Το γράφημα της εβδομάδας δείχνει ότι περίπου το ένα τρίτο των χωρών, που αντιπροσωπεύουν το 80% του παγκόσμιου ΑΕΠ, έχουν δημόσιο χρέος που είναι υψηλότερο από ό,τι πριν την πανδημία και αυξάνεται με ταχύτερο ρυθμό.

Περισσότερα από τα δύο τρίτα των 175 οικονομιών που εξετάστηκαν στη μελέτη έχουν πλέον βαρύτερα δημόσια χρέη σε σύγκριση με την περίοδο πριν την εξάπλωση της COVID το 2020.

Η πορεία του δημόσιου χρέους την τελευταία πενταετία ποικίλλει σημαντικά μεταξύ των χωρών, γεγονός που σημαίνει ότι η δημοσιονομική πολιτική πρέπει να διαφοροποιείται ανάλογα με τους εθνικούς παράγοντες και τις περιστάσεις.

Ωστόσο, δεδομένων των αβέβαιων καιρών που πιθανώς έρχονται, εν μέσω υψηλών εντάσεων στο παγκόσμιο εμπορικό περιβάλλον, όλες οι χώρες θα χρειαστούν πολύ μεγαλύτερη ανθεκτικότητα.

Συγκεκριμένα, η δημοσιονομική πολιτική θα πρέπει να:

Εντάσσεται σε ένα συνολικό μακροοικονομικό πλαίσιο προσανατολισμένο στη σταθερότητα.

Στοχεύει, στις περισσότερες χώρες, στη μείωση του δημόσιου χρέους και στην ανοικοδόμηση της ικανότητας δαπανών και αντίδρασης σε νέες πιέσεις και οικονομικά σοκ, με τη βοήθεια ενός αξιόπιστου μεσοπρόθεσμου πλαισίου.

Ενισχύει το δυνητικό ρυθμό ανάπτυξης, ώστε να μετριάζονται οι δημοσιονομικές αντιφάσεις και τα διλήμματα πολιτικής.
Μέσα στην αβεβαιότητα, η δημοσιονομική πολιτική πρέπει να αποτελεί άγκυρα εμπιστοσύνης και σταθερότητας, ώστε οι οικονομίες να μπορούν να επιτυγχάνουν ανάπτυξη και ευημερία.

Γίνεται όλο και πιο σημαντικό για τις κυβερνήσεις να χτίζουν εμπιστοσύνη, να φορολογούν δίκαια και να δαπανούν συνετά.
Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα πρέπει να αφιερώσουν το πολιτικό τους κεφάλαιο στην ενίσχυση της εμπιστοσύνης και της αξιοπιστίας.
Και αυτό ξεκινά με διπλάσια προσπάθεια για την τακτοποίηση των ίδιων των δημόσιων οικονομικών τους.

Πηγή: IMF Blog