Ηταν η αρχή των καλύτερων χρόνων της ζωής μου. Από τότε μέχρι σήμερα έχω εμφανιστεί σε χιλιάδες διαφορετικές φωτογραφίες της αγοράς (χωρίς υπερβολή), σε εκατοντάδες πρωτοσέλιδα και έχω κάνει αναρίθμητες τηλεοπτικές εμφανίσεις σε όλο τον κόσμο για να μιλήσω για μετοχές. Ακόμη και σήμερα εμφανίζομαι καθημερινά στα ΜΜΕ από την αίθουσα του χρηματιστηρίου, αναλύοντας τις κινήσεις και τη μεταβλητότητα της αγοράς.

Στο τέλος άρχισαν να με αναγνωρίζουν και στον δρόμο – κάτι που έκανε περήφανη τη σύζυγό μου, Λιζ, όσο ζούσε, όπως και τα παιδιά μου, τον Μπέντζαμιν και τη Λούσι.

Προφανώς το εκφραστικό μου πρόσωπο και το ζωηρό μου ταμπεραμέντο ήταν αυτά που τράβηξαν την προσοχή του κόσμου, κάτι που ακόμη και σήμερα μου φαίνεται κάπως σουρεαλιστικό, αλλά νιώθω τιμή και ταπεινότητα που έγινα το πρόσωπο της Wall Street και του NYSE.

Αμερικανικό όνειρο

Ωστόσο, η ιστορία του ταξιδιού μου δεν περιορίζεται στις δύο δεκαετίες που έχω ζήσει ως φωτογενές είδωλο. Μεγαλώνοντας στη Νέα Υόρκη, ο κόσμος μου διαμορφώθηκε από τις εμπειρίες των γονιών μου – αμφότεροι επιζώντες του Ολοκαυτώματος που γνωρίστηκαν σε στρατόπεδο εκτοπισμένων μετά τον πόλεμο.

Ο πατέρας μου ήταν μέλος μιας ομάδας τριάντα επιζώντων οι οποίοι έγιναν οι πρώτοι Εβραίοι φοιτητές που έγιναν δεκτοί σε ιατρική σχολή της μεταπολεμικής Γερμανίας. Εμεινε εκεί μέχρι το 1949 για να πάρει το πτυχίο του και στη συνέχεια μετανάστευσε στις ΗΠΑ για να ξεκινήσει την καριέρα του ως γιατρός.

Οι γονείς μου μού έδωσαν κάθε είδους ευκαιρία και ενθάρρυναν το ερευνητικό μου πνεύμα. Ετσι, μετά το κολέγιο, όπου σπούδασα γεωργία και διεθνή χρηματοοικονομικά, άρπαξα όσες περισσότερες ευκαιρίες μπορούσα.

Δούλεψα ως πορτιέρης στο διάσημο κλαμπ Studio 54, άνοιξα δισκοπωλείο στην Μπλίκερ Στριτ στο Γκρίνουιτς Βίλατζ, και εργάστηκα ως trader εμπορευμάτων – όλα αυτά ενώ τα βράδια μελετούσα για το μεταπτυχιακό που έκανα στη διοίκηση επιχειρήσεων. Μετά από αυτή την περίοδο στη Νέα Υόρκη, βρέθηκα στη Δυτική Αφρική, όπου εργάστηκα ως λογιστής για μια νορβηγική πετρελαϊκή εταιρεία, προτού οι γονείς μου με προτρέψουν να επιστρέψω στην πατρίδα και να εγκατασταθώ μόνιμα εδώ.

Η αδρεναλίνη

Κάθε εμπειρία μου μέχρι τότε ήταν μοναδική, αλλά καμιά δεν με είχε προετοιμάσει για την ημέρα που πάτησα για πρώτη φορά το πόδι μου στην αίθουσα συναλλαγών του NYSE. Μέσω ενός ασθενούς του πατέρα μου, ο οποίος ήταν στέλεχος και εταίρος στην Cowen & Co., βρήκα το καλοκαίρι του 1985 δουλειά ως χειριστής τηλέτυπου στο NYSE – ουσιαστικά ως υπάλληλος εισαγωγής δεδομένων.

Από εκείνη τη στιγμή ήξερα ότι αυτό ήταν το μέρος στο οποίο ήθελα να μείνω για πάντα. Η αδρεναλίνη, το χάος και ο ενθουσιασμός με κατέκτησαν και με έκαναν να νιώσω ότι είχα βρει τον προορισμό μου. Σταδιακά ανέβηκα στην ιεραρχία – δουλεύοντας ως υπάλληλος στον τομέα των συναλλαγών options, στις συναλλαγές μικροεπενδυτών και στη διαχείριση εντολών από θεσμικούς επενδυτές. Μέσα σε 3,5 χρόνια απέκτησα τη θέση μου στο χρηματιστήριο και έγινα χρηματιστής στις 17 Απριλίου 1988 – όπου σχεδόν τριάντα χρόνια αργότερα ήρθε και ο γιος μου.

Οσα έχω δει

Ο δείκτης Dow Jones βρισκόταν στις 1.265 μονάδες την πρώτη μου μέρα στη δουλειά, στις 28 Μαρτίου 1985· οι συναλλαγές γίνονταν με δημοπρασίες και διά ζώσης (open-outcry), χρειάζονταν επτά ημέρες για να εκκαθαριστούν και η αγορά ήταν κυρίως μέρος για θεσμικούς επενδυτές.

Σήμερα ο Dow κινείται γύρω στις 44.000 μονάδες, το μεγαλύτερο μέρος των συναλλαγών γίνεται ηλεκτρονικά και σχεδόν ακαριαία, και εκατομμύρια νέοι μικροεπενδυτές έχουν μπει στο παιχνίδι χάρη στις δωρεάν εφαρμογές συναλλαγών και στον εκδημοκρατισμό των αγορών μέσω πλατφορμών όπως το Robinhood και το Webull.

Τέσσερις δεκαετίες μετά το ξεκίνημά μου στη Wall Street, μπορώ ειλικρινά να πω ότι ζω το όνειρο στην πιο προηγμένη κεφαλαιαγορά της ανθρώπινης ιστορίας – το τελευταίο προπύργιο του καπιταλισμού.

Είχα το προνόμιο να παρακολουθήσω από πρώτο χέρι μερικές από τις πιο σημαντικές στιγμές της αγοράς – το κραχ του 1987, τη φούσκα των dot-com το 2000, την κρίση του 2008, ακόμη και τις προκλήσεις της εποχής της πανδημίας.

Η κληρονομιά μου

Τα δικά μου 15 λεπτά δημοσιότητας ως «Αϊνστάιν της Wall Street» σίγουρα δεν έχουν τελειώσει – παρόλο που εμφανίζονται και νέα πρόσωπα που διεκδικούν τον τίτλο του πιο πολυφωτογραφημένου χρηματιστή.

Ακόμη με φωτογραφίζουν σχεδόν κάθε μέρα, και αυτή η προβολή στο κοινό με βοήθησε να λανσάρω τη Wall Street Global Trading Academy, μια διαδικτυακή πλατφόρμα εκπαίδευσης για traders, την οποία δημιούργησα μαζί με τον πρώην market maker του NYSE, Ντέιβιντ Γκριν, με στόχο να διδάσκουμε επενδυτικές στρατηγικές με τη χρήση, μεταξύ άλλων, της τεχνικής ανάλυσης και της διαχείρισης κινδύνου.

Ενώ η τεχνολογία έχει μεταμορφώσει το χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης και έχει μειώσει δραστικά τον αριθμό των floor traders, είμαι πεπεισμένος ότι οι άνθρωποι θα είναι πάντα σημαντικοί και απαραίτητοι.

Αυτό που ελπίζω να αποτελέσει την ύστατη κληρονομιά μου είναι ότι αξιοποίησα την πλατφόρμα μου και το προφίλ μου για να εκπαιδεύσω τη νέα γενιά επενδυτών και έδωσα κίνητρο σε άλλους να βρουν στις αγορές την ίδια συγκίνηση που βιώνω κι εγώ κάθε μέρα.

Ο κύριος Πίτερ Τάκμαν είναι senior floor trader στην TradeMas και συνιδρυτής της Wall Street Global Trading Academy.

Πηγή: The Wall Street Journal