Το μέγεθος των «αόρατων» εισροών υπογραμμίζει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι traders όταν προσπαθούν να προβλέψουν την πορεία των τιμών σε μια αγορά όπου ο ρόλος των κεντρικών τραπεζών γίνεται καθοριστικός. Όπως εξηγεί ο Τζεφ Κάρι της Carlyle, η Κίνα αυξάνει τις τοποθετήσεις της σε χρυσό στο πλαίσιο της στρατηγικής αποδολαριοποίησης, ενώ η πραγματική έκταση των αγορών της παραμένει αδύνατο να χαρτογραφηθεί.

Σε αντίθεση με το πετρέλαιο —το οποίο μπορεί να παρακολουθηθεί μέσω δορυφορικών δεδομένων— ο χρυσός μετακινείται χωρίς αντίστοιχη ιχνηλασιμότητα. Έτσι οι αναλυτές στρέφονται σε εναλλακτικούς δείκτες, όπως οι παραγγελίες για πρόσφατα χυτευμένες ράβδους 400 ουγκιών με διαδοχικούς σειριακούς αριθμούς, για να εντοπίσουν ενδείξεις κινήσεων της Κίνας.

Ο Μπρους Ικεμίτζου από την Ένωση Αγοράς Χρυσού της Ιαπωνίας σημειώνει ότι τα πραγματικά κινεζικά αποθέματα μπορεί να πλησιάζουν τους 5.000 τόνους — περίπου διπλάσια από αυτά που ανακοινώνονται επίσημα.

Τα τελευταία χρόνια, οι μαζικές αγορές από κεντρικές τράπεζες έχουν ενισχύσει θεαματικά την τιμή του χρυσού, που πλέον ξεπερνά τα 4.300 δολάρια ανά ουγκιά. Το ποσοστό του χρυσού στα παγκόσμια διαθέσιμα εκτός ΗΠΑ έχει αναρριχηθεί από 10% σε 26% την τελευταία δεκαετία, καθιστώντας τον το δεύτερο σημαντικότερο αποθεματικό στοιχείο μετά το δολάριο.

Παράλληλα όμως, ένα ολοένα και μικρότερο τμήμα αυτών των αγορών δηλώνεται στο ΔΝΤ — η συλλογή δεδομένων είναι προαιρετική. Στο τελευταίο τρίμηνο, μόλις το ένα τρίτο των συναλλαγών καταγράφηκε δημόσια, έναντι περίπου 90% πριν από τέσσερα έτη, σύμφωνα με εκτιμήσεις του World Gold Council βάσει στοιχείων της Metals Focus.

Αυτό το αυξανόμενο «σκοτεινό» τμήμα της αγοράς καθιστά σαφές ότι ο ρόλος των κεντρικών τραπεζών —με την Κίνα στην πρώτη γραμμή— γίνεται καθοριστικός στη διαμόρφωση της νέας εποχής για τον χρυσό.