Οι βασικοί λόγοι αποταμίευσης είναι οι διακοπές (44%), οι έκτακτες ανάγκες (41%) και η προετοιμασία για τη συνταξιοδότηση (35%). Παράλληλα, το 36% των Ευρωπαίων είναι χρεωμένο —κυρίως μέσω στεγαστικών ή καταναλωτικών δανείων— και σχεδόν οι μισοί (49%) παραδέχονται ότι δυσκολεύτηκαν να εξυπηρετήσουν τις οφειλές τους το περασμένο έτος, ενώ ένας στους πέντε (21%) έχει καθυστερημένες πληρωμές.

Στο επενδυτικό πεδίο, οι Ευρωπαίοι παραμένουν ιδιαίτερα συντηρητικοί. Πάνω από τους μισούς (51%) προτιμούν λογαριασμούς ταμιευτηρίου ή προθεσμιακές καταθέσεις, ενώ πολλοί εξακολουθούν να κρατούν μετρητά. Μόλις το 22% επενδύει σε μετοχές, αμοιβαία κεφάλαια ή ETFs, το 10% σε κρυπτονομίσματα και το 6% σε ακίνητα.

Η εικόνα επιδεινώνεται όσον αφορά τη συνταξιοδοτική προετοιμασία: μόνο το 44% γνωρίζει πόσα έχει συγκεντρώσει για τη σύνταξή του, ενώ το 41% δηλώνει ότι προετοιμάζεται ενεργά — κυρίως άνδρες και μεγαλύτερης ηλικίας άτομα. Αντίθετα, ένα 32% παραδέχεται ότι δεν έχει κάνει καμία προετοιμασία ούτε σκοπεύει να κάνει.

Η EFPA επισημαίνει ένα βαθύτερο ζήτημα: τη χαμηλή χρηματοοικονομική παιδεία στην Ευρώπη. Το 74% των πολιτών δηλώνει ότι θα ήθελε να μάθει περισσότερα για τη διαχείριση χρημάτων, αλλά μόνο το 11% γνωρίζει με ακρίβεια τα μηνιαία του εισοδήματα και μόλις το 9% καταγράφει αναλυτικά τα έξοδά του. Η EFPA Ισπανίας υπογραμμίζει ότι τα στοιχεία αυτά αποκαλύπτουν σημαντικές ελλείψεις στην κατανόηση και τον έλεγχο των προσωπικών οικονομικών, γεγονός που ενισχύει την οικονομική ανασφάλεια και περιορίζει τη δυνατότητα προγραμματισμού.

Η δημοσιοποίηση της μελέτης συμπίπτει με την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη δημιουργία «λογαριασμών αποταμίευσης και επένδυσης», με στόχο την ενεργοποίηση του ιδιωτικού πλούτου των πολιτών προς τις κεφαλαιαγορές. Η πρωτοβουλία αποσκοπεί στο να προσφέρει στους Ευρωπαίους καλύτερη πρόσβαση σε επενδυτικά προϊόντα με υψηλότερες αποδόσεις και, ταυτόχρονα, να ενισχύσει τη χρηματοδότηση των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων, μειώνοντας την εξάρτησή τους από αγορές όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες.

Καθώς η Ευρώπη επιδιώκει να ενισχύσει την ανθεκτικότητα της οικονομίας της, η χρηματοοικονομική παιδεία αναδεικνύεται σε καθοριστικό παράγοντα. Χωρίς γνώση, προγραμματισμό και κουλτούρα αποταμίευσης, η οικονομική σταθερότητα πολλών Ευρωπαίων παραμένει περισσότερο θέμα τύχης παρά στρατηγικής.