ η Ουάσιγκτον
επιβάλλει νέους
περιορισμούς σε
φοιτητικές θεωρήσεις
και τεχνολογικές
εξαγωγές. Η
γεωπολιτική αντιπαράθεση
επεκτείνεται έτσι
πέραν των
εμπορικών ροών,
αγγίζοντας ζητήματα
τεχνολογικής κυριαρχίας
και στρατηγικής
αυτονομίας.
Και τώρα τι;
Ο
Ιούνιος θα λειτουργήσει
ως βαρόμετρο
για την πορεία της
αποκλιμάκωσης: θετικά
στοιχεία στις εξαγωγές
μπορεί να ενισχύσουν την
αμοιβαία εμπιστοσύνη.
Οι
διαπραγματεύσεις
στο Λονδίνο
είναι κρίσιμες για να
καθοριστεί το μέλλον των
δασμών και να δοθεί
σαφής πολιτική
κατεύθυνση.
Η
τεχνολογική
αντιπαράθεση
και η χρήση των
πρώτων υλών ως
εργαλείο πίεσης δείχνουν
ότι η σύγκρουση έχει
μετατραπεί από απλό
εμπορικό πόλεμο σε
δομική
στρατηγική αντιπαλότητα.
Σε αυτό
το πλαίσιο, η εμπορική
σχέση ΗΠΑ–Κίνας ίσως να
περάσει σε μια
μακροχρόνια φάση
"ελεγχόμενης σύγκρουσης",
με στιγμές αποκλιμάκωσης
αλλά και συνεχή
στρατηγικό ανταγωνισμό.
|
