Όπως γράφει το
Money
Review, η άνοδος
των επιτοκίων για τους
τραπεζικούς τίτλους έχει
καταστήσει την έκδοση
ομολόγων εξαιρετικά
δαπανηρό εγχείρημα και
είναι χαρακτηριστικό ότι
τα επιτόκια για τους
Tier II τίτλους έχουν
φτάσει πάνω από το 8%,
όταν το αντίστοιχο
ομόλογο που εξέδωσε π.χ.
η Εθνική
διαπραγματευόταν στις
αρχές του έτους και πριν
από την εισβολή της
Ρωσίας στην Ουκρανία
κοντά στο 3,6%.
Αντίστοιχα οι Tier II
τίτλοι που εξέδωσε η
Τράπεζα Πειραιώς
διαπραγματεύονται πάνω
από το 10% έως και 13%,
όταν τα επιτόκια των
αντίστοιχων εκδόσεων
ήταν 9,75% και 5,5%, ενώ
ο ΑΤ1 τίτλος που είχε
εκδοθεί 8,75%,
διαπραγματεύεται με
επιτόκιο κοντά στο 17%.
Να σημειωθεί ότι η
Τράπεζα Πειραιώς έχει
πάντως εξαντλήσει το
περιθώριο για Tier II
και ΑΤ1 τίτλους και οι
πρόσθετες κεφαλαιακές
ανάγκες θα πρέπει να
καλυφθούν μέσω senior
ομολόγων.
Κοντά στο 12%
διαπραγματεύεται ο Tier
II τίτλος που είχε
εκδώσει η Alpha Bank με
επιτόκιο 4,25%, ενώ το
senior ομόλογο που είχε
εκδοθεί έναν ακριβώς
χρόνο πριν με επιτόκιο
2,5% διαπραγματεύεται
σήμερα κοντά στο 7%.
Πάνω από το 6% βρίσκεται
σήμερα και το επιτόκιο
του senior preferred (πράσινου
ομολόγου) που εξέδωσε η
Εθνική, δύο σχεδόν
χρόνια πριν με επιτόκιο
2,75%. Κοντά στο 6%
διαπραγματεύονται επίσης
οι senior τίτλοι που
εξέδωσε η Eurobank την
προηγούμενη χρονιά με
επιτόκιο λίγο πάνω από
το 2%, η οποία πάντως
ήταν και η μόνη τράπεζα
που πραγματοποίησε
έκδοση μετά το ξέσπασμα
της γεωπολιτικής κρίσης,
περιορίζοντας τις
κεφαλαιακές της ανάγκες
για την κάλυψη των
στόχων MREL.
Να σημειωθεί ότι οι
τέσσερις συστημικές
τράπεζες θα πρέπει να
επιτύχουν κεφαλαιακούς
δείκτες κοντά στο
25%-26% με την προσφυγή
σε εναλλακτικές πηγές
κεφαλαίων –Tier II,
senior preferred notes ή
ΑΤ1 τίτλων– σταδιακά έως
το 2025. Παρά το γεγονός
ότι ο SRB έχει επιβάλλει
παρόμοιους στόχους για
όλες τις ευρωπαϊκές
τράπεζες που
παρακολουθεί, η χρονική
προθεσμία του 2025 έχει
δοθεί στις ελληνικές
τράπεζες έπειτα από
παράταση που έχει
ζητηθεί έναντι του 2023
που ισχύει για τις
ευρωπαϊκές. Οι στόχοι
αυτοί παρακολουθούνται
σε ετήσια βάση και
μπροστά στην αναταραχή
που υπάρχει στις αγορές,
επαναπροσδιορίζονται
προς τα πίσω.
Η πίεση πάντως για
κεφαλαιακές ενισχύσεις,
που δεν έχουν να κάνουν
με την επάρκεια
κεφαλαίων, αλλά το
επιπλέον κεφαλαιακό
απόθεμα που πρέπει να
διαθέτουν οι τράπεζες σε
περίπτωση που υπάρξει
ανάγκη αναδιάρθρωσης,
γίνεται πιο επιτακτική
λόγω της αύξησης του
δανειακού χαρτοφυλακίου
των τραπεζών και την
ισχυρή πιστωτική
επέκταση που καταγράφουν
και οι τέσσερις
συστημικές τράπεζες το
α΄ εξάμηνο.
Αυτό γιατί ο στόχος MREL
είναι ουσιαστικά ένας
κινητός στόχος, που
συνδέεται με τη
μεγέθυνση του δανειακού
χαρτοφυλακίου και τα
στοιχεία σταθμισμένου
ενεργητικού (Risk Weight
Assets – RWA) που έχουν
στον ισολογισμό τους οι
τράπεζες. Με τον τρόπο
αυτό όσο αυξάνεται το
δανειακό χαρτοφυλάκιο
μεγεθύνεται και ο στόχος
για κεφαλαιακές
απαιτήσεις και οι
τράπεζες καλούνται να
αυξήσουν τους
κεφαλαιακούς τους
δείκτες είτε απευθείας
με αυξήσεις μετοχικού
κεφαλαίου είτε μέσω
εναλλακτικών πηγών.
|