|
Στην
πράξη, αυτό το σχέδιο θα
μπορούσε να περιορίσει
τις εξουσίες του σχετικά
με τους δασμούς στα
χαρτιά, δεδομένου ότι θα
συνεχίσει να διατηρεί
ένα σύνολο εξουσιών για
δασμούς.
Ο Τραμπ,
σε αντίθεση με
οποιονδήποτε προηγούμενο
πρόεδρο, στηρίζεται σε
έναν ομοσπονδιακό νόμο
γνωστό ως
International
Emergency
Economic
Powers
Act
(Διεθνής Νόμος για
Εκτάκτες Οικονομικές
Εξουσίες) για να
επιβάλλει υψηλότερους
δασμούς.
Αυτό
περιλαμβάνει όλους τους
λεγόμενους «αμοιβαίους»
δασμούς που έχουν
αυξήσει τους δασμούς έως
και 50% σε βασικούς
εμπορικούς εταίρους,
όπως η Ινδία και η
Βραζιλία, και έως και
145% στην Κίνα νωρίτερα
φέτος. Συνολικά, οι
δασμοί έχουν φέρει
σχεδόν 90 δισεκατομμύρια
δολάρια σε πληρωμές από
Αμερικανούς εισαγωγείς
μέχρι τα τέλη
Σεπτεμβρίου, σύμφωνα με
δεδομένα της
US
Customs
and
Border
Protection.
Σχεδόν
κανείς, ούτε καν οι
δικηγόροι που
υποστήριξαν την αντίθετη
άποψη στο Ανώτατο
Δικαστήριο, δεν αναμένει
ότι θα εγκαταλείψει τους
δασμούς, ένα βασικό
μέρος της ευρύτερης
οικονομικής του
ατζέντας.
«Θα
περιμέναμε η κυβέρνηση
να χρησιμοποιήσει άλλες
εξουσίες για να επιβάλει
ουσιαστικά παρόμοιους
δασμούς», δήλωσαν οι
οικονομολόγοι της
Goldman
Sachs
σε σημείωμα νωρίτερα
αυτήν την εβδομάδα. «Οι
μεγάλοι εμπορικοί
εταίροι πιθανότατα θα
δουν λίγες αλλαγές»,
πρόσθεσαν.
Το μόνο
που θα αλλάξει είναι η
μορφή που θα λάβουν οι
δασμοί.
Ακολουθούν μερικές από
τις επιλογές της
κυβέρνησης Τραμπ:
Άρθρο
122 του
Trade
Act
του 1974
Αυτός ο
νόμος επιτρέπει στον
πρόεδρο να επιβάλει
δασμό έως 15% για
μέγιστο χρονικό διάστημα
150 ημερών, για την
αντιμετώπιση «μεγάλων
και σοβαρών ελλειμμάτων
ισοζυγίου πληρωμών των
Ηνωμένων Πολιτειών».
Αυτό συμβαίνει όταν η
αξία των εισαγωγών μιας
χώρας υπερβαίνει
σημαντικά τις εξαγωγές
της, γνωστό και ως
εμπορικό έλλειμμα.
Μετά τη
λήξη της περιόδου των
150 ημερών, οι δασμοί
μπορούν να συνεχιστούν
μόνο αν εγκριθούν από το
Κογκρέσο.
Ωστόσο,
σε αντίθεση με άλλους
νόμους που μπορεί να
επικαλεστεί ο πρόεδρος
για την επιβολή
υψηλότερων δασμών, το
Άρθρο 122 δεν απαιτεί
προηγούμενη έρευνα,
δίνοντας στον Τραμπ τη
δυνατότητα να επιβάλει
αμέσως νέους δασμούς
στις εισαγωγές.
Άρθρο
232 του
Trade
Expansion
Act
του 1962
Αυτό
δίνει στον πρόεδρο την
εξουσία να επιβάλλει
υψηλότερους δασμούς για
λόγους εθνικής
ασφάλειας. Μπορεί να
χρησιμοποιηθεί μόνο για
συγκεκριμένους τομείς
και απαιτεί την έναρξη
έρευνας από το Υπουργείο
Εμπορίου πριν επιβληθούν
οι δασμοί.
Οι
γενικευμένοι δασμοί που
επέβαλε ο Τραμπ κατά τη
δεύτερη θητεία του σε
χάλυβα, αλουμίνιο,
χαλκό, ξυλεία, έπιπλα,
αυτοκίνητα και
ανταλλακτικά προέκυψαν
όλοι από έρευνες βάσει
Άρθρου 232. Ο Τραμπ
διέταξε επίσης έρευνες
για άλλες εισαγωγές,
όπως κρίσιμα μέταλλα,
ημιαγωγούς, ιατρικά είδη
και ρομποτικά συστήματα.
Άρθρο
301 του
Trade
Act
του 1974
Αυτό
επιτρέπει στον
Αντιπρόσωπο Εμπορίου των
ΗΠΑ να ερευνά χώρες που
ενδεχομένως παραβιάζουν
συμφωνίες ή πρακτικές
εμπορίου άλλων χωρών με
τρόπο «αδικαιολόγητο»
και που «επιβαρύνει ή
περιορίζει» τις
επιχειρήσεις των ΗΠΑ.
Τον
προηγούμενο μήνα, ο
USTR
Jamieson
Greer
ξεκίνησε έρευνα για το
αν η Κίνα τηρεί τους
όρους μιας εμπορικής
συμφωνίας που
διαπραγματεύτηκε ο Τραμπ
κατά την πρώτη του
θητεία.
Όπως
συμβαίνει με άλλες
έρευνες βάσει Άρθρου
301, μπορεί να περάσουν
εβδομάδες ή και μήνες
μέχρι να οδηγήσει σε
δασμούς, λόγω της
μακρύτερης διαδικασίας
που περιλαμβάνει περίοδο
δημόσιων σχολίων, σε
σύγκριση με τους
πρόσφατα επιβαλλόμενους
δασμούς.
Ωστόσο,
σε αντίθεση με το Άρθρο
122, δεν υπάρχει όριο
στο ύψος ή στη διάρκεια
των δασμών που
προκύπτουν από έρευνες
βάσει Άρθρου 301.
Άρθρο
338 του
Tariff
Act
του 1930
Αν και
ποτέ δεν εφαρμόστηκε από
κανέναν πρόεδρο, ο Τραμπ
θα μπορούσε να
χρησιμοποιήσει αυτόν τον
νόμο για να επιβάλει
δασμούς έως 50% στις
εισαγωγές μιας χώρας,
εάν θεωρεί ότι η χώρα
αυτή ασκεί διακρίσεις
στις εμπορικές πρακτικές
της εις βάρος των ΗΠΑ.
Ωστόσο, κάτι τέτοιο θα
μπορούσε να παραβιάζει
όρους συμφωνίας του
Παγκόσμιου Οργανισμού
Εμπορίου και να
προκαλέσει έντονη
αντίποινα από τις
επηρεαζόμενες χώρες.
Πηγή: CNN
|
