Ο Πούτιν ίσως να υπέθεσε πως η Ευρώπη θα συμφιλιωνόταν – τελικώς – με τη ρωσική εισβολή της 24ης Φεβρουαρίου στην Ουκρανία, όπως είχε συμφιλιωθεί και το 2014 με τη μονομερή προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσική Ομοσπονδία.

Ο Ρώσος ηγέτης, ωστόσο, στην προκειμένη περίπτωση έκανε «λάθος», όπως σημειώνει ο Φρίντμαν στο άρθρο του.  

Σύμφωνα μάλιστα με τον αρθρογράφο των New York Times, το συγκεκριμένο λάθος «θα μπορούσε να είναι η μεγαλύτερη ανοησία που έχει γίνει στο πλαίσιο ενός ευρωπαϊκού πολέμου από τότε που ο Χίτλερ εισέβαλε στη Ρωσία το 1941».

Η τρέχουσα ρωσική εισβολή, σε συνδυασμό με τις απειλές Πούτιν για χρήση πυρηνικών και για «πρωτοφανείς συνέπειες» σε βάρος όσων χωρών τολμήσουν να παρέμβουν, αντιμετωπίζεται πια ως μια επανάληψη της επίθεσης που είχε εξαπολύσει ο Χίτλερ κατά της υπόλοιπης Ευρώπης ξεκινώντας από τον Σεπτέμβριο του 1939 με τη γερμανική επίθεση στην Πολωνία.

Υπό αυτό το πρίσμα, εξηγούνται πολλά, σύμφωνα με τον Φρίντμαν:

Η απόφαση της γερμανικής ηγεσίας να αυξήσει τις αμυντικές της δαπάνες – Η πρόθεση του Βερολίνου να στείλει όπλα στην Ουκρανία – Η επιλογή της Σουηδίας και της Φινλανδίας να κάνουν αίτηση για ένταξη στο ΝΑΤΟ – Η κίνηση της Πολωνίας που άφησε στην άκρη τα παιχνίδια που έπαιζε με τον λαϊκιστή Βίκτορ Όρμπαν και άνοιξε τα σύνορά της για εκατομμύρια Ουκρανούς, λειτουργώντας παράλληλα και ως γέφυρα για την αποστολή νατοϊκών όπλων στην Ουκρανία – Οι κυρώσεις των Ευρωπαίων κατά της Ρωσίας.

«Δεν υπάρχει επιστροφή»

«Το προηγούμενο καθεστώς (σ.σ. στις σχέσεις της Ρωσία με την Ευρώπη) δεν πρόκειται να επανέλθει», δηλώνει από την πλευρά του ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, Γιόσκα Φίσερ, σε συνομιλία που είχε με τον Φρίντμαν. Σύμφωνα με τον Φίσερ, η Ευρώπη πλέον αντιδρά στη Ρωσία όχι όμως επειδή την πιέζουν οι ΗΠΑ να αντιδράσει αλλά επειδή η ίδια πια νιώθει ότι απειλείται.

Η σύγχρονη Ευρώπη βρίσκεται τώρα σε «σύγκρουση με τη Ρωσία», «απέναντι στον Πούτιν έχει πια χαθεί κάθε εμπιστοσύνη» και «η Ρωσία δεν είναι πια μέρος οποιασδήποτε ευρωπαϊκής ειρήνης (peace order)», δηλώνει ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας.

Ο Τόμας Φρίντμαν επισκέφθηκε πρόσφατα το Νταβός και το Βερολίνο, όπου είχε συναντήσεις μεταξύ άλλων και με Ευρωπαίους αξιωματούχους.

Οι Ευρωπαίοι έχουν, από τα τέλη Φεβρουαρίου, επιβάλει έξι πακέτα κυρώσεων κατά των ρωσικών συμφερόντων.  

«Ίσως το πιο εντυπωσιακό είναι το πόσο πολλούς Ουκρανούς πρόσφυγες ήταν πρόθυμα να φιλοξενήσουν τα κράτη μέλη της ΕΕ», γράφει ο Φρίντμαν στους New York Times, υποστηρίζοντας παράλληλα πως «οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης – τα 27 μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης – κατέπληξαν τους πάντες, και κυρίως τον εαυτό τους, με την κίνησή τους να ενωθούν σε μια γροθιά, μαζί με μια σειρά από άλλα ευρωπαϊκά έθνη και το ΝΑΤΟ, προκειμένου να ανακόψουν την εισβολή του Πούτιν».

Ο Πούτιν σκέφτηκε ότι η ΕΕ θα διχαζόταν γρήγορα υπό την πίεσή του «αλλά έκανε λάθος». «Η Ευρώπη είναι τώρα πολύ πιο ενωμένη από ό,τι πριν από τον πόλεμο της Ουκρανίας», δηλώνει ο πρωθυπουργός της Πολωνίας, Ματέους Μοραβιέτσκι, μιλώντας στον Φρίντμαν.

Το κρίσιμο ερώτημα 

Το ερώτημα βέβαια πλέον, σύμφωνα με τον αρθρογράφο των New York Times, είναι το «για πόσο χρόνο ακόμη» θα καταφέρουν οι Ευρωπαίοι να παραμείνουν ενωμένοι σαν γροθιά απέναντι στον Πούτιν. «Ο Πούτιν ποντάρει τώρα στην κούραση της Δύσης. Ξέρει ότι έχει πολύ περισσότερο χρόνο γιατί οι δημοκρατίες είναι λιγότερο υπομονετικές από τις απολυταρχίες», δηλώνει από την πλευρά του ο Μοραβιέτσκι.

Ο Τόμας Φρίντμαν γράφει στους New York Times πως υπάρχουν ηγέτες της ΕΕ που ήδη ενθαρρύνουν τον Αμερικανό πρόεδρο Τζο Μπάιντεν να τηλεφωνήσει στον Πούτιν αναζητώντας όρους κατάπαυσης του πυρός.  

Ο Φρίντμαν ωστόσο υποστηρίζει, έπειτα και από τις επαφές που είχε με Ευρωπαίους σε Νταβός και Βερολίνο, πως «όσο ο Πούτιν παραμένει στην εξουσία, θα είναι πολύ δύσκολο να εμπιστευτεί κανείς τη Ρωσία ως προς οτιδήποτε σχετικό με την Ουκρανία».   

«Δεν άκουσα ούτε έναν να μιλά για αλλαγή καθεστώτος (σ.σ. στη Ρωσία), αλλά δεν άκουσα επίσης ούτε έναν να λέει ότι η Δύση θα μπορούσε να επιστρέψει σε οιαδήποτε κανονικότητα με τη Ρωσία χωρίς μια τέτοια αλλαγή (σ.σ. ηγεσίας στη Μόσχα)», γράφει ο Φρίντμαν.

«Ο Πούτιν είναι όμως ένα πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπίσει ο ρωσικός λαός, όχι εμείς», καταλήγει ο αρθρογράφος των New York Times.

Πηγή: New York Times