Τι αλλάζει με την τροπολογία

Η νέα ρύθμιση προβλέπει τη σταδιακή κατάργηση του τρόπου με τον οποίο η προσωπική διαφορά συμψηφιζόταν με τις ετήσιες αυξήσεις, στερώντας ουσιαστικά τις αυξήσεις από χιλιάδες συνταξιούχους που είχαν βγει στη σύνταξη πριν από τον νόμο 4387/2016. Στόχος είναι να λάβουν αύξηση και όσοι διατηρούν προσωπική διαφορά, ενισχύοντας έτσι το εισόδημά τους.

Για το 2026, προβλέπεται ότι το 50% της αύξησης των κύριων συντάξεων θα συμψηφίζεται με την προσωπική διαφορά και το υπόλοιπο 50% θα καταβάλλεται στον συνταξιούχο. Το τελικό ποσό θα εξαρτάται από το ύψος της προσωπικής διαφοράς κάθε δικαιούχου.

Μέχρι σήμερα, περίπου 1,9 εκατ. συνταξιούχοι έβλεπαν πραγματική αύξηση στις συντάξεις τους. Με την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς, όπως ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ, προστίθενται ακόμη 671.000 δικαιούχοι.

Από αυτούς, περίπου 300.000 (45%) θα λάβουν το 100% της αύξησης τον Ιανουάριο του 2026. Όσοι έχουν μεγάλη προσωπική διαφορά θα λάβουν το 50%, ενώ υπάρχει και μια ενδιάμεση κατηγορία που θα δει αύξηση από 50,01% έως 99,99%, ανάλογα με το αποτέλεσμα του συμψηφισμού.

Από την 1η Ιανουαρίου 2027 η προσωπική διαφορά καταργείται πλήρως, και όλοι οι συνταξιούχοι θα λαμβάνουν κάθε χρόνο το σύνολο της ετήσιας αύξησης.

Οι τρεις κατηγορίες δικαιούχων

Με βάση την τροπολογία, οι συνταξιούχοι το 2026 θα χωριστούν σε τρεις ομάδες:

Όσοι δεν θα έχουν προσωπική διαφορά την 31.12.2025, και θα λάβουν ολόκληρη την αύξηση του 2026 (2,4%).

Όσοι έχουν προσωπική διαφορά μικρότερη από το 50% της αύξησης, οι οποίοι θα λάβουν από το 50% έως σχεδόν το 100% της αύξησης, ανάλογα με το ύψος της διαφοράς.

Όσοι έχουν προσωπική διαφορά μεγαλύτερη από το 50% της αύξησης, που θα λάβουν το 50% της αύξησης μετά τον συμψηφισμό.

Από το 2027 όλοι θα λαμβάνουν το 100% της αύξησης, χωρίς κανέναν συμψηφισμό.

Τι δείχνει η αναλογιστική μελέτη

Σύμφωνα με την αναλογιστική μελέτη της 3.11.2025, η προβολή της συνταξιοδοτικής δαπάνης έως το 2060 παραμένει εντός του ορίου αύξησης κατά 2,5 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ (με έτος αναφοράς το 2009). Αυτό σημαίνει ότι το ασφαλιστικό σύστημα παραμένει βιώσιμο μακροπρόθεσμα.

Με βάση αυτά τα δεδομένα, η διατήρηση της προσωπικής διαφοράς δεν θεωρείται πλέον απαραίτητη και δεν πρέπει να εμποδίζει τις ετήσιες αυξήσεις, επιτρέποντας έτσι τη βελτίωση του εισοδήματος όλων των συνταξιούχων.