Πιο αναλυτικά, το 39% των εργαζομένων στην Ελλάδα δηλώνει ότι είτε αναζητά ενεργά νέα θέση είτε εξετάζει ευκαιρίες που παρουσιάζονται. Η χώρα μας κατατάσσεται δεύτερη στην Ευρώπη – μετά τη Φινλανδία – όσον αφορά την πρόθεση αλλαγής εργασίας, ανάμεσα σε 38 χώρες.

Παράλληλα, καταγράφεται έντονη αύξηση των επιπέδων άγχους, με το 59% των εργαζομένων να δηλώνει πως βιώνει καθημερινό στρες, ένα ποσοστό αυξημένο κατά 3 μονάδες σε σχέση με πέρυσι και πολύ πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο του 38%. Έτσι, η Ελλάδα καταλαμβάνει και πάλι τη δεύτερη θέση στην Ευρώπη αναφορικά με την εργασιακή πίεση.

Η δυσαρέσκεια από την επαγγελματική κατάσταση είναι επίσης εμφανής: μόνο το 34% των Ελλήνων αξιολογεί θετικά την εργασία του, ποσοστό μειωμένο από το 39% του προηγούμενου έτους. Αυτή η πτώση πιθανώς σχετίζεται με τους μισθούς. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι οι Φινλανδοί, αν και εμφανίζονται πιο πρόθυμοι να αλλάξουν εργασία, είναι και οι πιο ικανοποιημένοι από την επαγγελματική τους ζωή στην Ευρώπη.

Αξιοσημείωτο είναι επίσης ότι η πρόσβαση σε νέες ευκαιρίες στην ελληνική αγορά εργασίας φαίνεται να έχει διευκολυνθεί, με το 54% να θεωρεί πως τώρα είναι κατάλληλη περίοδος για εύρεση νέας θέσης – σημειώνοντας άνοδο 5 ποσοστιαίων μονάδων από πέρυσι. Η τάση αυτή εντοπίζεται και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Σε συναισθηματικό επίπεδο, οι Έλληνες υπερβαίνουν ελαφρώς τον ευρωπαϊκό μέσο όρο όσον αφορά την καθημερινή αίσθηση θυμού (16%), θλίψης (18%) και μοναξιάς (19%).

Χαμηλή εργασιακή αφοσίωση σε παγκόσμιο επίπεδο

Τα παραπάνω δεδομένα συμβάλλουν στο χαμηλό ποσοστό αφοσίωσης των εργαζομένων στην Ελλάδα, το οποίο φτάνει μόλις το 13%, κατατάσσοντας τη χώρα στην 26η θέση μεταξύ των 38 ευρωπαϊκών.

Η Gallup επισημαίνει ότι η χαμηλή αφοσίωση αποτελεί παγκόσμιο φαινόμενο, με τεράστιες οικονομικές επιπτώσεις – το 2024 υπολογίζεται ότι κόστισε 438 δισ. δολάρια διεθνώς, κυρίως λόγω της μείωσης της παραγωγικότητας. Καθοριστικό ρόλο στη φθίνουσα αυτή τάση είχε η μείωση της δέσμευσης των διευθυντικών στελεχών, και ειδικά των γυναικών, μετά τις αλλαγές που προκάλεσε η πανδημία: περικοπές στους προϋπολογισμούς, τροποποιήσεις στον τρόπο πρόσληψης, αυξημένες απαιτήσεις πελατών, τηλεργασία και τεχνολογικές μεταβολές.