Στον αντίποδα, χώρες που αντιμετωπίζουν οικονομικές αναταράξεις, όπως η Τουρκία και η Αργεντινή, στρέφονται στα ψηφιακά νομίσματα ως καταφύγιο απέναντι στην υποτίμηση των τοπικών νομισμάτων και τον υπερπληθωρισμό. Ανάλογη είναι η περίπτωση της Βραζιλίας, όπου το νεανικό προφίλ του πληθυσμού και η ταχύτατη ψηφιοποίηση των πληρωμών καθιστούν τα crypto ολοένα πιο δημοφιλή.

Η Ινδία, με πάνω από 90 εκατομμύρια κατόχους, αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες κοινότητες χρηστών παγκοσμίως, παρότι η κυβέρνηση έχει υιοθετήσει αυστηρό φορολογικό καθεστώς. Στην Κίνα, παρά τις απαγορεύσεις στο mining και την εμπορία, δεκάδες εκατομμύρια πολιτών συνεχίζουν να επενδύουν σε crypto μέσω ξένων πλατφορμών, ενώ το κράτος προωθεί το δικό του ψηφιακό γουάν ως ελεγχόμενη εναλλακτική.

Στις ανεπτυγμένες οικονομίες της Δύσης, ο Καναδάς και οι ΗΠΑ διαμορφώνουν θεσμικά εργαλεία που ενισχύουν τη νομιμοποίηση των crypto, όπως τα Bitcoin ETF, ενώ η Βραζιλία στη Λατινική Αμερική καινοτομεί επιτρέποντας ακόμη και πληρωμή φόρων με Bitcoin.

Η Ελλάδα δεν μένει εκτός αυτής της δυναμικής: σύμφωνα με την ΕΚΤ, το 14% των πολιτών κατέχουν κρυπτοστοιχεία, ποσοστό από τα υψηλότερα στην ευρωζώνη. Η χώρα εναρμονίζεται ήδη με τον κανονισμό MiCA, θέτοντας σαφείς κανόνες για παρόχους υπηρεσιών, ενώ από το 2025 εισάγεται πιο συγκεκριμένο πλαίσιο φορολόγησης. Αντίστοιχα, η Κύπρος έχει εξελιχθεί σε ελκυστικό κόμβο για εταιρείες crypto που αναζητούν πρόσβαση στην ενιαία αγορά της ΕΕ.

Η εικόνα που διαμορφώνεται παγκοσμίως δείχνει ότι τα κρυπτονομίσματα παύουν να αποτελούν περιθωριακό φαινόμενο και αναδεικνύονται σε σημαντικό τμήμα της οικονομικής ζωής, άλλοτε ως επενδυτικό εργαλείο κι άλλοτε ως καθημερινό μέσο συναλλαγής ή αποταμίευσης.